Real Hailey
Hay nako.. It's been a month.
Di na rin ako nakakaspy sa katawan ko eh..
Pano ba naman lagi kong kasama si Sensei.
Nagpapractice kuno... di naman nakakapractice.
Anyway... break ko ngayun.
Hanep parang nagcollege ulet ako... Nandito ako ngayon sa kwarto ko. Pahinga muna..
"Hoy alam mo bang hindi ka dito natutulog?" sabi ni April
Adik ba siya.
"Malamang... bat ako matutulog dito... eh busy nga ako... nakwento ko naman sayo si Sensei diba? Tinutulungan niya ako"
"Gaga.... ibig kong sabihin ay yung katawan mo wala dito lagi" sabi niya
"Ah.. baka nagliliwaliw lang dyan.. Hayaan mo na yun."
Wala na naman akong care masyado dun. Busy ako sa pagbawi dun no.
"Teka nga April.. di ka ba nabobored dito? Di ka nagsasawa saken?"
my out of the blue question.
"Di naman... pinili ko to... di ko pinagsisisihan na dito ako napunta" sabi niya.
SERIOUS MODE. Lumungkot yung itsura niya.
"Pwede kang magkwento..." sabi ko tas smile.
"Ako kasi... kasi anak ako ni Yaya Sara ng mommy mo... wag ka mag-alala patay na den nanay ko.. nasa langit na siguro siya. Kaya bata ako sa paningin mo kasi 18 ako nung pinatay ako... kung anong itsura mo nung namatay ka yun din ang image ng spirit mo." sabi niya
Wala akong nagets. Eh diba sabi niya 3 years na siya dito? Tsaka pinatay siya?
"Eh... sino pumatay sayo?" tanong ko
"Uhm... namatay mama ko... I was 18. Bago siya namatay sa sakit niya, lagi niyang kinukwento niya saken yung alaga niya.. yung mommy mo. Nagretire na kasi siya nun. Ang bait niya daw tas mayaman... kaso never nalaman ng mommy mo na namatay si mama... kaya ang last na gusto niya ay malaman ng mommy mo.." naiiyak niyang sabi.
HUH? Somehow... we are related?
"Tas nung nalibing si mama... lumuwas ako ng Manila at pinuntahan yung address niyo.. kaso nung nasa gate ako... may mga armadong lalaki ang kumuha saken.. Akala nila, ikaw ako. Sabi ko hindi ako si Hailey Colleen Lee... kaso ayaw nila maniwala... kaya dinala nila ako sa isang warehouse at tinorture para aminin kung nasaan ang iba pang bata ng mafia " sabi niya umiyak na siya nang tuluyan
Shemay.. naguiguilty ako... dahil sa ken kaya siya namatay. Di ako makapagsalita.
I was dumbfounded.
"Pero may dumating na lalake... si Lance... niligtas niya ko. Pero armado sila... kaya naman nung babarilin siya... niyakap ko siya at ako ang nabaril. Nagsialisan sila.. kasi napatay na niala ako. Kaya naman nagpasalamat ako kay Lance... sabi niya ipaghihiganti niya ako... sabi ko naman.. okay lang ako. Tas nahimlay na. Di ko na alam kung anong nangyari saken" ngumiti siya.
"So--Sorry dahil sa ken..." sabi ko.
"Di mo kasalanan... nung una nga akala ko sa impyerno na ako... kaso inisip ko.. kung may lugar na dapat kong puntahan.. ikaw yun. Para kahit multo na ako nababantayan kita. Kasi nga nasa panganib ka. Pagdilat ko nasa kwarto mo na ako." sabi niya
Mamamatay na nga ako pa inalala. Baliw ata to eh.
"So--sorry. Pag nakabalik ako sa katawan ko... I'll give you justice." sabi ko
BINABASA MO ANG
The Naughty Ghost
Teen FictionHindi po siya horror! Medyo lang xD Read nalang po :) Let's share love ang happiness :) “We are not human beings on a spiritual journey. We are spiritual beings on a human journey.” Stephen R. Covey “How much truth can a spirit bear, how much trut...