"So that's how we started. And how we ended." Nakastandby parin kami ni Jessica sa labas ng dorm ko. And it's almost 10 in the evening."Naaalala ko pa nga ang ilan sa nangyari noon. Sweet ng simula eh. But tragic ng ending." Tumatango ako sa sinabi niya. Well, noon na yun eh! Ilang years na ba? Aba'y ewan na nga. Hahaha
"Oh ngayon? Anong nararamdaman mo?" Tanong niya sakin habang tinitignan ako ng malalim.
Kung hindi ko pa sinabi sa kanya ang nangyari noon, masasabi ko talaga na ang tingin na to ay nagsasabi na hindi pako nakamove on. Pero thing's different now. I guess.
"Telling you everything. From the beginning until it's "tragic" ending somewhat made me realize something." She eyed me as if telling me to continue what I'm saying.
"Na worth it ang lahat ng sakit, ang tears, ang mga mali. Kasi ang puso ng taong nagmamahalan? It's worth all the pain in the world." She agreed to my statement at pinatong pa niya ang braso sa binti at mukhang may hinihintay pa sa mga sasabihin ko.
"Yung nangyari? It's a lesson. A lesson that could help you make your future relationships successful. Malas nga lang ako kasi naipon lahat ng dapat matutunan sa isang tao lang and first love ko pa diba?" Tumawa naman si Jessica at bumuntong hininga.
"Pero things happen and we have to accept it. Siguro may rason ang nangyari. Love hurts sometimes when you do it right. Pinakawalan ko siya kahit masakit but don't be too afraid of pain kasi pleasure is on the other side." Pumalakpak naman siya sa haba haba ng sinabi ko.
Maybe hindi talaga ako ang kamatch niya sa files ni kupido. At baka andyan lang ang akin. Naghihintay? Ayieee!!! At siya naman ay inilaan sa ibang tao. Oh diba?! Echos lang. Nakarating nako ng greek mythology?
"Oh so? Conclusion na Rika para naman makapagpahinga na yang puso't kaluluwa mo!" She earned a slap in the arms after that. Ngumiwi naman siya sakin at hinahaplos ang parte na sinapak ko. Yan tuloy, i missed Carl. Hays yung baklang yun!
BINABASA MO ANG
Forever Chasing (COMPLETED)
RomanceForever chasing, yeah that's what I'm basically doing. Since I was high school up until now, I wonder why my situation is like that somehow. Am I being punished by hurting the people who loved me the most? Or am I like an unseen ghost? Will I eventu...