Tesadüf Aşk // park jimin ✅tamamlandı✅

''Gerçekten onunda bir kalbi var mıydı?''

İlk tatil günümde güzel hayaller kurmuştum.Bütün gün yurtta yatacaktım.Ama maalesef ki hayallerim suya düştü.

Bu Jimin denen uyuzun neden başıma böyle bir iş çıkardığını anlamıyorum.

Neyse artık diğer tatil günlerime kimse karışamaz.

Akşam 5'te Jimin'in evine gitmem gerekmiş.Go Ah Ra'yı da buna ikna etmem gerekti.

Yataktan kalktıktan sonra Go Ah Ra'yı uyandırdım.

"Kalk hemen.Sende benimle geleceksin."

Gözlerini açmadan ve uykulu bir şekilde;

"Ben neden geliyormuşum?Gelmeyeceğim."

"Geleceksin."

"Ne kadar inatçısın Evin.Tamam geleceğim tamam."

Sevinmiştim.Çünkü ben tek başıma epey bir heyecan yapardım.En azından Go Ah Ra bir sakarlığımı hemen düzeltebilirdi.

Zaman geçmeyecekti.En iyisi ailemi görüntülü olarak aramaktı.

Emreyle anlaştıktan sonra görüntülü olarak konuştuk.Onları çok çok özlemiştim.Onları Go Ah Ra ile tanıştırdım.

Saat 2 ye kadar falan onlarla konuştuk.Annem ağladı ama yinede gülümseyerek konuştu.Onları çok sevdiğimi söyledim.İşleri olduğu için kapatmak zorunda kalmıştık.

Zaman birazda olsa geçmişti.Ama heyecanlıydım.

Benim numaram Jiminde olmadığından durmadan Go Ah Ra'ya mesaj atıyordu.

Gerçi buraya geldiğimde müdürün arkadaşı bana vermişti ama hala numaraları kaydetmedim.

Saat 4'e yaklaştığında Go Ah Ra ile hazırlanmaya başladık.Hazırlandıktan sonra Go Ah Ra benim saçımı düzleştirmeye başladı.

"Ya!Acaba Jong-in bunu duyarsa bir tepki verir miydi?"

"Neyi?"

"Jimin'in sevgilisi olacağını duysaydı."

"Sanmıyorum.Niye tepki versin ki?"

"Bence verecek gibi."

"Saçma sapan konuşma Ah Ra.O beni sevmiyor bende onu."

"Göreceğiz bakalım."

"Niye bir şeyler biliyormuş gibi konuşuyorsun?"

"Bir şeyler bilmiyorum.Bir şeyler hissediyorum canım."

"Bence hissettiklerin yanlış."

"Şimdi konuşma göreceğiz demiştim."

"Peki."

O benim saçımı yaptıktan sonra bende onun saçını yaptım.Oda sade bir şeyler giyindikten sonra Jimin'den haber bekledik.

Nihayet beklenen mesaj geldi;

"Aşağı inebilirsiniz.''

Ayakkabılarımızda giyip aşağıya indik.Jimin arabaya yaslanmış bizi bekliyordu.Beni görünce gülümsedi. Bana böyle gülümsemesi garibime gidiyordu.Normalde odunun tekiydi.Gerçekten değişmişti.

Arabaya bindikten sonra evin yolunu tuttuk.Jimin;

"Jong-inde bize gelecek."

"Jong-in mi?"

Dedim bağırarak.

"Niye bu kadar şaşırdın?"

"Yok canım.Yok.Şaşırmadım ki."