hello Forever! (On-Going)

chapter eight

A/N:

ipagpaumanhin po ninyo kung may mga typo error / grammars po kayong mababasa, ako ay tao lamang at nagkakamali .. ;-) ^____^

maraming salamat sa mga nakakaintindi

at sa mga

hindi BAHALA KAYO! buhay niyo 'yan ^___^

joke lang...

-kitteeennn

you can follow me at my PUBLIC acc.

twitter : kitteeennn

Facebook: http://facebook.com/kitteeennn

KM POV

naglalakad kami ngayon papunta sa garden nasa kanan ko si mark, sila best at keine nasa likuran namin, naririnig kong tumatawa si best gusto ko mang magtanong pero hindi ko magawang lumingon sa kanila kase na-iilang ako sa mga matang nakatingin sa'kin ang iba masama ang tingin ang iba naman nakangiti na may panunukso sa mga mata nila.

"mark, pansin mo ba 'yong mga katingin sa'tin?" sabi ko at humawak sa braso niya.

"ha? wala naman akong napapasin KM, bakit?" takang tugon sa'kin ni mark.

"eh kase 'yong tingin nila sa'kin parang lalamunin nila ako.." mas humigpit pa ang kapit ko sakanya.

"hahaha....don't mind them KM...may gwapo ka kaseng kasama kaya ganyan nalang sila makatingin sa'yo." mayabang na sabi niya.

"heh! ang kapal talaga ng mukha mo!" sabi ko na kinurot pa siya sa tagiliran niya,

"a-aray naman KM!" sigaw niya na lumayo pa sakin.

"bagay lang sa'yo yan." inirap ko pa.

"hoy! kayong dalawa, dito pa talaga kayo ng harutan ha?!" biglang sigaw ni mariz sa'min. kaya naman ng katinginan kami ni mark..

bwahahahahahahaha

hahahahahahahaha

"hahaha saan ang paghaharutan d'on best?" nakangiting nilingon ko s'ya. ngunit wala akong nakuhang sagot.

" sus aminin mo nagseselos ka lang. wala KM nagseselos 'yang bestfriend mo. hahaha" pang-aasar ni mark.

"p-pwede ba tigilan n'yo akong dalawa." pagtataray pa ni mariz

"bakit na-uutal ka mariz?" mark

"heh! tigilan mo ako mark! " anggil pa ni mariz sa kanya, at inunahan kami sa paglalakad pero nagtaka kami n'ong bigla siya napasigaw. kaya patakbo kaming lumapit sa kanya.

"mariz!" sabay-sabay na sabi namin nila mark at keine.

"best, ano nangyare sayo?" tanong ko n'ong makalapit ako sa kanya. pero hindi niya ako sinagot nakatulala lang siya, nang lalaki ang mga mata niya sa pagkakatingin sa harapan niya, dahil sa reaksyon ng mukha niya napatingin ako kung saan siya nakatingin.

"hala!" gulat na sabi ko napatakip pa ako sa bibig ko. "a-anong meron? bakit ganya ang ayos ng garden?" tanong ko pa pero walang reaksyon 'yong mga kasama ko kaya napalingon ako para muling magulat. wala na sila mariz, keine at mark sa likuran ko.

"tsk! nasaan naman kaya 'yong mga 'yun? " bulong ko.

muli ko tinignan ang nasa paligid ko para mamanghang sa mga nakikita ng mata ko, tumingala ako sa mga sanga ng mga puno may mga nakasabit na mga lobo at puso at may mga palawit na makukulay na tali na lalong nagpaganda sa lugar. dahil na rin sa napapalibutan ng malalagong dahon ng mga puno ang lugar at ang sinag ng araw ay pilit na sumisiksik sa pagitan ng mga dahon kaya nagmukha sa'yang parang ilaw. binaling ko ang paningin ko sa katawan ng mga puno at mas lalo akong namangha dahil may mga paru-parung nakadikit sa bawat katawan ng puno mula sa maliit hanggang sa malaking paru-paru.. natangin ako sa harap ko n'ong my narinig akong tunog ng gitara.