The Mob // On Hold

Chapter 12

Chapter 12
Delilahs POV
Taylor laat zijn hoofd zakken en ik zie dat hij tranen in zijn ogen heeft. Ik loop naar hem toe en ik leg mijn handen op zijn wangen en til zo zijn hoofd op zodat ik hem aan kan kijken. "Ik weet niet hoe belangerijk je was voor mij, maar als ik je zo zie weet ik dat we heel erg close waren. Het klinkt misschien heel raar maar ik voel me veilig bij jouw en alsof we meer dan kennissen zijn. En dat we een goede band hebben soort van broer en zus band." Toen rolde er een traan over zijn wang. Ik veegde die met mijn duim weg en ik omhelsde hem en ik vroeg "Heb je foto's van ons??" Hij knikt en slaat zijn arm om mijn middel  en trekt zijn telefoon uit zijn zak en laat verschillende foto's zien.
Toen schoot er een pijnsteek door mijn hoofd en ik val op mijn knieën met mijn hoofd tussen mijn handen. En het word wazig voor mijn ogen en de Flashback begint.
~Flashback~
Ik was aan het schreeuwen tegen mijn ouders "Je maakt een grapje?!?!?! Jullie konden beide geen kinderen krijgen dus jullie hebben 2 donors geregeld en die jongen daar is mijn broer????" "Ja het spijt ons maar we wisten niet hoe we het moesten  vertellen." "Misschien wat eerder?!?!" Toen stormde ik het huis in en ik zag Taylor  op de trap zitten en ik ging naast hem zitten en ik legde mijn hoofd op zijn schouder en ik zei "Ik heb niks tegen je alleen tegen onze ouders dat ze het ons nooit eerder hebben vertelt." Ik gaf hem een kus op zijn wang en ik loop naar boven maar ik word tegen gehouden omdat Taylor me aan een mijn pols terug trok en in een hug trok. Ik voelde me veilig in zijn armen alsof we elkaar al jaren kenden. Ik legde mijn hoofd in zijn nek en hij tilde me op en ik sloeg mijn benen om zijn middel. En hij tilde me zo naar boven en hij legde me op bed en pakte mijn laptop en zette Netflix aan. Hij kroop naast me op het bed en zette een random film aan en ik legde mijn hoofd op zijn borstkas en hij sloeg zijn armen om mijn middel en zo keken we naar de film.
~Flashback klaar~
Ik doe mijn ogen open en ik zie dat iedereen met een bezorgde blik om me heen staan. Ook zie/voel ik dat ik met mijn hoofd op iemand zijn schoot lig. Ik zie dat die van Taylor is en ik zeg "Maak je geen zorgen het was een flashback. Het was van dat mijn ouders vertelden dat ze geen kinderen konden krijgen en dat de ouders van Taylor de donors waren en dat hij zo mijn halfbroer achtig iets is. Ik noemde zijn moeder dus ook mama en mijn moeder mommy." Taylor knikt instemmend. Ik ga recht op zittenen en ik leg mijn hoofd op zijn schouder en ik kijk de rest van de jongens aan. Kol heeft het vaker zien gebeuren maar de rest van de jongens heeft een bezorgde blik of paniek in hun ogen. "Guys relax alles is oké het is vaker gebeurd. Ik val echt niet flauw ik herinner me dan alleen dingen. Ik heb nog steeds gaten in mijn geheugen, maar soms als ik foto's, video's of muziek zie of hoor dan herinner ik me dingen die  ik was vergeten. En het is niet gevaarlijk." Ik stond op "Ik ga me even omkleden." Ik loop naar mijn kamer en trek een nieuwe kleding aan (zie foto boven). Ik hoor allemaal gestommel en geschreeuw dus ik loop naar de deur die de woonkamer van de gang sluit. Ik hoor dat ze aan het vechten waren ik stap de woonkamer in en probeer tussen de jongens in te komen maar ik krijg een klap in mijn gezicht en ik voel mijn hoofd licht worden en alles word zwart.