The Runaway Groom

Chapter 9: Client

YANA's POV

He's messing up again. Just like the first time we met or should I say, the first time I noticed him. I didn't really like his presence back then because I am a bit aloof. But he just keep on noticing and following me. Until we became friends. He changed me. Now that he's back, ano ba talaga ang sadya nya? Bakit ba sya bumalik? It's been a week since our first encounter on laguna. Hindi pa sya nagpaparamdam simula nun. Pero bakit parang gusto ko pa ulit syang makita? Yes I am a bit angry. But honestly I can't understand myself why, some part of me wanted to hug him the day I saw him. Mahal ko pa rin ba sya? Or it's just the fact na gusto kong makilala sya ni Ziey bilang kanyang ama? Tatlong taon na ang anak ko at ayoko naming lumaki sya na walang kinikilalang ama. Oo, andyan lagi para samin si Karlo, pero iba pa rin kapag tunay mong ama ang makakasama mo. Is it worth it, kung hindi ko muna sasagutin si Karlo? Pero umaasa na yung tao. I just can't leave him hanging, after all he's done for us. Pero, maiintindihan nya naman siguro?

Argh! Hindi ko na alam..

Kinabukasan, maaga akong gumising para pumasok sa trabaho. Bumangon ako sa kama at dumeretso sa banyo upang maligo. Pagkatapos ko maligo ay nakita kong nakaupo na sa edge ng kama si Ziey na nagkukusot ng mata, lagi kasi kami nyang magkatabi sa pagtulog. At wala akong planong ihiwalay sya ng kwarto. Minsan nga kapag dun sya natutulog sa kwarto ni mama, hindi ako mapakali. Nasanay na kasi ako na kami palagi ang magkatabi.

"Let's go baby, let's eat breakfast downstairs." Aya ko kay Ziey, agad naman syang tumayo at hinawakan ang kamay ko at sabay na kaming bumaba.

Pagbaba namin sa kwarto ay dumeretso na kami sa kusina upang magagahan. Naabutan naming si mama na nagluluto ng macaroni soup. Pagkatapos kumain ay umakyat ulit ako sa kwarto upang magbihis na ng pangopisina.

"Ma, alis na po ako. Iwan ko po muna si baby." Saad ko kay mama,

"Oh sige anak, magingat ka."

"Opo ma, asan po pala si Ziey?"

"Andun pa din sa kusina, alam mo naman ang anak mo. Ang lakas kumain." Natatawang saad ni mama

"Sige ma puntahan kop o muna."

Pagkarating ko sa kusina ay nakita kong kumakain pa din si Ziey. Ang cute cute nya talagang tignan, lumobo na ang pisngi dahil punong puno ng pagkain.

"Hey sweetie, aalis na si mama. Anong gusto mong pasalubong mamaya paguwi ko?"

"Arhhhmmm... I want spaghetti mama and fries and ice cream and chocolate mama." Sabi na eh, yan naman palagi pinapabili nya sakin kapag tinatanong ko sya kung anong gusto nya.

ey sweetie, aalis na si mama. Anong gusto mong pasalubong mamaya paguwi ko?"

"Arhhhmmm... I want spaghetti mama and fries and ice cream and chocolate mama." Sabi na eh, yan naman palagi pinapabili nya sakin kapag tinatanong ko sya kung anong gusto nya.

"Okay sweetie, I'll buy you those later. Just promise mama, na hindi ka magpapasaway kay Mommylola okay?"

She nodded and gave me a kiss. I also kiss her and said bye-bye.

I headed to my motor bike. And go to the office. Motor bike lang kasi ang carry kong bilhin ngayon, nagiipon pa ko ng pangkotse. Haha. Atsaka mas pinagiiponan ko ang paglaki ni Ziey, habang lumalaki. Lumalaki din ang gastos. Well, that's life.

Pagkarating ko sa opisina ay tumungo ako ng elevator and go up to 5th floor. Andun kasi ang office ko, katabi ng office ng boss namin. Pagkarating ko sa taas ay dumeretso na ko sa lamesa ko, after several minutes ay may kumatok sa pintoan ng office ko.

"Pasok. Bukas yan." I said, then Jade came in. Friend ko, ditto din sya nagwowork.

"Hey sissy, pinapatawag ka ni Boss. May sasabihin daw, importante. Urgent, kaya pumunta ka na dun as in now na."

"Oh sige, tara sabay na tayo palabas."

Pagkalabas namin sa office ay naghiwalay na kami kasi magkaibang deriksyon naman ang pupuntahan naming. Dumeretso na ako sa office ni Boss. Pagkarating ko, ay bumuntong-hininga muna ako bago kumatok. Ano kayang sasabihin ni Boss? Well, let's find out. Kumatok ako ng tatlong beses. At narinig kong nagsalita sya mula sa loob hudyat na pinapapasok na ako.

"Good morning sir." Panimula ko

"Good morning Ms. San Pascual. Take a seat." Pagkaupo ko ay nagsalita na ulit si Boss

"There is a client na gusto kang kuhaning designer para sa kasal. You will organize the wedding and the entourage. I gave him your contact number. And he said he will call you later. Kayo na ang bahalang magusap. Hindi naman daw ito urgent kaya hindi mo kelangang magrush para magisip ng mga idedesign mo. You have your time." Mahabang paliwanag ni Sir. Esqueza

"Okay sir, I'll look forward to meeting this client. Thank you sir."

"My pleasure Ms. San pascual." Pagkatapos naming magusap ay dumeretcho na ako sa opisina ko at inayos lahat ng mga kelangan kong ayusin. It's quarter to 11am ng tumunog ang phone sa desk ko.

"Zayvis Clothing line and company. Yana speaking. How may I help you?" panimula ko

"I'm the client your boss told you. Meet me here at Black Coffee Shop. 11:30 sharp." His voice seems familiar.

"Yes Sir. Be there exactly 11:30."

"Okay bye." Pagkatapos ay nagayos na ko dahil ilang minuto na lang mag 11:30 na, bumaba na ko ng elevator at lumabas ng establishemento. Naglakad na ako papunta sa meeting place naming dahil hindi naman ito kalayuan. Pagkarating ko ay umupo ako sa bakanteng upuan at nagantay. Maya maya pa may nakita akong pamilyar na bulto ng tao sa may di kalayuan mula sa lamesang inuukupahan ko. Paolo? Anong ginagawa nya dito. Narinig kong nagring ang phone ko kaya kinuha ko ito sa dala kong hand bag at sinagot.

"Hello Sir, I'm here at the coffee shop."

"Im here too, I'll go search for you." Binaba nya na ang linya. Ha? Hindi nya man lang tinanong kung san ako nakaupo eh hindi nya pa naman ako nakita dati. Loko yun ah, pano naman nya kaya ako mahahanap. Nakita ko si Paolo na tumayo at mukhang may hinahanap. Nang bumaling ang tingin nya sakin ay napayuko ako at nagiwas ng tingin. Maya maya pa ay may naramdaman akong presensya sa harap ko kaya napatingala ako at nakita ko ang nakangiting mukha ng taong matagal ko ng mahal. Este, nang taong kinaiinisan ko.

"What are you doing here?" tanong ko sakanya sabay irap

"Actually, I'm meeting a designer here named Yana San Pascual." Ano? Siya ang kliyente ni Mr. Esqueza? Oh my ghad!! Pero teka, wedding? It means ikakasal na sya? How come? To whom?

My hearts suddenly feel so much pain. What the hell?! Wedding... it brings back painful memories. Ang lakas talaga ng loob nya na ako pa ang kunin nyang organizer and designer sa kasal nya! Wala bas yang puso?!

"I'm sorry Mister. Pero unavailable nga po pala ako ngayon. Go find some new organizer and designer for your wedding day. Madami pala akong inaasikaso ngayon, hindi siguro nabanggit sayo ni Mr. Esqueza. Im sorry sir, but I have to go." Mahaband saad ko, tumayo na ko at akmang maglalakad ng hinawakan nya ko sa braso.

"You can't go back. You'll lose your job you do this." Binablack-mail nya na ko ngayon? Ha? As if matatakot ako.

"I don't care. Madami pa kong ibang maa-applyan jan."

"Are you sure? I can call you boss now." Argh!!

"Ano ba? Ano bang kelangan mo? Pwede bang tantanan mo na ko?!" galit na saad ko

"Just do your job and I'm out of you life." Ang lakas nya talaga eh no?! wala syang nasasaktan. Grabe lang. hindi naman ako manhid. Masakit pa din e, naiiyak na ko. Pero tinatagan ko lang ang loob ko. Anong isasagot ko? Kung papaya ako, parang pumayag na rin lang ako nun na masaktan ng paulit-ulit. Akala ko nakamove-on na 'ko. Ghad?! What to do?!!

-

A/N: Hope you like it guys. Thank you for reading! J <3