The badboy got it (Herschrijven)

part 30

/Julia/

Nadat ik gisteren een hele dag in bed en op de bank had gelegen, moet ik weer naar school. Mika komt me ophalen aangezien mijn broer het eerste uur vrij heeft.

Ik stop alles wat ik nodig denk te hebben in mijn tas en ren daarmee de trap af. Snel smeer ik brood voor vanmiddag en stop dat bij de rest van mijn spullen in mijn tas. Als ik net mijn schoenen aan heb gaat de deurbel. Ik loop rustig naar de deur en open deze. "Je bent vroeg" merk ik op en druk een kus op zijn lippen. "Of jij bent gewoon laat" grijnst hij en ik lach. Snel trek ik mijn jas aan en pak ik mijn tas van de tafel. Ik stap bij Mika in en hij start de auto.

Als we op de parkeerplaats van de school komen zet Mika zijn auto op zijn standaard parkeerplek. Hij opent mijn deur waardoor we een paar vreemde blikken krijgen. Mika pakt mijn hand en zo lopen we samen het schoolgebouw in. Als we door de gangen lopen gaat iedereen aan de kant voor ons. De meeste kijken verbaasd, andere jaloers en dan heb je Chantal nog, die denkt dat ze me met haar ogen kan vermoorden. Zij en haar vriendinnen kijken mij boos aan.Ik zwaai eens even snel naar haar en onder al die lagen make-up zie je haar hoofd rood worden van woede. Mika hoor ik naast me grinniken en trekt me mee naar onze vrienden, die aan een tafel in de aula zitten.

Hij ploft neer op een lege stoel waardoor er geen lege stoelen meer zijn. Ik trek een pruillip, hij grinnikt en trekt me bij hem op schoot. "Hey Juul, zag je Chantal der face?" Vraagt Melanie lachend en ik hoor er meerdere grinniken. "Ja, ik was daar de aanstichter van" zeg ik met een grijns. Melanie lacht en dus doe ik hetzelfde.

Als de bel gaat gaat iedereen naar het goede lokaal. Mika gaat zitten op zijn vaste plek en ik doe hetzelfde. Alleen zit ik dus aan de andere kant van het lokaal. De leraar is er nog niet en ik heb ook geen idee welke les we ook al weer hebben. Mika seint dat ik naar hem toe moet komen dus sta ik op. Als ik bij hem sta trekt hij me op zijn schoot waardoor ik moet glimlachen. "Ik hou van je" fluistert Mika tegen mijn huid en drukt dan een kusje in mijn nek. Ik moet een kreun onderdrukken en gelukkig lukt het ook. Hij weet dat dat mijn zwakke plek is. De leraar komt het lokaal binnen en al snel wordt het stiller.

"Julia, zou jij ook op een stoel kunnen gaan zitten, in plaats van bij Mika op schoot?" Vraagt de docent waarvan ik de naam niet meer weet. We waren al tien minuten aan het werken, dat hij het niet heeft gemerkt. Mika lacht, net zoals meerdere kinderen uit mijn klas. Ik kan een giechel ook niet onderdrukken. "Maar meneer dit zit zo lekker" zeg ik en laat een kreun horen. Melanie begint aan de andere kant van het lokaal keihard te lachen, na een tijdje zo hard dat er geen geluid meer uit haar mond komt. Mika doet ook heel erg zijn best om niet in lachen uit te barsten. Ik zie de leraar rood aanlopen van woede. Oeps. Eerste dag dat ik terug ben al gelijk meerdere mensen boos op me laten worden. "Julia, er uit!" Schreeuwt de man boos naar me en wijst naar de deur. Nog nalachend struikel ik naar mijn eigen tafel waar ik mijn tas pak en daarmee het lokaal uitloop. Nog net voordat ik de deur sluit zwaai ik naar mijn vriendje en mijn vrienden. Er staat een verwarming tegenover het lokaal dus ga ik daar op zitten. Er komt nogal veel geschreeuw en gelach uit het lokaal, Mika zal wel weer bezig zijn. Ik lach bij die gedachte. En zoals verwacht komen Jake, Wesley en natuurlijk Mika tien minuten later lachend naar buiten. "Wat hebben jullie nou weer gedaan?" Vraag ik ze lachend als ze naast me komen zitten op de verwarming. "We droogneukte met de tafels" zegt Jake lachend en gaat weer helemaal stuk. Ik lach met ze mee en al snel gaat de bel voor de volgende les. Melanie komt naar buiten en als ze ons zo met traanogen van het lachen ziet zitten begint ze te lachen. We lopen samen naar de volgende les. Als die ook voorbij is lopen we op ons gemak naar de aula.

"Hey!" Roep ik vrolijk als ik naast Mika aan de tafel ga zitten. Hij pakt meteen mijn hand vast. Als we ons eten ophebben en nog een hoop gelachen gaat de bel weer. Als we na een lange dag school eindelijk uit zijn loop ik samen met Melanie naar onze kluisjes. We halen beide onze jassen eruit en lopen dan naar buiten. "Schatje, ga je met mij mee naar huis? Ik moet je wat vertellen!" Roept Mika als ik onderweg ben naar mijn broer, die bij zijn auto staat. "Is goed, wacht even!" Terwijl ik dat naar Mika roep loop ik naar Milan. "Milan, je mag naar huis, ik ga naar Mika" Milan knikt en stapt in zijn eigen auto. Ik loop naar Mika en zie dat Jake en Wesley al in de auto zitten. Mika drukt een kus op mijn lippen en stapt achter het stuur.