Bad boys??? (B.A.P fanfic on going) Completed

CHAPTER 30

Mik's Pov

=__=

"Pssst! honey~"Pabulong tawag niya sa akin di ko na pinansin inaatok ako.

Boring pa tss palagi naman boring wala namang pinagbago.

"honey~ hoy... "

Ano kaya masarap kainin mamaya? hay ilang linggo na ako di pumapasok sa trabaho ko. Para sinaniban ako ng katamaran mas nakafucos ako sa ginagawa namin nila break.

Masakit na nga mata ko dahil sa kakacomputer kulang rin ako sa tulog.

"Honey~!"

Nakalumbaba lang ako habang naglelesson ai Ms M. standa for mabaho. Eh sa mabaho hininga niya eh.

Naiinis ako sa pagtuturo niya ang boring.

Tignan pa nga yung klase niya halos walang nakikinig pwera nalang sa mga grade conciuos kuno.

Ito naman asungot dito kita naman siguro kong anong klaseng pangiisturbo ang ginagawa niya sa akin dito. Tss.

Nag- alala ako kasi may dumating na note kanina sa bahay.

Break's trying to track kung san man galing yun note na yun.

It's very creepy dahil halos kaming lahat ay sinabihan ng note na mag ingat dahil ang demonyo nandiyan lang daw sa tabi tabi trying to invade you. Tss ASA naman siya kaya niya kami!

Ang pinoproblema nila ngayon kung pano papauwiin si Hime sa bahay.

I don't care about her siya tong umalis siya dapat ang umuwi but the way mas okey na yung siya ang umiwas para naman malaman niya kung anong nagawa niyang pagkakamali.

Biglang tumunog ang mesaage rington ko.

"Psst honey yung phone mo!"

"Alam ko di ako bulag, tss"Mataray kong sagot.

"Hehe sungit mo talaga kaya nga loves kita eh!"

"Ayyyyeeeiiii! " Katyawan ng mga classmate nila dahil sa mabahong banat ng baklang to na nangangalang Kim Himchan.

Biglang bumaho!

*Sniff* Sniff* Halos mahilo na ako sa baho ng hininga ni Ms. M kaya pala kasi nakikisali siya sa kalokohan ng mga ugok na to.

Halos masuka na ako sa buong session na yun!

Anak ng kabayo ni Vice oh!!

Wala na kong masagap ng mabango.

"Honey! okey kalang ang putla mo na ah, "

Obviuos ba!

Mas maayos pa di ko nalang siya sagutin may babanat na naman siya.

Nakakarindi yung mga banat niya.

Para siya inatake ng Sinaunang makata!

Yuck!! Never in my life may gagawa sa akin nun.

Pero..

deep inside me naappreciate ko ang mga ginagawa niya sa akin...

Kahit anong pagpapahiya ko sa kanya sa maraming tao dito sa school okey lang sa kanya.

Ang manhid niya talaga. Wala ba siya feelings na nasasaktan Imbea kasi mainis siya tatawa lang siya kapag tinarayan ko.

Bilib na ako sa tibay niya...

Di ko nga alam kong bakit ibinigay ko sa kanya yung kwintas na matagal ng iniingatan ko for how many years.

Sa tuwing nakikita kong suot niya ito i feel so happy...