Sabah uyandığımda rahat bir yatak ve kocaman bir odadaydım. Multimedya da var :) ben salonum böyle olsun yeter derken adamın odası salon+mutfak büyüklüğünde terası bile vardı. Ben bu odada ömür geçiririm. Odayı incelemeyi bırakıp ayağa kalkacağım sırada bişey beni engelledi. Bu buu ateş beydi. Biz neden yanyanaydık. Benim kıyafetlerini kim çıkardı. Rezil oldum rezil..
Kalkmam lazımdı. Ama izin vermiyordu. Öküz gibiydi.
"Ateş bey uyanınn "
Uyanmıyor ya. Benim tam Tersim ben küçücük bi seste uyanan biriyimdir. Ama bu kış uykusuna yatmış gibi. Birkaç defa sarsmama rağmen uyanmadı.
"Yeter artık uyanır mısınız ya. Ne uykuymuş bu. "
Hafif kıpırdanmaya başladığında derin bir nefes aldım. Uyandı ilk işi saate bakmak oldu. Ve hemen ayağı kalktı.
"Niye çalmadı bu alarm allah kahretsin!! Niye uyandırmadın beni. Hazırlan hadi geç kaldık. Dolaptaki kıyafetleri giy!! "
Noluyo ya. Ne diyeceğimi bilemeden gitti zaten. Dolabı açtığımda siyah kalem etek üzerine beyaz gömlek vardı. Bende giydim. Off ya göbeğimi göstermedi dimi ya. Çok çok güzel durmadı uzerimde ama kotude değildi.
Ayakkabı olarak ta topuklu giydim. Hiç alışkan değildim düğünden düğüne .. Ben hemen hazırlandım. Duşumu almıştım. Saçlarımı kurulacağını sırada ateş bey odaya girmişti.
"Geç kaldık diyorum sen duş mu alıyosun hemde benim şampuanımla"
"Üzgünüm ateş bey ama dün yediğim tekmelerin tokatlarin haddi hesabı yoktu. Bu kadar şey sonunda bi şampuan için mi laf edeceksiniz. Hatirlatirim karnım hala çok iyi durumda değil"
"Belli ki akillanmamissin .. Seni öldürmedigime dua et"
"Peki aklımın bi kosesinde bulunsun. Ateş bey beni öldürmedi dua etmeliyim.. Ama en azından gozunuzdeki morlugu gördükçe keyifleniyorum. Sağlam vurmusum helal bana."
"Bana bak!!"
Üstüme üstüme gelmeye başladı. Şuan tek bir darbeyi kaldıramam. Yuzumun halide pek iyi değildi.
"Ateş bey gidelim mi çok geç kaldiniz"
Hemen kurtulup kendimi odanın dışına attım. 2 gündür hiçbirşey yemiyordum. Sanırım bu sabahta yiyemeyecektim. Pozitif ol eylül pozitif belki birkaç kilo zayiflarsin.. Odadan ateş beyde çıkınca arabaya dogru yola koyulduk.
"Sen benimle gelmiyorsun. Daha fazla sinirlenmek istemiyorum"
"Tamam ateş bey memnuniyetle emin olun minibüsler sizin arabanizdan daha huzurlu ve stressiz "
"Gidiyor musun hemen yoksa sinirlenmemi ister misin?"
Hemen minibüs duraklarına doğru yürümeye başladım. Her gün bindigim minibüsler bugün tuhaf gelmişti. Kıyafetlerinden mi bilmem. ..
Şirkete yakın bir yerde inip şirkete geldiğimde 10 dakika gecikmistim. Ateş beyi gördüğümde yolumu çevirmek istedim ama arkamdan seslenmesiyle yerimde çivilendim.
"Eylül hanım daha işinizin ikinci gunu nasıl basariyosunuz geç kalmayı oysaki evden aynı anda cikmistik"
Yok artık inanmıyorum. Onca insanın içinde "oysaki evden aynı anda cikmistik" dedi. İnsanlar onunla birşeyler yaşadığımı dusunecek off niye ya niye böyle davraniyo anlamıyorum.
Şirkette herkesin ölümcül bakışları bendeydi. Bütün gözlerin bende olması alışkın olduğum bi durum değildi. Arşive doğru yuruyecekken aklıma toplantı geldi. E ben bu kadar giyindim sanirim toplantı odasına gitmem lazım. Yönünü değiştirip toplantı odasına doğru yürümeye başladım.
