The badboy got it (Herschrijven)

part 43

/Julia/

"Wil je met mij naar het feest?"
"Wil jij mijn date zijn?"
"Gaan we samen naar het feest?"
"Wil jij mij vergezellen op het feest?"

Dat soort zinnen had ik de afgelopen weken maar genoeg gehoord. Één ding zat me wel dwars. Mika had mij nog steeds niet gevraagd.

Overal om me heen worden meisjes door hun vriendje, of door een andere jongen, gevraagd voor het feest. Zelfs Wesley heeft Melanie al gevraagd. Jake gaat met Nina en ook de rest van de vriendengroep heeft al iemand om mee te gaan. Ik ben er best verdrietig om, maar probeer het niet te laten merken.

"Juul, wat is er?" vraagt Mika. "Niks" mompel ik terug. Mika haalt zijn schouders op en drukt kus op mijn wang.

"Mika, kom eens" zegt Jake als hij en Wesley opstaan. Ze kijken elkaar hoofdschuddend aan en nemen Mika mee naar de hal. Aangezien ze een heel stuk verderop staan, hoor ik niet waar het over gaat. Ik zucht en draai me om naar Nina en Melanie, waar ik mee begin te praten.

/Mika/

"Zie je nou echt niet waarom ze zo'n verdriet heeft?" Vraagt Jake me verbaasd waarop ik langzaam met mijn hoofd schud. "Oh god" mompelt Wesley die met zijn hoofd schudt.

"Wat dan?" Vraag ik, nieuwsgierig. "Zie je dat echt niet? Ze wilt dat je haar vraagt voor het feest, debiel" zegt Jake. "Dat lijkt me toch al logisch, we zijn een stel tuurlijk gaan we samen" antwoord ik.

"Oh mijn god, jij sukkel. Je moet een meisje daarvoor vragen, ook al is het je vriendin. Meiden hebben die zekerheid nodig" zucht Wesley, die nogmaals met zijn hoofd schudt. "Oh, oke. Dan vraag ik haar nu wel" zeg ik schouder ophalend, waarop mijn twee beste vrienden dramatische geluiden maken en zuchten slaken. Het zijn net twee wijven.

"Wat nou weer?" Kreun ik uit irritatie en sluit mijn ogen voor even. "Je vraagt dat niet zomaar. Al helemaal niet bij Julia, zoiets steek je tijd en liefde in" antwoord Wesley en Jake knikt instemmend. "Jeez, oke. Ik zal er wat moois van maken."

Ik begin weer terug te lopen naar de tafel waar ik me weer naast Julia laat vallen die daardoor opschrikt. "Sorry schatje, was niet de bedoeling" mompel ik, ze mompelt een 'Maakt niet uit' terug en draait zich weer om naar Melanie en Nina. "We gaan vanmiddag wel jurken shoppen, hé?" Hoor ik Melanie aan Julia en ook gelijk aan Nina vragen. "Oké dan" antwoord mijn meisje zacht en zuchtend. Nu zie ik pas in wat de jongens bedoelen. Het doet haar echt pijn dat ik haar niet vraag.

Als de bel gaat lopen we weer naar het goede lokaal en beginnen de lessen weer. Julia zit bijna overal naast me, maar besteed niet veel aandacht aan me. Ik moet haar echt vragen voor dat feest, en snel.

-

Sorryy weer een kort deel! Het boek komt dan ook bijna tot zijn einde...

Ik vraag het even nog een keer, omdat er vorige keer niet veel antwoorden kwamen. Willen jullie aan het einde van het boek een Q&A?

MENSEN VERMOORD MIJ NIET AUB. /SOMMIGEN VOELEN ZICH NU AANGESPROKEN, KUCH/

Kusjes yara