Tesadüf Aşk // park jimin ✅tamamlandı✅

"Her şeyi öğrendim!"

Go Ah Ra şaşkınlıkla elindeki fotoğrafa bakmaya devam ederken büyükbaba;

"Her şeyi anlatacağım." dedi masum bir sesle.

"Büyükbaba.Ne oluyor anlat ne olur?!" dedi titreyen sesiyle Ah Ra.

"Ben büyükanneyle çok küçük yaşta evlendim.Askere gittiğimde büyükanne senin annene hamileydi Ah Ra.Jiminin annesi zaten doğmuştu.Ben askerden döndüğümde büyükanneniz beni terketmişti."

Ağzım açık bir şekilde büyükbabayı dinlerken büyükbaba sözlerine şöyle devam etti.

"Hiç bir zaman ona ulaşamadım.Bir kaç sene aradım.Bulduğumda benimle görüşmek istemedi.Sadece çocuklarını görebilirsin dedi.Ve bende senin anneni aldım yanıma.Ondan sonra hiç birbirimizi arayıp sormadık.Akrabalıklar o kadar zayıf kaldı ki hiç kimse birbirini tanımadı bile."

"Bunu bize daha önce neden söylemedin büyükbaba?"

"Yıllar sonra,hastahanede gördüm onu.Gördüğümde söylemek istedim.Bu zamana kadar hep bir sırdı."

"Daha sonra ne oldu peki?" diye sordum heyecanlı bir şekilde.

"Bu söyleyeceğim,biraz..."

Go Ah Ra;

"Ne biraz?"

"Annen evlendiğinde ve sen doğduğunda maddi durumları kötüydü.Senin annen ve baban sana bakamayacaklarını söylediler ve bana verdiler seni küçük yaşta."

Go Ah Ra'ya dönüp baktım.

Dolu olan gözlerinden iki damla yaş düşmüştü.

"N-nasıl yani?Baş-başka ülkede onlar."

Büyükbaba umutsuz bir şekilde kafasını "hayır" anlamında kafasını salladı.

Go Ah Ra elindeki fotoğrafı masaya doğru fırlatıp aceleyle yerinden kalktı.

"Ne diyorsun sen?Ne diyorsun?"

Diye bağırdı evin içinde.

Evin her köşesini dolduran sesiyle korkup bende yerimden kalktım.

Elleri titriyordu.Bir yandan büyükbaba da umutlu bir cevap bekliyordu.

"Maalesef kızım.Bunu söylemezsem kendimi daha kötü hissedecektim."

Diyerek Ah Ra'nın yanına gelerek elini tuttu.

Ah Ra bir hışımla büyükbabanın elini itti.

"Bırak,bırak!Böyle anne baba olmaz olsun!Nasıl,na-nasıl yaparlar?Ben onların çocuğuyum.Her ne olursa olsun,açlıkta,toklukta,varlıkta,yoklukta ben onların çocuğuydum.Ne pahasına olursa olsun beni bırakmamaları lazımdı büyükbaba.Ve sen...Sende onlara göz yumdun öyle mi?Öylemi?!"

Her cümlesinde biraz daha ses tonu artıyordu.Büyükbaba ise duydukları karşısında ayakta durmakta zorlanıyordu.

"Lanet olsun ya!Lanet olsun hepinize."

Diye bağırarak evden çıkmak için kapıyı açtı ve sertçe kapattı.

Kapının kapanma sesi bizi bir kez daha korkutmuştu.

Hemen Ah Ra'nın arkasından gitmek için koştum.

Kendine bir zarar verebilirdi çünkü.

Hızlı adımlarla ilerliyordu.Ona yetişmek için hem bağırıyor,hem koşuyordum.

"Ah Ra!Ah Ra dur bekle ne olur."

En sonunda durmuştu.Koşmaktan yorulmuş bir şekilde ellerimi dizime koydum ve nefes nefese;