Obiecaj, że mnie nigdy nie zostawisz.

Rozdział 10.

Byłam w jakims duzym opuszczonym magazynie. Ręce i nogi miałam związane. Slyszalam jakies odgłosy -tak idz do niej zrob to! -o co do cholery chodzi ?! Co ma z mną zrobic pomocy zaczełam krzyczec jednak nikt mi nie pomógł. Zza drzwi wyszedł wysoki umieśniony meżczyzna o blond wlosach postawionych na żel.- Teraz się zabawimy - zaczoł mi ściągac koszulkę , zaczełam płakać. -Dlaczego mi to robisz- powiedziałam przez łzy. -Od dawna mi sie podobalas ale, byłaś nie dostępna!- Ratunku ! Pomocy!

-Ari obudź się ! Dziewczyno! -Na te słowa otworzyłam oczy były w nich łzy i na policzkach również.
-co sie stalo dlaczego placzesz? -zapytał trzymajac mnie w ramionach. Opowiedziałam całą historie chlopakowi a on mnie dalej tak trzymał
-Wiem co może poprawic ci humor jeszcze tego razem nie robiliśmy. -Usmiechnoł sie do mnie i zaczoł siegac do szuflady kolo mojego łóżka.
Wyciaągnął z niego podełko z
.
.
.
.
.
ŻELKAMI !!!!

Tak to najlepsze lekarstwo na wszystko no chyba, ze ma się angine to juz nie ;c

Zjedliśmy całe opakowanie i poszliśmy dalej spac.

*

Obudziłam sie wczesniej niz planowalam. Damian jeszcze spał, a ja poszlam uszykowac nam sniadanie. Ale pierw poszlam sie odswieżyć. Weszłam do łazienki ktora, znajdowała sie kolo mojego pokoju. Umyłam sie wyprostowalam wlosy i nałożyłm delikatny makijaż. Wyszlam i przygotowalam danie.
Poszłam wiec obudzic Damiana. Promienie sloneczne padały na jego ciało. Nie chciałam niszczyc tak pięknego widoku, ale musiałam bo sniadanie stygnie pocałowalam go w usta tak jak robia książeta by obudzic królewny tylko ze na odwrót.

Nie podziałało zeszlam pocałunkami na szyje i brzuch znow wchodzac na twarz. Uslyszalam ciche mruczenie.

-Mogła bys mnie tak budzic codziennie - powiedział z zamknietymi jeszcze oczami.

___
Witajcie oto kolejny rozdzial moich wypocin.
Ucieszylam sie na to ze pare osob jest przeciwnym usunieciu mojego opowiadania.

Przepraszam za bledy pisze z telefonu.

Gwiazdkujcie komentujcie czytajcie polecajcie znajomym !