Destiny ∷VΚ∞Κ∷Texting

⇝0.7⇜

Flashback

"Jeon oğlum boram'ı bir balkona çıkart hava alsın evin icinde sıcaktan yanakları kırmızı oluyor" bahçe yerine balkona çıkart demişti. Bahçede mangal yapıyorlardı. Boram oraya gidip kendini yakabilirdi. jeon daha 9, V 10 boram ise 3 yasındaydı.

Kimse Jungkook'a Jungkook demez onun yerine Jeon derdi. Jeon, Boram'ı balkona götürmüştü. Kendisi susamıştı arkadaşı V de bakkala gitmişti. Burdan giderse boram aşağıya düşebilirdi ama gitmese nefes bile alamayabilirdi. Boramı sandalyeye oturttu.

"Bak boram ben su içip gelicem sakın yerinden kıpırdama daha oyun oynicaz birlikte bak geri geldiğimde yerinde yoksan senlen bir daha oyun oynamam" boram kafasını sallayınca jeon ona gülümseyip mutfağa gitmişti.

Boram bir çocuktu. Çocuklar daima yaramaz olurlardı. Oda yaramazlık yapıcaktı tabiki de. Boram sandalyeden inip balkonun demirliklerine sandalyeyi yaklaştırdı. Tekrardan sandalyeye çıkıp bu sefer ayakta durdu. Jeon bardağına suyu koymuş içiyordu.

Bardağı masaya bıraktı. Kasede duran cips den biraz yemeğe başladı o anda boram demirliklere çıkmıştı bile. Jeon mutfaktan çıktı. Boram'ı o halde görünce koşarak yanına ilerledi. Belinden tutacakken ayağı kaymıştı Boram'ın. Düşeceği sırada jeon boram'ın küçük ellerinden tuttu. Boram korkuyor ağlıyordu. Jeon da zayıftı gücü kuvveti yoktu boram'ı taşıması imkansız gibi bişeydi. O da küçüktü sonuçta.

Ama şansını deneyip çekmeye çalıştı. Elleri terlemeye başlamıştı. Kayıyordu elleri jeon bu sefer bileklerinden tuttu. Çekemiyordu işte elinden kayınca boram çığlıklarıyla yere düşmüştü. Jeon ise o manzara karşısında kendini de atmak istedi. Vücudu birbirinden ayrılmıştı. Onu tutamayıp ölmesini sağlamıştı....

Herşey böyle olmuştu arkideşler