fan girls ft. Cameron Dallas and Nash Grier

Hoofdstuk 3

Meghan Court POV
Langzaam open ik mijn ogen.
Wit, alles is wit.
Het ziekenhuis? Alwee-
Ohja...
"Meghan! Je bent wakker, fjiew, we begonnen te denken dat je in coma lag." Zegt een dokter die net binnenkomt. "Zou je me kunnen vertellen wat er is gebeurt?"
Ik knik, terwijl ik uitgebreid begon te vertellen.
1 uur geleden
Dus, oke, Cameron is in mijn huis, hehe, no problem, I can handle this.
Denk ik.
Enthousiast druk ik de deur open- Nouja, dat was de bedoeling- toen ik er tegen op liep.
Iets scherps stak in mijn arm, en terwijl ik gillend van de pijn probeerde te ontdekken waar ik tegen aan was gebotst, viel ik flauw van al het bloed.
Normale tijd
"Dus, ja, ik botste tegen iets scherps aan en het was iets te veel bloed..." Ril ik.
De dokter knikt begrijpelijk en noteerd wat op een raar achtig schriftje met papie-
Ach, je begrijpt wat ik bedoel.
"Je hebt 6 hechtingen, het was een snee van 2 centimeter diep en je hebt te veel bloed verloren waardoor je nog een nachtje in het ziekenhuis moet blijven."
"Godver de tyfus..." Mompel ik, één van mijn vaste scheldwoorden.
"Waar is Came- June?" Praat ik er snel over heen. Wauw, ik ben egoïstisch.
"Ze zitten allemaal in de wachtkamer, ene June Davidson, Nash Grier en... Die andere naam ben ik even kwijt... Ca... Came-"
"Cameron!" Roep ik geïrriteerd.
"Gewoon Camero- Ik bedoel... Sorry..." mompel ik met grote ogen.
Oeps.
"Ik zal 'Cameron'," zegt hij, met de klemtoon op Cameron, "Wel even voor je roepen."
En weg was de dokter.
Pfff, Kut dokter.
"Hee," zegt opeens iemand. "Wil je wat gezelschap?"
Ik draai me om en schrik als ik hem daar zie staan.
Sinterklaas.
Nee oke, grapje, tuurlijk niet, ik val niet op een 300 jarige, oude man.
Diegene die daar stond was Cameron Dallas.
"Uhm... Ik... Tuurlijk!" Glimlach ik zenuwachtig, en ik laat haastig mijn handen door mijn haar glijden om het er een beetje leuk uit te laten zien.
"Dus..." begint Cameron. "Je valt op deuren? Ik dacht dat je op jongens viel." Pruilt hij, en hij laat quasi-verdrietig zijn hoofd zakken.
"Ja man, echt een lekkerding die deur." Lach ik sarcastisch. "Ik was in één klap verliefd, letterlijk."
"Oh, gaat dat vaker zo?" Lacht Cameron zijn enorm schattige lachje.
"Nou als ik eerlijk moet zijn..." zeg ik. "Ja, dat is wel een paar keer eerder gebeurd. Ik denk dat ik later ga trouwen met een deur, ken jij misschien nog een leuke? Ik val op," Jou... "Op rode deuren."
Cameron lacht opnieuw, en ik doe mijn best om mijn Fangirl gil binnen te houden.
Nog even vol houden...
"Dus, Je houd van froz-"
"Frozen is GEWEL-"
"ZOUDEN ALLE MENSEN HET GEBOUW KUNNEN VERLATEN ALSTUBLIEFT, ER IS EEN BRAND GESIGNALEERD." Horen we opeens door een luidspreker.
"Fuck!" Roep ik paniekerig, terwijl ik probeer op te staan.
Meteen word ik misselijk, en begint de wereld te draaien.
Cameron grijpt me snel bij mijn arm en ik leun uitgeput tegen zijn borst aan.
Om ons heen gillen mensen, iedereen rent door de gangen, behalve wij.
"Cameron ren!" Roep ik, en ik wijs naar de deur.
"Ga naar buiten, NU! Ik red mezelf wel!"
"Dacht het niet!" Roept Cameron koppig.
Langzaam loopt de kamer vol met rook.
Ik begin te hoesten en mijn longen lijken wel verbrand.
"Cameron!" Roep ik, mijn stem slaat over en mijn keel brand.
Cameron tilt me op, in Bride-Style, en wil de kamer uit lopen, maar het was al te laat.
De brand was verder gekomen, en vrat al de vloerbedekking op.
Het brand liep voor ons deur, alsof het ons wou pesten.
Ze kwamen steeds hoger, en steeds verder de kamer in.
"Cameron, laat me los en ren!" Roep ik met al mijn kracht.
Maar hij laat me niet los.
"Ik laat je niet gaan..." mompelt hij.
"Geen denken aan."
De vlammen kwamen verder de kamer in, en ik keek om me heen voor een oplossing.
"Daar!" Roep ik hoestend, en ik wijs naar het raam.
We zitten op de eerste verdieping, dit moeten we redden.
Toch...?
---------------------------
Oh oh... Dat gaat niet als gepland.
Zouden ze het redden?
Wie weet...

haai mensen! sorry voor het lange niet updaten, al de hoofdstukken waren opeens weg! op mijn mobiel dan, maar gelukkig niet op de computer. We uploaden nu alle stukken die jullie eigenlijk al hadden moeten hebben. Nogmaals sorry!
omato