" Chapter 41

7 1 1
                                    

Mik's Pov

"Hoy loka wag kanga ngumisi ngisi mag isa diyan para kang loka! umamin kana kasi mahal mo na yung gago na yun nuh?" Napalingon agad ako kay Zia ng makita ko yung mukha niya naka ngisi rin ang gaga.

"tss di ah"

"Tsk! Tsk! defensive much lang gat? pano ba yan pag yung si Himchan makahanap ng iba tatawanan talaga kita makikita mo!"

"Subukan lang niya makakatikim talaga yung bakla na yun!"

"Narinig kita! hahaha wag kana kaing magdeny nakakamatay!"

"Sino ba kasi nagsabi na dinedeny ko?"

" Ha! Sa wakas bruha inamin mo rin walangya ka pakipot pa kasi!" Halos di ako makahinga sa yakap niya sa kain . Hayy addict talaga.

"Oo na bitaw nga papatayin mo ba ako. "

"Ay sorry te tss arte."

Tss masyadong maingat ang isang to . Nasobrahan sa chocolate .

Medyo naisip ko what if may mga bagay na hindi niya kayang malaman tungkol sa pagkatao ko.

At isa pa hanggang di nakukulong yung masamang taong yun di matatahimik ang sira naming pamilya at hindi ko mabibigyan ng hustisya si Jo ...

Jo the person I treasured until now ... Hinding hindi matatahimik ang loob ko kung di ko nagagawa ang mga bagay na kahit papano ay may nagawa man lang ako kahit wala na siya.

"GAT YOHOO LUTANG AGAIN OR NAG IIMAGINE KA NAMAN SA KANYA?" SABAY SUNDOT NI zia which is ang pinakatatago kung kiliti na tanging sila dalawa lang ni morx ang may alam kahit mga kapatid ko hindi nila alam.

"PFFFT! Isa Zi!"

"Ayyee pigilan pa sige na let me hear your laugh ! Sige na " hanggang lumala yung sundot niya hangang kiliti na talaga kaya mas lalo akong naging  uod na kumikisiksi hindi ko alam kung anong gagawin ko kahit anong kawala ko di ako tatantanan ng gaga na ito.

"Hey gat! Im HOMEEE!!!" Bigla dating ni Morx kaya nakahanap ako ng pagkakataon para makawala at tumakbo paakyat ng kwarto.

"Uy anong ginawa mo dun kung makatakbo para hinabol ng kabayo?" Rinig ko tanong ni morx kay Zia.

"Gat naman eh.. panira ka talaga!"

"Ako pa sinisi mo malay ko ba " Hay sa wakas matatahimik na ako . Agad akong humiga sa kama at napag isip isip ang mga bagay mula simula hanggang ngayon. Yung sakit dito sa dibdib ko wala na kapag nakikita ko ang ugok na yon napapatawa niya at lalo sa lahat siya lang nagtitiis sa ugali ko. Tama siguro sila time is heal. Sa ngayon naman kahit wala na yong sakit nandito parin yung pag nanais ko na mabigyan ng hustisya ang pagkawala ni Jo. Kahit naman sino nanaisin na mabigyan katarungan ang nangyari sa kanya di ba . Kahit alam ko na hindi na si jo ang nilalaman ng puso ko ngayon but still jo memories remains to me di mawawala sa pag katao ko yun at sa ala ala ko.

"Alam ko Jo na pinapanuod mo ko ngayon di ba? Alam ko masaya ka dahil masaya ako ngayon di ba sana tuloy tuloy nato .."

Napapikit ako ng mariin ng namalayan ko na umiiyak na pala ako di dahil sa sama ng loob o ano kung di ay Masaya ako. TEARS OF JOY ika nga.

*Ring! RING!* Phone calling..

"Oh?"

(Ano ka ba naman Honey wala ka sweet sweet? Huhu tampo ako!)

Sorry naman ayaw kong lumaki ulo nito. Tss kilala ko ang ugali ng isang to masyadong opportunista ang ulol na to. Who is deeply in love with me . Wala akong pakialam kong makapal ang mukha ko eh yun naman ang totoo.

Bad boys??? (B.A.P fanfic on going) CompletedTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon