Harika bir gündü. Güzelce kahvaltısı yapmış ve babamla telefonda konuşmuştuk. Akşam eve gitmemi istiyordu. Merak edip erkenden eve geçmiştim. Annem misafirlerimiz olduğunu benimde bulunmam gerektiğini söyledi. Üstelemedim. Yatağının üstüne kıyafetler bırakılmıştı gittim duş aldım ve onları giydim. Saç makyaj derken saat gelmişti. Misafirler gelmek üzereydi. Kapı çaldığında başta babam sonda da ben olmak üzere sırayla onları karşılıyorduk. Bay ve Bayan Choi sevimli tiplerdi. Ama oğullarını görünce afalladım. İkimizde aynı anda "Sennnn..." dedik. Bozuntuya vermeden selamlaşıp salona geçtik. Biraz sohbet ettikten hizmetinin sofra hazır demesiyle sonra sofraya geçtik. Yemekler yenildi. Sohbetler edildi ben izin isteyip kalkacakken babam "Kalkma kızım sizle konuşmamız gereken şeyler var" dedi. "Dinliyorum babacığım" dedim. "Siz ikinizi evlendireceğiz" dedi. İkimiz de birbirimize baktık ve aynı anda "Ben o kızla / o çocukla evlenmem" dedik. Bay Choi ise "Size soran olmadı" dedi. "Biliyordun dimi sürtük kendini bana pazarlama güzel mi?? " dedi. Suyu suratına attım ve "Kendine gel benimde haberim yoktu. Benle düzgün konuş ayrıca" dedim. Ve devam ettim "Yeterince saçmaladınız böyle bir şey asla olmayacak" dedim. Arkamı döndüp gitmeye kalktığımda Bay Choi " Moda hayatın biter. Seni de aileni de burda barındırmam" dedi. Hızlıca odama doğru yol aldım merdivenleri başına geldim. Tek hatırladığım şey "So Ra" diye bağıran Kyu-ssi'nin sesiydi.
