Tesadüf Aşk // park jimin ✅tamamlandı✅

"Mümkün değil!"

•yeni hikayem "Kardan Adam" profilimde. Yorumlarınızı bekliyorum•

-------

''Niye öyle bakıyorsun?''

''Dediğim gibi aklımda ikimizi mutlu edecek haberler var.'' dedim tekrar sırıtarak.

''E anlat artık.Bizde bilelim.''

''Pekala.Ben oradayken,hastahanede Jimin Evin için sayıkladı.Evin'in hali de baya kötüydü.Bu demek oluyor ki aralarında bir şeyler var.Birbirlerini seviyorlar.''

''Ne?!Birbirlerini mi seviyorlar?"

''Ah Kai!Zavallı bizler.Gerçekten!İnanmak istemiyorum ben bile.Sinirimden çıldırıyorum hatta.Yerimde duramıyorum.Seninde Evini sevmen gerek.Ve böylece birlik olup onları ayıracağız." dediğimde suratı asıldı.Zaten seviyordu herhalde.

"Ama Evin mutluysa,onu üzmek istemem." dedi ve surat astı.

"Emin misin?" dedim masaya iki elimi koyup Jong-in'e yaklaşarak.

"Ne yani?Evini sevdiğin,istediğin halde onların senin gözlerinin içine baka baka mutlu olmasına göz mü yumacaksın?Sana acınası bir gözle bakıyorum."

"Haklısın aslında.Neler yapacaksın peki?"

"İlk öncelikle sevgili olsunlar.O zaman görüşeceğiz.Elinde sonunda ayrılacaklar."

"Pekala." diyerek bencil bir gülüş attı.

Elimi uzattım ve el sıkıştık.

"Merak etme!Elinde sonunda.Bu olayı kazanan biz olacağız."

Elimi bırakıp yanımdan ayrılmak için izin istedi.

Ve yanımdan ayrıldı.

Ben hala kendi kendime sırıtıyordum.Jimin,şimdi benim olacaksın tatlım.

(Evinin ağzından)

Jiminin durumu her dakika daha iyiye gidiyordu.Hatta Go Ah Ra ve Kang Min Hyuk da geldiğinde tabu falan oynadık.

Kahkahalar bütün odayı doldurmuştu.

Hem yarın taburcu olacaktı.

Sadece alnından yanağının bir kısmına kadar olan bir dikiş vardı.Oda taburcu olduktan sonra,zaman geçtikçe doktor dikişi açacağını söyledi.Ama söylediğimiz gibi,zaman geçmesi lazımmış.

Artık eve gitmem lazımdı.Üstüme başıma çeki düzen vermem lazım.

Ayrıca artık şu hastahane kokan kıyafetlerden de kurtulmam lazımdı.

Jimin televizyon izlerken yanına oturdum ve;

"Ben şimdi eve gidiyorum.Ama hemen geleceğim olur mu?Hem büyükbaba'ya falanda bakayım."

"Tamam.Ama çabuk gel olur mu?Sıkılırım sensiz.Anne ve babam ile zaman geçer mi hiç?"

"Tamam,tamam geleceğim."

Yanağına bir öpücük kondurup yanından ayrıldım.

Bir taksiye binip eve gidecektim.

Ama üstümde hiç para yoktu.

Taksiye bindim.Başka çarem yok.

Her neyse artık.Eve vardığımda kapıda veririm.

Evin kapısına geldiğimde kapıda biraz taksiyi bekletmiş oldum.Ama olsun.

Eve girdiğimde büyükbaba gülen gözlerle bana bakıyordu.

Ve tekrar gidip masasına oturdu.Aceleyle elindeki bir kağıt parçasını kitabın arasına sıkıştırdı.