HOOFDSTUK VIER

2.1K 75 7
                                    

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.


Een trilling loopt over mijn been, het is mijn mobiel die in mijn broekzak zit. Ik pak het en zie Jaylinn's naam en haar profielfoto op mijn beeld staan. Waarom zou ze me bellen, misschien om het huiswerk maken af te zeggen? Misschien was het ook geen goed idee.

Ik swipe het groene telefoon icoontje naar rechts en druk te speaker tegen mijn oor.

"Hey," zeg ik.

"S-Scott."

De manier waarop de spreekt, geeft me geen goed gevoel over de situatie. Wenkbrauwen gefronst, loop ik alvast naar beneden. Mam zit op de bank haar favoriete serie te kijken. Wanneer ze me ziet bellen, vraagt ze mondend aan me of het Kira is. Snel schud ik mijn hoofd.

"Jaylinn, wat is er aan de hand?" vraag ik.

"Ik- ik heb een hert aangereden en ik- wil je alsjeblieft komen?"

"Waar ben je?"

"Achter jouw straat."

"Ik ben er zo snel mogelijk. Blijf waar je bent."

Ik duw mijn telefoon terug mijn zak in en trek mijn vest aan. Er is vast meer aan de hand dan enkel een aanrijding aan haar reactie te zien. Stel ze heeft een shapeshifter gezien, dan heb ik nog een heleboel aan haar uit te leggen. En daarnaast ben ik er nog niet zeker van dat ze wel de juiste persoon is om het aan te vertellen, ik ken haar immers niet zo goed.

Ik pak mijn huissleutels van de keukentafel en loop naar de voordeur.

"Scott," zegt mijn moeder vanuit de huiskamer.

Ik zucht zachtjes en loop naar de huiskamer waar mijn moeder me met gefronste wenkbrauwen aankijk.

"Ja?" zeg ik met een onschuldig glimlachje.

"Waar ga je heen?"

Ze houdt haar hoofd ietwat scheef, mijn houding en haast bestuderend. Helaas hebben moeders altijd gelijk door dat het niet goed zit.

"Een nieuwe vriendin van me uit de nesten helpen."

"Weerwolf?" vraagt ze.

"Mens."

"Vriendin, zei je?"

"Mam, ik moet gaan."

Ik draai me om en loop terug naar de voordeur.

"En Kira dan?"

"Bye!"

Wanneer ik de deur achter me heb dichtgegooid, zet ik het op rennen.
Na zo'n minuutje ben ik op de plek waar Jaylinn zich bevindt. Het lijkt alsof ze uit angst zichzelf heeft opgesloten in haar auto. Voor de zekerheid dat er geen shapeshifters zijn, kijk ik eens goed rond. Er is niks te vinden.

LOVE WITH BLOODSTAINSWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu