The badboy got it (Herschrijven)

part 17

/Julia/

"Hey loser!" Roept de overvrolijke Melanie die voor me staat. "Jo, sukkel!" Zeg ik net zo vrolijk terug. "Nederlands valt uit!" Roept Rik, geen twee uur Nederlands achter elkaar. In plaats van tot het achtste tot het zesde, min de pauze, tot het vijfde dus. "Oh yeah, eerder weekend!" Roept Melanie net zo vrolijk als in het begin en ik lach. "Rik, morgen ochtend voetbalwedstrijd toch?" Vraag ik omdat ik werkelijk geen idee heb. "Nope, is naar volgende week verplaatst" zegt hij en ik haal me schouders op. "Oké dan" zeg ik heel droog en de bel gaat. We lopen het lokaal binnen en gaan op onze plek zitten. "Oké, alles van de tafel, jullie hebben toets" zegt de leraar als die binnenkomt. Ik gooi mijn boeken met een zucht van tafel en hou alleen een pen, potlood, gum, geodriehoek en etui over. De leraar deelt de toetsen uit en zegt dat we mogen beginnen.

De toets ging niet geweldig, volgens mij wordt dat een onvoldoende. Ik zucht en loop samen met een -veel te- drukke Melanie naar de volgende les. "Waarom zo vrolijk?" Vraag ik aan Melanie die nog steeds vrolijk aan het door ratelen is. "Je bent bijna jarig!" Roept ze en ik haal mijn schouders op, "Dat kan". "Ben je nu niet helemaal blij zoals ik?" Vraagt ze nep-verdrietig. "Het is maar een verjaardag" zeg ik lachend en Melanie moet nu ook lachen. "Over 2 weken word je gewoon 17, dan ben je ouder dan mij" zegt ze en kijkt me bij het einde nepboos aan. Ik lach en we lopen pratend verder. We komen de les geschiedenis in en we gaan naast elkaar zitten. De les gaat verschrikkelijk langzaam voorbij.

We lopen met z'n tweeen de aula in en gaan bij de rest aan tafel zitten. Ik haal mijn eten en drinken uit mijn tas en begin mijn koekje op te eten. Ik drink nog wat en stop het flesje weer in mijn tas. "Juul, ga je mee naar de kluisjes?" Vraagt Melanie en ik knik. Ik loop met Melanie mee en we komen uit bij de kluisjes. Ik sla mijn kluisje open en gooi de boeken die ik niet meer nodig heb in mijn kluisje. "Mel, welke lessen hebben we nog?" Vraag ik maar krijg geen antwoord. "Mel?" Vraag ik en kijk op van mijn kluisje. Ik word tegen mijn kluisje aangedrukt en kijk in de ozo bekende ogen van Mika. "Wat moet je?" Vraag ik zuchtend. "Jou" fluisterd hij grijnzend terug. "Ga weg" zeg ik ongeïnterreseerd. "Liever niet" zegt hij nog steeds grijnzend. "Dan zo hé" mompel ik en haal mijn been omhoog, recht in de edele delen. Net zoals ik had verwacht laat hij me los en krimpt hij ineen. "Trut" sist hij nog tussen zijn tanden door. Ik zwaai nog een keer en loop dan weg.

"Waar was je?" Vraagt Nina als ik terug kom. "Melanie was verdwenen, Mika kwam en toen heb ik hem en knietje vekocht" zeg ik droog en plof neer op een stoel. "Je bent echt een sukkel" zegt Rik lachend en ik lach. "Dankje". De bel gaat en we lopen naar het gymlokaal. We kleden ons om en lopen de gymzaal binnen. Ik zie Mika, Jake en Wesley al op de bank zitten en ik zwaai naar ze. Ze reageren er niet op en ik loop door naar mijn vrienden. "Oke, vandaag gaan we beginnen met iets anders. Mika en Julia gaan hun dans laten zien!" Zegt hij vrolijk en mijn mond valt open. "Nee!" Roep ik en iedereen kijkt me aan. "Ah, kom nou princess, een keer?" Vraagt Mika met een grijns op zijn gezicht. "Ugghh, oke dan" geef ik me over en strech een beetje. De leraar zet de muziek aan en we beginnen te dansen. Tijdens het nummer vergeet ik alles. Als het nummer is afgelopen begint iedereen te juichen en te klappen. Ik loop terug naar mijn vrienden en Melanie knuffelt me, "Lekker bezig!" Roept ze.

"Oke, dat zag er geweldig uit! En dan gaan we nu trefballen!" Zegt hij enthousiast. Hij maakt de teams en na een tijdje trefballen staan aan de andere kant alleen Jake, Wesley en natuurlijk Mika er nog. Ik kijk om me heen en zie dat ik de enige ben aan mijn kant. Ik zucht en ontwijk een bal. Ik vang kort daarna een bal van Wesley dus hij is uit. Melanie mag door mijn actie terug het veld in, maar het duurt niet lang of ze is al weer afgegooid door Jake. Omdat ik even niet oplet krijg ik een keiharde bal in me maag. Ik val op de grond en blijf liggen. Melanie en de leraar komen boven me hangen en kijken me bezorgd aan. "Juul, je neus bloed" zegt Melanie. "Alweer?" Vraag ik en ze knikt. Melanie gaat wat doekjes halen en ik ga rechtop zitten. "Gaat ie, bolhoofd?" Vraagt Jake en ik steek me duim naar hem op. Ik hou de doekjes tegen me neus en ga op de bank zitten. Ik kijk toe hoe ze aan een nieuw potje trefbal beginnen. "Eh, die bal kwam toch in je buik?" Vraagt Mika als die af is. "Ja, is niet jou schuld" antwoord ik en haal het doekje van me neus. Het is gestopt met bloeden. Ik kijk dit potje nog af en ga dan weer meedoen. Niemand durft me raak te gooien dus ik heb het makkelijk. Ik gooi persoon na persoon af totdat alleen Mika er nog staat. Ik heb een bal, hij heeft een bal. Hij gooit de bal eerst en mist me. Ik gooi de bal nu maar ik raak hem wel.

Na uiteindelijk 2 uur gym te hebben gehad zijn we uit. Ik loop pratend met Melanie naar buiten. We pakken onze fietsen en zeggen gedag tegen onze vrienden. We fietsen het schoolplein af en gaan uiteindelijk onze eigen weg. Als ik thuis ben zit Timo op de bank tv te kijken en mijn moeder zit aan de keuken tafel. Ik begroet mijn moeder en broertje en pak een eitje uit de koelkast. Ik pak een pan, die ik op het vuur zet, en breek het eitje boven de pan. Ik bak hem en leg hem daarna op een boterham. Ik leg er nog een andere boterham op en ga aan de keukentafel zitten.

Ik eet mijn lunch op en loop daarna de trap op. Ik gooi mijn tas op mijn bureau waarna ik me op mijn bed laat vallen. Mijn telefoon maakt een geluidje waardoor ik hem uit mijn zak haal. Ik kijk en zie een whatsapp bericht in beeld staan. Het is iets onbelangrijks uit de klasse groep en ik druk whatsapp al snel weer weg.

Over 2 weken ben ik 17, wauw. Eigenlijk intereseerd mijn verjaardag me niet zo. Vroeger vierde ik het altijd samen met mijn beste vriend. Tot mijn zesde dan toch. Ik verhuisde weg van Vlissingen naar Amsterdam. Dat waren nog eens tijden. We gingen dan altijd naar de speeltuin en waren dan altijd helemaal blij. Als we dan een ijsje kregen likte we altijd van elkaars ijsje. Ik glimlach bij de gedachte van vroeger en blijf lekker op mijn bed liggen. Ik zak langzaam weg in een lichte slaap.