The badboy got it (Herschrijven)

part 48

Lees het dikgedrukte deel onderaan!

/Julia/

Ik had eindelijk weer eens de kans om bij te praten met mijn neef. Ik had hem echt gemist. Hij woont namelijk in Duitsland. Ik had hem echt al lang niet gezien. Hij zegt dat hij weer moet gaan dus neem ik afscheid van hem. Mijn ogen zoeken die van Mika, maar als ik ze vind had ik dat toch liever niet gedaan. Chantal zit nog net niet bij hem op schoot. Ik duw alles en iedereen aan de kant en storm naar buiten. Er gaat een klein steekje door mijn hoofd, maar ik negeer het.

Als ik buiten ben laat ik me op een bankje op het schoolplein vallen. Ik voel de eerste traan al over mijn wang lopen. Ik wist wel dat hij niet zou veranderen. Eens een badboy, altijd een badboy. Ik had gehoopt dat hij wel zou veranderen, voor mij, maar helaas. Ik zet mijn ellebogen op mijn knieen en rust met mijn hoofd op mijn handen. Als ik voetstappen dichterbij hoor komen ga ik rechter zitten. Mika komt op me af. Net als ik weg wil lopen pakt hij mijn pols vast. Hij trekt me tegen zich aan en knuffelt me.

"Laat me los" komt er zacht uit mijn keel. Mika duwt me een stukje van zich af zodat hij me aan kan kijken. "Als jij belooft niet weg te lopen". Ik knik en hij laat mijn pols los.

"Dat was niet wat het leek. Zij kwam naar mij. Zij ging bijna bovenop mij zitten. Ik? Ik lette er niet eens op. Ik concentreerde me op jou. Hoe prachtig je er bij stond. Hoe je straalde, puur omdat je je neef weer zag" vertelt hij en kijkt me doordringend aan. "Waarom zou je voor mij kiezen als er veel mooiere meiden, zoals haar, rondlopen?" Vraag ik hem zacht en staar naar de grond.

Hij tilt mijn kin op en dwingt me zo hem aan te kijken. "Denk, zeg of geloof nooit meer zoiets doms, beloof je me dat?" Vraagt hij me dwingend en kijkt me weer doordringend aan. Ik knik zacht en hij vervolgt zijn verhaal, "Je bent het meest mooie meisje dat op deze aardbol rondloopt. Jij laat mij weer opleven. En ja, je gaat door moeilijke tijden, maar zelfs nu ben je prachtig. Je bent mooi als je lacht, als je boos bent en zelfs als je huilt. Als je lacht heb je de meest schattige kuiltjes, en als je slaapt ben je prachtig."

Hij pakt mijn hand vast, "En dit hier" hij legt mijn hand op de plek waar zijn hart zit. "Is van jou, en klopt voor jou" eindigt hij zijn verhaal en zoent me.

Ik ga mee in de zoen en laat hem pas los als we ademtekort krijgen. "Je bent veel te lief voor me" mompel ik. "Nee, dat ben jij voor mij" mompelt hij terug en zet onze voorhoofden tegen elkaar. "Kom we gaan naar huis" zegt hij en pakt mijn hand. We lopen over de lege straten richting zijn huis. Ja, ik blijf daar slapen en waarschijnlijk Melanie en Nina ook. Het is niet heel ver lopen, gelukkig.

We lopen er in stilte naartoe, allebei bezig met eigen gedachtes. Ik voel me ergens wel duizelig, maar hou dit voor me. Mika hoeft niet ongerust te worden om niks.

Hij opent de deur voor me en draagt me als een bruid naar binnen. Ik begin te lachen en hij ook. Hij draagt me zo ook naar boven en legt me neer op zijn bed. Het kleine beetje hoofdpijn druk ik weg.

Hij gaat boven me hangen en kijkt me liefdevol aan. Ik trek hem aan zijn stropdas naar me toe en kijk er ontdeugend bij. Hij krijgt een grijns op zijn gezicht. "Die stropdas kan toch niet lekker zitten?" Vraag ik hem en probeer hem los te maken. "Nee, eigenlijk niet nee, maar, zit jou jurk dan wel lekker?" Vraagt hij me en begint met de rits te prutsen. "Nee, eigenlijk ook echt totaal niet" antwoord ik en druk mijn lippen op de zijne. Hij zoent me gretig terug en blijft prutsen met de rits. Ik knoop de blousse van zijn pak los en hij trekt deze dan uit. Ik heb nu perfect uitzicht op zijn sixpack. Blokje voor blokje ga ik naar beneden en ik hoor hem trillend uitzuchten.

Hij krijgt mijn rits nog steeds niet los dus besluit ik hem te helpen. Als ik mijn rits los heb laat ik de jurk van mijn lichaam zakken. Hij kijkt met grote ogen naar mijn lingerie en begint aan zijn broek te frunniken. Als hij die uit heeft, en dus ook zijn schoenen, begint hij me weer te zoenen. We liggen nu allebei in ons ondergoed op bed, zoenend.

Mika begint mijn bh sluitinkje te openen en al snel ligt die ook op de grond. Hij kijkt me bewonderend aan en begint me kusjes te geven in mijn nek. Ik laat een kreun horen als hij mijn gevoelige plek bereikt heeft.

En ja, toen deden we hét, voor de derde en waarschijnlijk laatste keer.

"Ik hou van je, voor altijd" hijgt hij als ik op zijn borst lig. "Ik ook van jou, je betekent alles voor me" ik voel me al best zwak, maar hou me sterk.

"Mika, het is mijn tijd" fluister ik als we zo een tijdje in elkaars armen liggen. "Nee, je mag niet weg gaan. Ik heb je nodig." Ook al is het donker, ik zie de eerste tranen in zijn ogen verschijnen.

"Ik wil ook niet, maar het is beter. Mika, daar lijd ik geen pijn meer" zeg ik en wijs zwak naar boven. Hij knikt en pakt mijn hand vast.

"Onder mijn bed staat een oude schoenendoos, er zitten brieven in. Brieven aan jullie en brieven aan mijn ouders. Zorg dat alle brieven bij de goede personen aankomen, wil je?" Vraag ik hem, met de minuut zwakker wordende. Hij knikt opnieuw, niet in staat om een fatsoenlijk woord uit zijn keel te krijgen.

Ik hoor een deur beneden open slaan en mensen komen de trap oplopen. "Moet ik ze halen?" Mika zijn stem klinkt schor. Ik schud mijn hoofd en Mika knikt. Hij neemt me opnieuw in zijn armen en drukt een kusje op mijn voorhoofd. "Mika ik hou van je, ik zal altijd hier zijn" ik leg mijn hand op zijn hart. Hij drukt zijn lippen op de mijne en ik zoen terug.

Langzaamaan voel ik mezelf lichter worden in mijn hoofd en wordt alles langzaam wit. Ik zie nog net Mika die zich wegtrekt en me nog een laatste keer in zijn armen neemt. "Ik hou ook van jou" mompelt hij nog en ik sluit dan definitief mijn ogen.

Daar ga ik dan, naar een plek zonder pijn en drama.

-

Lieve lezers,

Dit was het dan! Ik ga nu even in een hoekje zitten huilen. Als ik het hoekje bereik zonder vermoord te worden.

Er komt woensdag of donderdag nog een epiloog online.

Oh ja, er komt ook nog een Q&A! Stel je vragen hieronder of in een privèbericht aan:

-mij!

-Julia (als in: toen ze nog leefde of wat je nog van haar wil weten!)

-Mika

-Milan

-Timo

-Melanie

-Wesley

-Jake

-Nina

-Tygo

-Rik

-Mady

-Mitch

-Iemand anders die hier niet genoemd staat, zet er dan wel even de naam bij!

Er komt trouwens geen dankwoord, ik ga hier op deze plek gewoon iedereen bedanken die dit boek heeft gelezen, er op heeft gestemd of er op heeft gereageerd. Ik hou van jullie!

Kusjes, Yara

PS: Zal ik een foto van mezelf bij de Q&A plaatsen?