My Crying Soul

Chapter 25

"Bye!" Nakangiti kong sabi kay Raven. Tumango siya at nag lakad paalis.

Nandito ako ngayon sa tapat ng dorm room ko. Nang hindi ko na matanaw si Raven pumasok na ako sa loob. Ayos naman ang nangyare sa Amusement park. Ang dami naming sinakyang rides! Kaya lang parang bored na bored si Raven dahil hindi siya ngumingiti.

Siguro kaya siya kinakatakutan dito ay dahil hindi siya ngumingiti. At napaka cold din niya sabi ni Mira. Pero nung kasama ko siya hindi naman siya cold. At nalaman ko din na si Raven is a man of few words.

Napaka tipid niyang mag salita. Pero tuwing titingin ako sa kanya nakatingin siya sa akin yun lagi ang nagpapaawkward ng sitwasyon. Anways masaya naman.

Nang makapasok na ako sa dorm wala si Mira pero may nakita akong sulat sa kama niya.

"Hmhp! Akala mo Loraine ah! Wala ako ngayon sa dorm dahil may date kami ni Jason! Akala mo kayo lang pwede mag date ni Raven? Anyways hope you enjoy. Sana hindi naubos ang laway mo kakasalita nang walang nakukuhang sagot mula sa kanya. Bye! Babalik din ako maya-maya. Love you! :*"

Napangiti ako ng mabasa ko ang sulat. Tsk kahit kailan talaga si Mira haha. Humiga ako sa kama at nag pahinga. Grabe napagod ako kakalakad. Pero kahit papaano natutunan kong sumaya at ngumiti ng tunay... Lalo na nang makita ko ang namumutlang mukha ni Raven ng makakita siya ng clown.

Hindi ko mapigilang mapangiti nang maalala ko iyon. Hahaha.

Nasa kalagitnaan ako ng pagiisip ng biglang tumunog ang phone ko. Kinuha ko ito mula sa pocket ng bag ko at tinignan kung sino ang tumatawag. Si Dylan. Nanaman? Ano nanaman bang kailangan niya?

Hinagis ko ang phone ko sa kabilang side ng kama. Hindi ko hahayaan pang masaktan ulit ako. Kinuha ko ang gitarang kinuha ko sa bahay kanina. Buti na nga lang walang tao eh. Napagalaman ko din wala na si Nay Linda sa ospital. Hindi ko alam kung saan siya dinala nila Monique. Kaya naman sasusunod na linggo hahanapin ko agad si Nay Linda. Kapag pwede nang lumabas ng school.

Bigla nanamang nag ring ang phone ko. Si Dylan parin ang tumatawag hindi ko pinansin ang tawag niya at nag simula ng kumanta.

" Look out my window I can see the sun shine
 Up in my bedroom I can see myself crying
 And my pillow is a swimming pool
 I just don't understand why you did what you did
 Yeah
 My girls told me that I should watch out for you
 I can't help it, I've fallen so dumb for you
 But silly me I keep thinking I could make you fall in love
 Tie you down to the ground, don't know what I'm thinking of"

Yeah. Silly me. Bakit ko nga ba inisip na kaya ko siyang paibigin?

" Maybe it's just me
 Got these clouds above my head and it won't stop raining
 Maybe it's just me
 I just can't understand why you left and I'm waiting
 I don't wanna be a hostage anymore
 I don't wanna be a daydream no more
 I'm picking up, up
 Picking up the pieces now
 Baby I'm a show you how you've been erased so..."

Naramdaman kong may tumulong luha galing sa mata ko. Bakit ba nasasaktan ako kapag pinipilit kong mag move on? Masakit eh. Sobrang sakit. Masakit pala talagang mag mahal

" So when the radio plays our favourite song
 Ain't no reminiscing baby I'm about to turn it off
 And when I see your name on the telephone
 Boy you must be crazy if you think that I am playing along
 Cause I had you and you had me
 I played the fool but now I see
 It's better to erase you, erase you, erase you
 Erase you, erase you, erase you

Oooh
Look in the mirror, finally recognize myself
 Problem is I can't see me with somebody else
 Keep having thoughts about you
 But knowing you ain't gonna change
 Oooh
 My friends tell me that I gotta start moving on
 I know that their right but why does it feel so wrong?
 When everything was jaded from the very start
 I'm lying here trying to erase you from my broken heart
 Oh oh"