MİLAD(tamamlandı)

Sen hep yanımdasın..

Özlemek mi ?
Anlatamadığım..
Hüzünlenmek mi ?
Anlatmaya çalıştığım..
Yoksa sen mi ?
Her duygumda olan..
Yoksa sen olduğundan mı?
Bu sessiz çığlıgım..

Evet sendendir tum suskunluğum.
Sendendir tüm özlemlerim, gözyaşı yüklü hüzün bulutlarım..

Sen gelsen sen çıka gelsen şu sokağın başından,
Kalır mı dert tasa ?
Kalır mı hüzün ?
Haa söylesene..
Kaybolmaz mı hüzün bulutları, açmaz mı heycan yüklü güneş..

Sen yoksan şu garip bedenimin yanında, sen yoksan şu gözlerimin önünde..
Bir gaflet çöker, bir ağırlık çöker dizlerime yürüyemem..
Kanatsız kuşa, koşmak bilmeyen rahvanlara dönerim..

Kala kalırım..
Otururum bir köşeye, elinde poşetlerle babasını bekleyen küçük çocuk gibi, ya mutlulukla biter heycanım yada hüsran olur bakışlarım..
Ya gelir ya gelmezlerle..

Olsun!

Hani derler ya
Aşık hiç yalnız kalır mı diye..
O misal..

Kalbimdesin ..
Aklımdasın ..
Günde bir, yirmi dört saat nefesimin heycanındasın..

O misal işte..

Ne kadar acı çeksemde,
Sen hep yanımdasın!

Az kaldı der susarım.
Gün sayarım.
Hayal kurarım.
Sana koşarım.
Sonunda kavuşur, sarılır aglarım.

Az kaldı yâr! Çok az ..
Gurbet dediğin üç beş gün, aç kapa gözleri biter gider..

İşte bittigi gün kapamak yok gözleri, bakmak dalmak var en güzel manzaralara..

Seni çook özledim Papatyam.
Hüzün doldu içim.
Arada sesini duyayım.. ❤

Tam arada sesini duyayım yazdım papatyam aradı ya kurban olam ya gönüllerimiz bir işte !! İki beden tek kalp boşuna demedik ki..
Şükür ki varsın ahirim.. ❤