Adı "Bizim Hikayemiz" Olsun

***

Durdu ve düşündü istemsizce.
Nedenini anlayamadı kendiside refleks olarak düşünme ihtiyacı hissetmişti. Okuduğu hikâyeye geri döndü ve devam etti ve içinden "enterasan" diye de geçirdi.
" Durup düşündüğünü hisseder gibiyim. Hadi ama en azından içinden "istiyor mu? istemiyor mu? " diye geçirdiğini biliyorum"
Tebessüm etti önce ve daha sonrada kahkahalara boğuldu.Etrafına bakındı ve sayfayı çevirerek okumaya devam etti.
" Sen sorunun cevabını söylemeden ben sana söyleyeyim evet çok şey istiyorum senden hemde çokk !!
O çok kıymetli ömründen, vaktinden bir parçanı senden istiyorum! Sana açıkça soruyorum
"-bana ömründen bir parça verir misin?"
Umarım cevabın evettir.
Eğer öyleyse çok ama çok teşekkürederim.
Eğer cevabın hayırsa da teşekkür ederim..
Not: Her iki cevaptan dolayı da pişman olmaman dileğiyle...
Cümleleriyle bitiyordu kitabın önsözü.
Okuduğu sayfanın alt sağ kısmındaki yazan kısmına takıldı gözleri
Yazan: Eylül yazıyordu. "Eylül Eylül hmm " diyerek yazarın takma ismini tekrarlayıp duruyorken "- Kerem Bey" sesiyle derin düşüncelerden sıyrılıp kendine geldi. Kafasını kâğıttan kaldırıp sesin geldiği yöne doğru baktı. Tabiki de her zaman olduğu gibi seslenen Hülya ablaydı. Tebessüm ederek kafasını salladı " Tamam " dedi sadece.Hülya abla da tebessümle "- iyi geceler" diyerek içeri girdi. Hülya abla evin emaktarıydı. Kereme yatacağını haber vermek için gelmişti. Kerem de o yüzden tamam diyerek geçiştirmişti. Hülya abla (Kerem saat 10'dan sonra benim yatmamı beklemene ve yatacağını bana haber vermene gerek yok) dese de her akşam mutlaka bekleye bildiği kadar Kerem'i bekler ve yine mutlaka yatmaya geçeceğini haber verirdi. Bu akışa gelen bir adet haline gelmişti. Kerem oturduğu kotuğa yaslandı, gözlerini kapatarak derin derin nefes alıp verdi. Sabahleyin erken kalkması gerektiğini hatırlayarak birden doğruldu. Kolundaki gümüş saatine baktı. Saat çoktan gece yarısı olmuştu. Dosyaları toparlayıp çantasına koydu. Telefonu ve çantasını alıp içeri odasına geçti.Üzerini değiştirdi. Yatağına uzandı. Ellerini başının altına koydu düşünmeye başladı. Kendi kendine " sabah erken kalmam lazım " diyip yastıklarından birine sarılarak gözlerini kapadı.