~41.BÖLÜM~

7.6K 204 56
                                    


Benim gülen suratım bi anda solmasıyla kelimeleri kafamda yankı yapmaya başladı.

Yıllar oldu ve seni özledim. Bunun hiçte güzel bir yere gitmediğini farkındaydım.

Masada herkes kıza odaklanmış sadece olanları izlerken  konuşan ilk kişi ateş olmuştu.

"Evet sedef uzun yıllar oldu"

Ben masanın altında duran ellerimi, yumruk yapmış bir şekilde kendimi sakinleştirip ne olduğunu anlamaya çalışıyordum.

Ateş şuan farkında mi bilmiyorum ama kız onu özlediğini söylüyordu.

"Arkadaşım henüz gelmemiş o gelene kadar burda  sizinle oturmam sorun olmaz dimi"

Derin bir sessizlikten sonra bu sessizliği bozan kerem olmuştu.

"Tabi otur sedef"

Bu kızı bu masa da tanımayan tek kişi ben miyim acaba diye düşünmeden kendimi alamamıştım. Kizin gözleri bana kaydığında bariz bir şekilde uzun uzun süzmüştü.

Bakışlarında bir küçümseme sezmeme rağmen sakin bir şekilde artık konuşmam gerektiğini düşünüyordum.

"Sanırım arkadaşı herkes tanıyo beni de tanıştırmıycak mısınız?"

Ateş bu söylediğimi umursamaz bir şekilde tavır takınarak karşılık vermişti. Konuşan kişi de sedef olmuştu.

"Aslında kendimi şöyle tanıtayım. Ben ateşin eski sevgilisi sedef. Sende yenisi olmalısın."

"Eski sevgili?"

Kadının pişkin tavırları, ateşin umursamaz davranışları beni çileden yeterince çıkarmıştı. çıldırmamak için kendimi tutuyordum neden tutuyorum onu da  bilmiyordum.

"Evet eski sevgili.. Siz ne zamandir sevgilisiniz. çok uzun süreceğini sanmam ateş biraz hızlıdır ilişkilerde.. Bi bakmışsın sende eski sevgilisi oluvermişsin"

"Kendine dayanarak niye bizim iliskimize yorumlar yapıyosun anlamadım. Seninle kısa bir ilişkisi olduğu için bende de boyle olacağını mi düşünüyosun.."

"Hayır tatlım.. Sen henüz ateşi tanimiyorsun herhalde. Tek bir hareketine bakar sizin iliskiniz. Bu ilişkinin bitimine de sen karar veremezsin. O  ne zaman isterse o zaman biter"

"Ateş bunlar dogruu mu? Birşey soyle!"

Bu kadın gerçekten tam bir pislik. Nasıl tanımadığımı söyler. Birşey bilmeden nasıl konuşur .. Hayır eylül aklından geçeni yapıp bu kadına saldırmak yok. Tut kendini. Tam ağzımı açmış konusacakken araya ateş girdi.

"Yeter!! Sedef git şu masadan"

"Tamam dediğin gibi olsun ama biliyosun ben buralardayim"

Yok yok ben çok bile dayandım. Ne diyo  bu kadın ya. Ben buralardayim diyo.

Daha fazla dayanamadan kadının saçına asılmaya başladım.

"Ne diyosun sen pislik! Sakın bir daha ateşin yakınından bile geçme anladın mi?"

Saçlarını çekmeye devam ederken  kadın da o iğrenç sesiyle  bağırıyordu. O esnada o kocaman tırnakları yüzüme gelip çizmesiyle hissettiğim acıyı umursamayarak kadının saçlarını çekmeye devam ettim.

"Eylül!!"

Ateşin korkutucu sesiyle kadını bırakıp ateşe döndüğümde çok sinirliydi. Sakin bir ses tonuyla konuştum.

"Kusura bakma kendimi tutamadim."

"Nesin sen? Benim sevgilim eylül bu mu? Kendini ne hale düşürdüğünün farkında misin? Beni hayal kırıklığına ugrattin. Bekleseydin ben yalniz kaldığımızda sana herşeyi zaten anlatacaktım. O aptal kadının yaninda mi anlatmami  bekliyordun. Git buradan kötü birşey yapmadan defol!!"

PATRONUMLA BAŞIM BELADAHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin