Artık yeni bir hayatımız vardı. İnsanın hayatının düzeni birden değişince zor oluyor.Bir iş bulmuştuk. Ben ve abim bir kasiyerdik. Beş yıldızlı bir iş olmasa da geçimimizi sağlayabiliyorduk.
Yine sıkıcı bir iş günü daha. Erkenden kalkıp iş yerine gelmiştim. Aslında o kadar da erken değildi. Tam vaktinde gelmişim diyebilirdim. Hemen kasanın başına oturdum. İçeride çalışanlar dışında çok fazla kişi yoktu.
Bir kaç dakika sonra annem Mağazanın girişindeydi. Beni görmemesini umut ederek arkama döndüm. Yanında kimse yoktu. Ama annem beni görmüştü. Annem yanıma koşarak geldi. Kolumu tutmaya ve beni sürüklemeye başladı. Mağazanın kapısına kadar sürükledi. En sonunda kolumu ondan kurtardım. Mağazadaki herkes bize bakıyordu. Annem tekrar kolumu tuttu. Bağırdım.
"Bırak dedim sana"
. Annemin
"Hemen gidiriyoruz"
demesiyle daha çok bağırdım. O anda mağazadaki elbiseler havaya kalktı. Annem de beni bıraktı, gitmeye başladı. Mağazadaki herkes bana bakıyordu. Koşmaya başladım. Ağaç eve doğru gidiyordum. Hemen odama gittim. Ağlamaya başladım. Ağabeyim gelene kadar -ve bu az zaman almadı- ağlamıştım. Nasıl ağlamazdım ki. Annem beni 2 kez terk etmişti. En önemlisi de tuhaf şeyler oluyordu ve bu tuhaf şeyler benim üzerimde oluyordu. "Ne oldu"dedi ağabeyim. O an şunu anladım. Beni koruyan,kollayan tek kişi abimdi. Cevap vermedim. Ağlamaya devam ettim. Ağabeyim tekrar sordu. Ona verdiğim tek cevap "Ben duşa giriyorum" demek olmuştu. Ağabeyimin beni anlayacağını umdum. Yalnız kalmak istiyordum. Şu an tek istediğim yalnız olmaktı. Duşa girdim. Şu bedenimi rahatlatıyordu. Kim bilir ne kadardır duştaydım. Çünkü akşam çıkmıştım. Odama girdim, kapıyı kitledim. Giyinmeye başladım. Pembe pijamalarımı giymiştim. Kapının kilidini açtım. Kendimi yatağa attım. Tam uyuyacaktım ki kapı açıldı. Ağabeyim yanıma oturdu. Bir kaç dakika sessizce oturduk.
"Bir şey anlatmıyacak mısın?" Ağabeyime yaslandım."Hala anlatmıyacak mısın?" Hayır anlamında başımı salladım. "O zaman yarın konuşuruz." Tamam demekle yetindim. Olayın şokunu daha atlamamıştım. Yumuşacık yatağıma uzandım. Her şey yarın güzel olmasını umarak.
