Chapter Twenty One: Jelousy Part Two

26 0 0
                                    

“anong good sa morning Jed? TSS.” -ako  

“ikaw, Ice. ikaw ang good sa morning.” -jed

“nakakasuka ka, alam mo 'yun? baduy mo.” 'di ko na siya kinausap ulit pagkatapos nun. nilagay ko sa maximum volume ang iPod ko para 'di ko siya marinig sakaling magsalita pa siya. pero nung bumaba ako sa tapat ng school, bumaba din siya. sabi na eh. TSS.

hanggang sa nasa tapat na 'ko ng gate ng school nakasunod pa din siya. g@go talaga 'to, ganito rin siya nung kame pa. TSS. alam ko naman eh. alam ko naman kung bakit siya bumabalik. PSH.

“umalis ka na.” -ako

“kiss ko?” -jed

“ASA KA.” tumalikod na 'ko pero bigla niya 'kong hinila and you know what happened. right. hinalikan niya ko PERO sa cheek lang naman. TSS. sarap bugbugin.

“Jed. are you playing games with me?” -ako

“what are you talking about Ice? i missed you, that's why i'm back.” -jed

“LIAR. you see, may iba na 'kong kalaro Jed, SO BACK OFF.” -ako

tinalikuran ko na siya at dumeretso na 'ko sa room pero halatang bad mood na naman ako.  the whole gang, i mean the whole barkada is looking at me. at sila din, halatang wala sa mood. tahimik sila eh. 

“Paps, anong ibig sabihin nun? kayo ba ulit ng g@gong 'yun, ha?” shoot. nakita nila?? TAENA.

“Bru! please tell me, hindi kayo. PLEASE!” -honey

“HINDI KAME.” -ako

“eh ba't ka niya hinalikan?” ay, andito na siya. halos magkasunod lang din pala kame. at nakita pala niya 'yun. eh ano naman? sus.

“ewan ko.” -ako

“anong ewan mo? eh ba't ba kasi sabay kayo ulit nun ha? sinadya mo ba, Ma? hindi kita naabutan sa bahay niyo tapos kasabay mo pa 'yung g@gong 'yun. TSS.” -keen

“HINDI. KO. ALAM.” umupo na ko sa pinakaharap pero pinakadulo. halos lalabas na ko sa pinto sa pwesto ko ee. naguguluhan ako. hindi ko alam, pero si Jed, arghhh! ba't kasi bumalik pa siya. ay tae. ako din pala may gawa nun. si Keen naman, akala mo sino kung makaarte. TSS.

hanggang mag-uwian na hindi nila 'ko makausap. kasi naman, hindi din talaga 'ko umiimik. magsasalita lang ako kapag kelangan talaga. 

naglalakad na ko palabas ng gate nang biglang may sumabay sa 'kin. sino pa nga ba? SUS, siya lang pala.

“Ma, hatid na kita.” hindi ko siya pinansin, bahala siya noh. wala pa rin ako sa mood. 

“Uyy, Keen! uwi na kayo? pwedeng sumabay?” -rea

“HA? sige ba!” -keen

“Keen, ihatid mo na si Rea baka mapa'no pa siya pauwi.” -ako

“eh teka, ihahatid din kita.” -keen

“ano ka ba? 'diba crush mo 'yan? dali na, para maka-score ka. ayaw mo?” bulong ko sa kanya.

“oh pa'no. una na 'ko ha? PAALAM.  Keen, alagaan mo si Rea ha? INGAAAAT.”  Sigaw ko na lang

syempre, bago ako tumalikod nakita ko pa ang BIG SMILE ni Rea. saksakan talaga ng kalandian ang bruhang 'yun. si Keen naman, mukhang nalilito pa rin. ABA, bahala siya. magsama sila ni Rea noh.

“MAAAA!” hala. ano ba 'tong lalakeng 'to, akala ko ba ihahatid niya si Rea.TSS. sumakay na 'ko agad sa jeep at 'di ko na siya pinansin. 

“*hingal* bwisit ka Ma. pinagod mo 'ko.” reklamo pa niya pagkatabi niya sa 'kin sa jeep. hinabol niya pa kasi 'yung jeep. sino ba nagsabing habulin niya diba?

“sabi sa'yo, ihatid mo na si Rea eh. ano ka ba! chance mo na 'yun, malay mo sagutin ka na niya diba.” hindi ko maintindihan 'tong lalakeng 'to bakit niya iniwan ang haliparot dun. samantalang siya na mismo nagsabi kahapon na crush niya 'yun. TSS.

“hayaan mo si Rea. baka mamaya makasabay mo na naman 'yung g@go eh.” -keen

“eh ano naman kung makasabay ko siya ha?” -ako

“mamaya, hindi ka lang sa cheek halikan nun pag nagkataon noh. kaya ikaw! 'wag mo nang uulitin 'yun pwede hintayin mo kasi ako, susunduin naman kita e.” -keen

“ASA KA. ano ka tatay? kala mo kung sino makabantay diyan ha.” -ako

“ano ka ba, concern na nga sayo eh.” -keen

“TSS. salamat sa concern pero kaya 'ko sarili ko, pwede?” -ako

“lagi mo na lang sinasabing kaya mo sarili mo, pero hindi ka naman nag-iingat. wala ka naman ginagawa kapag nakakasabay mo 'yung g@gong 'yun.” -keen

bakit nga ba wala akong ginagawa? tinataboy ko lang pero hindi ko rin siya mapaalis. kung gugustuhin ko naman, mapapalayas ko sa harapan ko si Jed eh. bwisit kasi. ano baaaa.

“ano? tahimik mo na naman. kala ko pa naman, napapasaya na kita” -keen

“kala mo kung sino ka magsalita dyan, manahimik ka na lang” -ako

tahimik ulit hanggang sa pagdating sa bahay. pero tumahimik nga talaga siya. kahit nung binati siya ni Babes, ngiti lang sagot niya eh. 'yung ngiti pa niya, parang malungkot. hindi 'yung usual na ngiti niyang pang-asar. nung hinatid ko na siya sa gate, wala pa rin siyang kibo. nakakabahala na. HMMM.

“Keen.” hindi niya ko pinansin. ano ba 'to, nagtampo ba?

“Keeeen!” hindi pa rin niya ko pinansin at tuloy tuloy lang siya sa paglabas.

“Pa.” bulong na lang 'yan. kung hindi niya marinig, bahala na siya.

pero tumingin siya, tinignan niya 'ko. matagal, nakatitig lang. walang nagsasalita, ang tahimik. 

i decided to break the ice. baka hanggang bukas pa kami magtitigan netong taong 'to eh. 

“Pa, hihintayin kita bukas ng umaga okay? sige ingat. “tumalikod na 'ko.

HINDI KO MAKALIMUTAN 'YUNG SMILE NIYA 'pagkasabi ko nu'n. 'yung smile ni Keen na mapang-asar at loko loko pero hindi ko alam kung bakit hindi 'ko makalimutan. HALAAA. 

-----------------

sensya po late ang update :) keep reading :)

-mariaxen

The Opposite's GambleTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon