Nagpapasalamat ako at nakauwi parin ako ng maayos after the two days activity. Hindi nagkahiwa-hiwalay ang puso't kaluluwa ko. Thank you po.
Kung bakit naman kasi narinig ko pa yun! Hay naku! Tss. Mabuti nahuli ko pa ang puso ko. Nung sinabi niya kasi..... rinig na rinig ko. Juice ko! Lumundag kaagad puso ko papunta sa kanya! At dumikit dun!
"I'm so happy."
Echos!
Sa'n kasi siya masaya? Sa activity? Sa panonood ng history ng school? Sa group namin?
O sa role play niyo?
Pambihira! Sa role play?
Yieeee! Aminin! Kinikilig ka atey?
Two weeks had passed since that incident. Hay. Pero di parin ako makaget over. Ewan ko ba?! Ang tagal ko kasing makaget over at maka move on! Ay? Huwgot?
"Handa na ba ang lahat? Sige na baka kasi umulan pa at hindi na kayo makapagtanim. Go class. Be careful." Our university will be having tree planting ngayon at sa kalagitnaan pa talaga ng kagubatan sa tabi ng campus. -_-
"Line up first years!" At nagsimula na kaming maglakad papunta sa lugar ng tataniman namin.
After 20 mins.
"Those who are done planting, you may now go back to the campus. Be careful lang kasi madulas diyan. Okay magpahinga na muna kayo and there will be no more classes." Yes! Ayos pala tong tree planting! Walang class after. Eh kung magtree planting nalang kaya kami? Eco-friendly pa! Haha
Ay? Wag nalang! Masira skin ko. Tss.
Since tapos na ako, bumalik na ako sa classroom at pinahiran ko ang pawis sa noo at braso ko. Uminom ako ng tubig at napagdesisyunang umupo sa labas ng room.
Naghum ako ng kantang "maybe" by king. Ako lang magisang nakaupo dito. Lahat kasi sila, nagtsitsismisan sa loob. Naku! Todo iwas naman ako. Di ko tipo yang tsismis nayan! Nakakaloka sa tenga. Polluted tenga ko niyan eh.
"Haha eh ikaw nga tung di makatanim dahil ang tigas ng lupa mo eh." May narinig akong nagtatawanan. Palapit ata sa lugar ko. Galing stairs malapit din dito. Mukhang nasa baba pa sila pero ang lakas naman ng bo....ses.
Ugh! Awkward.
"Oh! Rika! Hi? Ba't nasa labas ka lang?" Umupo siya sa tabi ko at yumuko. Kinukuha ang mga halamang dumikit sa jogging pants. Kagaya ng ginawa ko kanina.
Urrrrr. Nakatayo lang siya sa harapan namin na para bang nagdadalawang isip sa kung saan tatabi.
"Huy! Aba't walang planong umupo? Di mo ba yan tatanggalin?" Tanong ni Nikay.
Umusog naman ako ng kaunti palayo kay Nikay para magkaroon siya ng -----
"Sabi pala ni ma'am wala ng class so makakauwi na tayo. May iaannounce pa siya before dismissal." Sabi niya. Di ba lang siya uusog as kabila? Iiieeeee. Natense ako. Ewan. Kaba. Saya. Excitement? Omg!?!!!!!!! Aaaaaaaaaaaaa. Naman! Ba't mo ko pinapahirapan?! Isusugod ako nito sa hospital eh!
"Ahm. Wait lang. Iinom ako ng tubig." Naiwan kaming dalawa dito. Ang lakas ng ihip ng hangin. Nakikisabay ata sa naramdaman ko. Naku! Haha
Kinukuha niya ang mga halamang dumikit sa pants niya. Habang ako nakatingin sa labas. Labas lang. Rika. Labas lang titigan mo ah? Wag kang traydor.
Walang nagsasalita. Walang umiimik. Hooooooo. Pinapakalma ko ang pusong nagtatalon sa labis na kasiya--- kaba. Tama! Kaba. -_-
Lalong umingay ang classroom namin dahil mukhang lahat sila tapos na. Nakabalik na sila sa campus. Pero ako? Heto...di mabalik sa katinuan...lumilipad kaluluwa ko sakung saan. Kasi naman eh! Nandito parin siya. Parang binabagalan ata. Charot! Ang peeeeeliiing.
BINABASA MO ANG
Forever Chasing (COMPLETED)
RomanceForever chasing, yeah that's what I'm basically doing. Since I was high school up until now, I wonder why my situation is like that somehow. Am I being punished by hurting the people who loved me the most? Or am I like an unseen ghost? Will I eventu...