Gel de Sövme!...

92 8 0
                                    

''Biraz hava alayım'' diyerek,bir hınç ile kalkıp yerimden,çıktım gönül kapımdan...Bir daha dönmeyecekmişcesine bir çıkış olmalı ki,''geri dönmek'' kavramı,iç sesimle olan münazara da,laf arasında dahi geçmedi...Ay oldu,yıl oldu,ruh iklimim değişmedi...Zaten ruh iklimim hep aynı,hiç değişmez!...Bazen bozuk bir saate benzetiyor,doğruyu göstereceği vakti bekliyorum...Umut işte...Gel de etme! Eyleme!...Yarım kalan her şey gibi,bunu da yarım bırakıyorum...Gel de sövme!... Söyletme!...  


Gönül YorgunluğuHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin