Forever Chasing (COMPLETED)

Being chased

People are eating, chatting, laughing, or basically doing nothing. Well? Me? Doon ako sa taong walang ginagawa, nakaupo lang sa isang lamesa na ang kaharap ay nestea at shawarma.

Hmmm, ang sarap naman neto. Mas masarap pa ata eto sa mga karanasan ko.

Umiinom ako ng nestea hanggang sa nakarinig ako ng tawanan ng isang magkaibigan. Lalake at babae. Hmmmm?

" ang tanga mo naman te, hindi mo ba pansin ang tingin ni kuya sayo?" Napatitig na lamang ako sa dalawang taong magkatabi at masayang masaya sa tinitignan nila sa phone.

"Look! He just texted me! Omg! This is super cool! Anong sasabihin ko Jian? Dali!!" Sabi ni girl kay Jian ata yung name sabay hampas sa balikat.

" just do what you normally do Jane. Just be you." Si Jian kay Jane ngunit hindi na ata narinig ni Jane dahil mukhang tumawag yung other guy kay Jane.

Tsk! Ang chismosa ko na siguro. Para akong nanonood ng pelikulang "Tanga ako, ikaw manhid".......

Nakamasid lang si Jian kay Jane. He's like memorizing her face, watching her every move, afraid of the thought that he might lose her when he's not looking.

Nakadama ako ng lungkot. Ewan ko lang kung para kanino? Kay Jian ba dahil hindi siya napapansin ng taong mahal niya, kay Jane ba dahil bulag siya sa taong mahal na mahal siya pero binabalewala lang niya?

O dahil mismo ako naranasan ko na ang ganyang sitwasyon? Yung alam mong mahal ka ng isang tao ngunit hindi mo ito pinapansin dahil wala ka naman talagang gusto rito?

Yeah basically nalulungkot ako para saming tatlo.

3 years ago
- 3rd year high school

"Huy! Ano yan ha?! May tinatago ka ba? Tsk para kanino yan?" Sabay agaw ko sa isang papel na sinusulatan ni Mathew.

Si Mathew nga po pala ay isa sa matatalik kong kaibigan. Moreno, mataas, saktong pangangatawan para sa kanyang edad, matangos na ilong, masiyahin, palabiro, sweet. Siya po yan lahat. Hindi po ako nagbibiro. Promise po talaga yan.

Nagwonder po ba kayo yung sa mga Prince charming only exists in fairy tales?

Well actually they do also exist in the real world in the person of Mathew. He's absolutely the guy who you wanted to spend your late night chitchat with. Your coffee together, share jokes with, and maybe whom you spend your life with.

" akin na yan Rika! Huy!!!" Inaabot pa niya ang papel pero since matalino ako ( hooo anong konek?) Tumakbo ako papalayo sa kanya.

Dala dala ang papel, lumabas ako sa room nagtago sa isang sulok at tumawa. Syempre mahina lang, anong gamit sa pagtago diba kung malakas ang pagtawa ko?

Tumingin ako sa paligid at nakita ko si Mathew na pumasok sa isang room. Nakakunot ang noo tila may hinahanap.

Ay takte meron pala! Ang papel! Makitignan nga....

"Akin na nga yan!" Nahablot niya sa akin ang papel ngunit hindi sapat ang timing niya dahil nabasa ko ang nakasulat doon.

Nakatulala ako ngunit nabalik lang sa realidad nung sinita ako ng guro ko na pumasok na sa room.

Ps I like you Kang.

Napakunot ang noo ko. I know I'm not hallucinating or even imagining but the person he usually calls using that nickname is... I forgot. I know he calls someone using that name before.
I think it's two years ago.

" Ms. Navarro are you coming or what?"

" coming sir." Pumasok na ako sa loob ng room gaining attention from my classmates.