Ra'm kaybolmuştu. AYLARDIR onu arıyordum. Tam kavuşacakken Sungmin hyungum onu benden almıştı.
6 ay geçmişti. Ra hala yoktu. Sungmin hyung nereye sakladıysa bulamıyordum.
Doğuma sadece günler kalmıştı. So Ra'mın sancıları başlamış olmalıydı. Onun görmemek... Ah bu beni deli ediyordu. Ra'ya yaptıklarım gözümün önünden geçiyordu. Ben onu hakketmiyordum.
Bebeklerimizin odasını hazırladığımız günde kalmıştı aklım... Bir de ona son dokuşumda...
FLASHBACK
(Kyuhyun'un anlatımı)
"Çok yavaşsın So Ra"
"Oh kusura bakmayın Bay Choi. Bebekleriniz giyinmeme izin vermiyor. Biraz daha bekleyeceksiniz"
"Oh yardım ister misin?"
"Aslında çok iyi olur oppa sırtıma uzanamıyorum."
Hızlıca merdivenleri çıktım. Uzun antreyi koşarcasına geçtim çünkü aşağıda beklemekten çok sıkılmıştım. Kapının önüne geldiğimde nefesimi usulca topladım ve kapıyı tıklattım.
" Girr"
Kapıyı hafifçe aralayıp içeri girdim. Aynanın karşısına beni bekliyordu.
"Yardımım gereken nedir?"
Hafifçe gülümsedi.
"Yardımın gereken şey şu an üstümde. Lütfen fermuarını kapatır mısın?"
"Bunu giymeyi düşünüyor olamazsın"
"Üstüme giymişim ki düşünüyorum dimi kocacım"
"Giymesen hem hava soğuk hemde..."
"Hemde ne Bay Choi"
"Hemde kıskandım oldu mu?"
"Oldu"
Karnını yettiği kadar uzandı ve yanağıma öpücük bıraktı.
"Şimdi fermuarı kapatır mısın? Üşüdüm"
"Ta-tabi"
Arkasını döndü ve saçlarını topladı. Beni bekliyordu. Kendimi toparladım. Fermuarı tuttum ve eğildim. Fermuarı çekmeden öptüm. Yavaş yavaş fermuarı çekiyor bir yanda da öpücükler bırakıyordum. Elini boynuma koydu ve kendine hafifçe bastırdı. Fermuarı kapattıktan sonra ensesini öptüm. Arkasını döndü ve beni kendine çekti. Dudaklarıma yapıştı. Ufak bir öpücüğün sonunda geri çekildik. Kafasını eğdi gitti yatağa oturdu. Ayakkabısını girmeye çalışıyordu. Eğildim. Nazikçe ayakkabılarını giydirdim.
" Teşekkür ederim oppa"
" Önemli değil." Elini tuttum.
"Hadi gidelim Bayan Choi."
Gülümsedi.
" Gidelim Bay Choi"
Evden çıktık. Arabaya binmesine yardım ettim. Keyifli hafif atışmalı bir yolculuğun sonunda AVM'ye varmıştık. Hayranlarımın çığlıklarına aldırış etmeden içeri girdik.
Bebek katına geldiğimizde So Ra'nın gözleri parıldamıştı. Elimi biraz kuvvetli sıktı.
"Kyuhyunnie oppa"
"Efendim karıcım"
"Oğluşlarımıza eşyalar alalım."
" Alalım hayatım"
AVM'nin çocuk katının altını üstüne getirmiştik. Vitrinleri gezerken So Ra elimi bıraktı. Vitrinin önünde kala kalmıştım. So Ra'nın başka bir dükkana girdiğini görünce bende bu mağazaya girdim. İkiz tişörtlerini alıp çıktım. Elimdeki alışveriş çantalarının arasına sakladım. So Ra'ya yetiştim.
Alışverişi tamamlayınca acıktığımızı farkettik. Küçük bir lokanta yemeğimizi yedik. Evde dönüş yolundaydık Ra yorgunluktan uyuyakalmıştı. Arabayı evin önüne park edince küçük bir öpücük kondurdum yanağına. Hemen gözlerini açtı.
" Hey fırsatçı öpücük mü bekliyordun"
Arkasından kocaman bir kahkaha bıraktım. Elinin yetiştiğince kafama vurdu.
" Heyy ya ben fırsatçı değilim"
"Sen benim hayatımda gördüğüm en güzel fırsatçısın"
"Böyle demeye devam edersen ağlarım ikizlerimizin üzülmesini ister misin?"
Dedikten sonra hemen dudağını büzdü. Yavaşça arabadan inmesine yardım ettim. Alışveriş torbalarını alıp içeri girdim. Oturduk. So Ra oturur oturmaz torbaları çıkarmaya başladı.
" Dur sana vermem gereken bir şey var"
" Nedir ooo?"
Paketi uzattım açtı. Çığlık atarak boynuma sarıldı.
"İkiz tişörtleri Aman Tanrım. Sen... Sen harika bir babasın."
GÜNÜMÜZ(Kyuhyun'dan devam)
6 ay önce So Ra'yla yattığım bu yatakta ikizlerimizin tişörtlerine sarılarak yatıyordum şimdi. Telefonum çaldı uzandım.
"Yobuseyo"
"Sevgilim"
Telefonun diğer ucundan hıçkırıklara bogulmuş bir ses geliyordu.
"Sevgilim ikizlerimiz doğdu. Lütfen bizi bul. Seni çok seviyorum."
Bebek sesleri ve ardından gelen Dıt dıt dıt...
Tişörtlere sarılarak ağlamaya başladım. Ben yaşamayı bile hakketmeyen bir babaydım...
Gözlerimi sildim. Ölecek olsam bile bebeklerimi ve sevgilimi bulmaya kararlıydı. Babamı aradım ve en iyi hackerı bulmasını istediğimi söyledim. Oyun bitecekti. Ve bu oyunun artık benim kurallarımla oynaması gerekiyordu. Bekle beni aşkım bulacağım sizi. Çok az kaldı. Acılarımızı dindireceğim. Biraz daha dayan sevgilim....
