The badboy got it (Herschrijven)

part 46

/Julia/

"Jij haalt me vanmiddag op, toch?" Vraag ik aan Milan, waarmee ik net naar school ben gereden. Mika kon me niet brengen omdat hij zich had verslapen. "Ja is goed. Half één toch?" Vraagt Milan voor de zekerheid waarop ik knik. "Tot vanmiddag, zusje!" Roept Milan nog uit het raam voor hij wegrijdt.

"Hey Juul!" Melanie trekt me in een korte knuffel. "Hey" antwoord ik en zie dat Nina naast haar staat. "Is Mika er nog niet?"

"Nee, hij komt wat later. Hij heeft zich verslapen" Beantwoord ik Nina's vraag en wandel dan met mijn twee beste vriendinnen naar een bankje op het schoolplein.
Als we daar net zitten worden er twee handen voor mijn ogen geslagen. "Wie denk je dat ik ben?" Fluistert een stem dicht bij mijn oor. Ik voel ook een warme adem in mijn nek waardoor ik even huiver.

"Oh mijn hemel, ben jij dan de kerstman? Ik heb zolang naar je gezocht! Waarom kreeg ik nooit de pony die ik wou? En waarom kreeg ik geen-." Ik word afgekapt door twee lippen op de mijne, die ik meteen herken als die van Mika. "De kerstman, serieus?" Lacht Mika als hij zijn lippen van de mijne haalt en me aankijkt.

"Heel serieus." Om mijn lach in te houden kijk ik snel de andere kant op, maar Mika draait mijn hoofd terug. "Serieus?" Vraagt hij nogmaals en houdt mijn hoofd zo dat ik hem wel moet aankijken. Zelf probeert hij ook niet te lachen. "Heel serie-" lachend onderbreek ik mezelf. "-us" eindig ik na mijn gelach en zie dat Mika ook hard lacht. De tranen lopen over zijn wangen, net zoals bij de mijne. "Waarom lachen we nou?" Vraagt hij na een tijdje, nog steeds lachend. Lachend schud ik mijn hoofd, als teken dat ik het ook niet weet en laat mijn hoofd tegen zijn schouder aan vallen.

"Hé, waar is iedereen nou heen?" Vraag ik als we uitgelachen zijn. Mika en ik zijn de enige die nog op het bankje zitten. "Ze zijn gewoon vertrokken!" Roept Mika en slaat over-dramatisch met zijn handen door de lucht. Met een soort giechel duw ik zijn armen weer omlaag. "Je giechel is schattig" fluistert Mika, waarop ik begin te blozen.

"Zo ben je nog schattiger." Ik voel mijn gezicht nog roder worden en Mika grinnikt. Dan drukt hij zijn lippen zacht op de mijne. Ik sluit mijn ogen en kus terug. "Ik hou van je" mompelt hij en zet zijn voorhoofd tegen de mijne. "Ik ook van jou." Precies op dat moment gaat de bel, en verbreekt zo ons moment.

Zuchtend staat Mika op en steekt zijn hand uit naar mij. Ik pak hem aan en ga recht staan. "Leuk, wiskunde" zucht hij sarcastisch. Ik grinnik en samen lopen we naar binnen. Als we het lokaal binnen lopen zit bijna iedereen er al en kunnen we niet meer naast elkaar zitten. Er zijn alleen nog een plek vooraan en één helemaal achteraan vrij. Ik trek een pruillip en kijk Mika aan. Hij drukt een kus op mijn lippen en gaat aan het tafeltje voorin zitten. Hij weet dat ik er niet van hou om vooraan te zitten. "Dankje" zeg ik voor ik nog een kus op zijn wang druk en naar de achterkant van het lokaal wandel.

Ik had alleen niet gekeken wie er op de achterste rij zat. Mady.

Met een zucht ga ik naast haar zitten en gooi mijn boeken met een klap op tafel. Ze kijkt geïrriteerd op van haar spiegeltje, waarin ze zichzelf aan het bewonderen was. "Was dat nodig?" Vraagt ze arrogant. "Uhm, ja? Anders zou ik het niet doen hé?" Antwoord ik net zo arrogant terug. "Ik ga hier niet eens op reageren."

"Dat deed je net al" antwoord ik droog, op het moment dat de docent komt binnen lopen. "Bitch!" Schreeuwt ze. "Dankje, jij ook" antwoord ik en draai mijn hoofd weg van haar. "Mady, kun je stil zijn. Ik wil mijn les beginnen."

Ze laat een geïrriteerd geluid horen en kijkt weer in haar spiegeltje. Ik zie dat Mika naar me kijkt en lacht om mijn kleine 'discussie' met Mady. Zelf grinnik ik ook kort.

"Ik weet dat ik grappig ben" mompelt Mady waarop ik met mijn ogen rol. "Tuurlijk."

Na de hele ochtend les te hebben gehad, zijn we eindelijk uit. Lachend wandel ik met Mika naar buiten. Al heel de dag zijn we erg druk, tot grote ergernis van alle docenten.

"Doei, princess. Tot vanavond! We zijn er om 20.00 uur!" Mika kuste mijn voorhoofd nog een keer voor Wesley en Jake hem van me wegtrokken.

"Hey zusje!" Roept Milan al uit zijn raam voor ik bij zijn auto ben. "Hey grote broer!"

"Heb je een beetje zin in vanavond?" Vraagt hij als ik in stap en mijn gordel om doe. "Ja!" Roep ik enthousiast. Milan start de motor en begint te rijden.

Heel de rit naar huis hebben we mee gezongen met elk nummer dat op de radio kwam.

Lachend laat ik me op de bank vallen en pak ik mijn telefoon erbij.

Één nieuw bericht van Mika, staat er.

Mika: tot vanavond princessxxx

Het is verstuurd net nadat ik bij Milan ben ingestapt. Wel lief van hem hoor.
Ik sluit mijn telefoon weer af en sluit mijn ogen, langzaam val ik in slaap.

/Mika/

Stuiterend wandel ik naar binnen en ga op de bank liggen. "Kan het geen 20.00 uur zijn" klaag ik en laat mijn hoofd achterover vallen. "Het is net 13.00 uur geweest, doe rustig" antwoord Jake en gaat op de andere bank zitten, omdat ik de ene in beslag neem. "Maar dat is nog zeven uur" klaag ik weer. "Mika ben eens stil!" Roept Wesley waardoor ik mijn mond houd.

"Sorry" mompel ik en rol op mijn buik. In een soepele beweging haal ik mijn telefoon uit mijn broekzak en zie dat ik een mailtje heb.

Het gaat over de dansacademie, waar Julia en ik die beurs voor hadden gewonnen. Snel beantwoord ik de mail, met het antwoord dat we ons snel zullen inschrijven, en sta op van de bank. "Kunnen we iets gaan doen?" Vraag ik.

"Nee, en stop met zeuren" Jake kijkt niet op als hij dit zegt en blijft naar de tv kijken. "Lui kind" mompel ik voor ik onze enorme achtertuin in loop.

Ik laat me op één van de ligstoelen vallen en staar een beetje naar de lucht.

"Mika! Wakker worden!" Wordt er naar me geschreeuwd. Langzaam open ik mijn ogen en kijk ik omhoog.

Wesley hangt boven me en schudt aan mijn schouders. "We gaan eten, kom je?"

Kennelijk was ik in slaap gevallen. "Ja ik kom er aan" antwoord ik en klim uit de ligstoel. Op mijn telefoon zie ik dat het zes uur is. Binnen aan gekomen zie ik Jake en Wesley al zitten. "Ben je eindelijk rustig?" Grinnikt Jake als ik op een stoel ga zitten.

Ik lach kort en knik voor we alle drie beginnen te eten.

Na het eten claim ik de douche, om extra veel tijd te hebben natuurlijk. Na een redelijk lange douche, droog ik mezelf af en loop, in mijn onderbroek, naar mijn kamer.

"De volgende kan!" Schreeuw ik naar beneden voor ik de deur van mijn kamer sluit. "Jezus Mika, eindelijk!" Wordt en terug geschreeuwd waarop ik even lach.

Ik haal mijn pak uit de kast en leg hem voorzichtig weg op mijn bed. Mijn stropdas en schoenen vind ik gelukkig ook al snel.

Als ik mijn pak eindelijk helemaal aanheb, trek ik mijn schoenen aan en wandel ik weer naar beneden.

Als ik in een spiegel kijk, zie ik wat ik vergeten ben. Mijn haar! Snel ren ik weer naar boven. Zonder pardon trek ik de badkamerdeur open. Iets wat ik beter niet had kunnen doen.

Jake gilt wat onverstaanbaars naar me en bedekt zijn, uhm ja, geslachtsdeel snel met een handdoek.

Lachend loop ik verder naar binnen, wat me een klap tegen mijn hoofd opleverd van Jake natuurlijk. Snel breng ik mijn haar in vorm, waarna Wesley mij de badkamer uitjaagt.

Beneden laat ik me op de bank vallen en pak mijn telefoon. Over een half uur moeten we bij Julia's huis zijn.

Uiteindelijk waren Wesley en Jake ook klaar en liepen we met zijn drieën naar buiten.

"Serieus!? Een limousine!?" Schreeuw ik vrolijk. Met grote ogen kijk ik naar de witte wagen. "Ja, serieus" lacht Jake naar me voor hij in stapt. Wesley volgt hem, net zoals ik.

Op naar het huis van Julia. Waar ik mijn prachtige vriendin voor de tweede keer vandaag ga zien.

-

Na dit hoofdstuk nog maar twee hoofdstukken omg