fan girls ft. Cameron Dallas and Nash Grier

hoofdstuk 13

Meghan Court POV
Ik neem een stukje afstand van de net geverfde muur. Paars, donkerblauw en zwart. De ruimte. Er zitten witte stippen tussen, die dienen als sterren. In het midden, staat mijn naam.
Meghan.
"Oh May Gawd..." mompel ik. "HET IS ZO MOOI!!" Roep ik blij, terwijl ik mijn armen om Cameron heen sla. Cameron grijnst, en legt zijn handen om mijn heupen. "Everything for you, princess." fluistert hij in mijn oor. Mijn hart slaat een slag over en mijn wangen kleuren licht roze.
"Aaahw dat is zo cute!" roept Cameron terwijl hij over mijn wangen strijkt.
"Ik zou er niet in knijpen, prinses." knipoogt hij.
"Het feit dat je me prinses noemt zegt al genoeg." lach ik, terwijl ik me, ik weet niet eens waarom, bevrijd uit de armen van Cameron. Hij pruilt, maar pakt mijn hand. "Wat wil je nu doen, prinses?" vraagt hij, spelend met mijn vingers.
"Dus dat is mijn bijnaam nu? Prinses?" lach ik. Cameron grijnst. "Ja." is zijn antwoord, en meteen daarna trekt hij me mee naar beneden.
Hand in hand lopen we door de stad. Iedereen kijkt ons aan. Sommige vinden het cute, de andere zijn jaloers.
"Zin in een ijsje, prinses?" vraagt Cameron. Ik grijns. "Daar kan ik geen nee tegen zeggen." is mijn antwoord. We lopen naar een ijszaak, genaamt Talamini. De lekkerste ijs van de hele wereld, Volgens Cameron.
"Hallo, wat kan ik voor jullie doen?" Vraagt de medewerkster, als we eindelijk aan de beurt zijn. Haar borsten zijn enorm, en ze hangt uitdagend over de toonbank, blikken naar Cameron zendend. Zou Cameron er naar kijken? "Prinses, wat wil je hebben?" Het meisje kijkt me vals aan, terwijl als triom lach.
"1 bolletje aardbei en 1 bolletje chocola." Zeg ik.
"Een hoorntje of een bakje." vraagt ze chagrijnig. "Een bakj-"
"Wat aardiger mag ook wel hoor." Zegt Cameron terwijl hij het meisje argwanend aankijkt. Ze knippert verleidelijk met haar ogen. "Voor jou alles, sch-"
"Zit er wat in je oog?" vraagt Cameron fronzend. Ik schiet in de lach. Het meisje haar ogen worden groot en snel schept ze het ijs in een bakje. "En jij, lekkerding?" Vraagt ze, terwijl ze opnieuw, met haar enorme... Meloenen... Over de toonbank hangt.
"Hetzelfde als haar." zegt hij, tandenknarsend. Het meisje schept het ijs en geeft het aan Cameron.
"Dat is dan 6 euro 50." zegt ze met een knipoog. Cameron kijkt haar fronzend aan terwijl hij het geld geeft. Het meisje geeft nog wat wisselgeld, waar een wit briefje tussenzit. Argwanend loop ik weg met Cameron.
"Dus, wat is dat briefje tussen je geld?" vraag ik, als we een plek hebben gevonden om ons ijs op te eten. Cameron kijkt me vragend aan. "Welk briefje?" Vraagt hij, terwijl hij zijn portemonnee pakt. Ik vis het briefje eruit en vouw het open.
013858974
"Haar nummer..." mompel ik. Cameron rolt met zijn ogen.
"Wat een slet..." mompelt hij. Hij pakt het briefje van me af, en loopt naar de prullenbak.
"Wacht..." zegt hij.
"Ik heb joun nummer nog niet..." zegt hij grijnzend.