Boyfriend O Crush?

Chapter 3 »Aliza's Crying«

●Aliza●

I want to be alone to cry, cry and cry because of Kuya Kai said to me. If I want to cry I'm always alone to my room lalo na pag tunggol sa pag-ibig lagi akong nag-iisa sa room ko at hindi kumakain hanggang hindi pa ako nakakamove-on (Oh!! Di ba para tanga lang.). But I said to Vermillion that I'll never give up to him. After one day mawawala din ito dahil nag bago na ako di tulad ng dati isang linggo o dalawang linggo akong di kumakain at di lumalabas sa room ko.

"Huhuhuhu... Bakit ba kasi yung babae na yun ang girlfriend niya?! I'm sure mas pretty, kind, smart, and rich kid ako kesa sa babaeng iyon no!!" Pagsasalita kong mag-isa sa kwarto ko kahit hindi ko pa nakikita ang girlfriend niya yan agad sinasabi ko ang judgemental masyado no? Nagsasabi lang naman po ako ng totoo.

"Anak!! Aliza?! Are you okey there? Are you broken hearted again?!" Pag-aalala nila mommy and daddy sa akin kung ayos lang ba ako at broken hearted na naman sa lovelife, dahil alam nila kung bakit ako sumisigaw at parang may kausap.

"Yes! Mom!! I'm fine!!" Sabi ko nalang habang pinipilit na pigilan ang pag-iyak ko para hindi mahalata nila mommy para umalis sila agad sa pinto ng room ko.

"Are you sure my dear?! If you sure aalis na kami baka malate kami ng Daddy mo sa trabaho." Sabi ni mommy at narinig ko ang mga yapak nila pababa ng hagdan. Pag-alis nila mommy umiyak ulit ako ng malakas at maraming tanong sa isip ko kaya tinanong ko na lang din sa sarili ko. Wala naman kasi akong makakausap dito sa room ko kung hindi sarili ko lang.

"Hayss!! Sino ba kasi ang girl na yun?! At bakit minahal siya ni Vermillion baka mamaya lokohin lang siya nung girl? Mas bagay naman kaming dalawa bakit hindi nalang ako?"

Wala akong magawa kung hindi sa isip ko na lang tinanong ang lahat. Pero maging close ko lang talaga si Vermillion sa kanya ko lahat itatanong lahat ng gusto kong itanong para hindi ganitong nahihirapan yung utak ko kakatanong. Matapos kong isipin ang mga sinabi ni Kuya Kai umiyak lang talaga ako ng umiyak hanggang gabi hang sa di ko namalayan nakatulog na ako. Maya-maya may kumatok sa pinto ng kwarto ko na kinadahilan ng pagkagising ko.

"Ma'am Aliza?! Kakain na po kayo madam." Ani ng yaya namin. Hindi siya tumigil sa pag-katok sa pinto ko kaya ilang minuto lang sumigaw na ako.

"Leave me alone yaya!!" Sigaw ko para umalis si yaya sa harap ng pinto ng room ko at tumigil siya sa pag-katok.

"Pero madam?! Baka po mag--" Hindi ko na pinatapos ang sasabihin niya yaya kaya sumigaw ulit ako.

"I said leave me alone!!!" Sigaw ko kay yaya sa sobrang galit ko. Ang tanging na sagot na lamang niya ay "Sorry po madam! Okey po kayo pong bahala." Yan na lamang ang na sagot niya sakin at tuluyan na siya bumaba.

Naririnig ko na nag uusap sila Mommy at kuya Kai. Nag tatanong si Mommy kay Kuya Kai naririnig ko sila kahit pabulong lang ang usapan nila dahil nasa tapat lang sila ng room ko.

"Hey!! Why my Baby Aliza cry?" My Mom ask.

"I don't no why? She go to her room and she cry." Iling ni Kuya Kai.

"Panong wala kang Alan?! Ikaw ang kasama ni Baby Aliza tapos di Mo alam? Binabantayan Mo ba ang kapatid Mo?! O tumambay ka lang ha?!" Sunod-sunod na tanong ni Mom kay Kuya Kai na pinipilit na hinaan ang boses niya sa inis.

"Hayyyy!! Kaya umiyak si Aliza at dahil kay--" Hindi na tapos ang sasabihin ni Kuya Kai dahil bigla akong lumabas sa room ko para mapigilan ang sasabihin ni Kuya kay Mommy.

"Hey Mom!! I'm okey n,a!" Ani ko kay Mommy ng hindi niya manalaman ang totoo .

"Hay. Baby girl!! Ano kasi nangyari bakit umiiyak na nanaman sa room Mo?!" Nag-aalalang tanong ni Mommy sabay yakap saglit.

"Nothing Mom. Come let's eat!!" Tanging sabi ko kay Mommy at nilakihan ko ng mata si Kuya Kai para ipahatid kay Kuya na wag g sabihin ang totoo kay Mommy.

Bumaba na kami ng sasabay nila Mommy at Kuya Kai para kumain ng pagkain na nasa lamensa. Hindi ako tinigilan nila Mom and Dad na tanungin kung bakit hindi na naman ako lumalabas ng room at hindi kumakain. Talagang alam na nila Mom na may problem ako pag-ganun ang kilos ko.

"Nothing Mom and Dad!! Let's eat na lang po please!!" Ani ko para hindi na nila tanungin ulit.

"But Aliza I no you have a problem if you want bukas na lang natin pag-usap para makapag-pahinga kay ng maaga okey my dear?" Ani ni Mommy ang tanging sinagot ko ay "Okey Mom." At tuluyan na kaming kumain ng tuloy-tuloy walang nag tatanong.

Makalipa ang ilang minuto naming pagkain uminom kami ng tubing at saglit along pumunta sa sofa para mag-pahinga sandali bago umakyat sa room ko nanood muna ako saglit ng TV nang biglang dumating si Kuya Kai at kinausap ako.

"So?! What is you plan? And ano ang dadahilan Mo kila Mommy?" Tanong ni Kuya Kai sakin habang nanonood.

Tinignan ko siya at sinabing "Bahala na. Siguro sasabihin ko na lang ang totoo. Or mag-iisip na lang ako mamaya bago matulog." Ani ko sabay balik ang tingin ko sa TV.

"Ha.. Pag sinabi Mo ang totoo sasabihin din nila Mom and Dad na tigilan Mo so Vermillion. Kaya ikaw bahala kung sasabihin Mo ang totoo kila Mom." Sabi ni Kuya Kai at ngumiti ng nakakakaba. At umalis agad so Kuya Kai para pumunta sa room nila.

Umakyat na rin sila Mom and Dad at nag good night sakin. Ako at ang mga yaya na lang namin ang natira sa baba. Ilang minuto pinatay ko na ang TV at inutusan ko ang favorite Kong yaya.

"Yaya!! Timpla Mo naman po ako ng milk paakyat na lang po sa room ko ha?! Than you!!" Sabi ko kay yaya. Hindi ko na hinintay ang sagot ni yaya at tuluyan umakyat sa room ko.

Maya-maya may kumatok sa pinto ng room ko. I open the door and I see my favorite yaya holding my milk.

"Here your milk madam." Abot sakin ni yaya. "Thank you yaya. Sige po mag-pahinga ka na po." Pasasalamat ko kay yaya 5 years na siya nag work samin kaya close na namin siya para na naming siya Lola dahil mahigit 60 plus na siya.

Bumaba na si yaya para pumunta sa room niya at sinara ko ang pinto ng room ko and nilock para walang maka-pasok na iba dahil mag iisip pa ako ng dahilan kila Mom and Dad.

Ilang oras lang naka isip na ako ng dahilan ko kila Mom and Dad. "I cry to my room because my best friend Princess go to america and I don't have a best friends in my school and I will miss him." Yan ang iniisip Kong dahilan. Ang dahilan Kong yan at totoong aalis ang best friend ko na so Princess sobra ko siyang close parang mag kapatid na nga naming dalawa kaso uuwi na siya sa america dahil may sakit ang Daddy niya.