June Davidson POV
Het is nu al bijna een week geleden dat Nash en ik hebben gezoend en het lijkt wel alsof hij me ontwijkt ofzo.
Ow, en Cameron is bijna elke dag hier. Meghan verbergt het voor me maar ik ben heus niet dom hoor, ik hoor ze altijd als ik stil door de gangen loop. Nee tuurlijk is het niet raar dat ik dat doe, dat is heel normaal. Voor mij dan...
Waarom houd Nash me zo bezig, ik slaap slecht, let niet op in gesprekken en eet echt super slecht, misschien moet ik Meg om advies vragen.
Ik klop zachtjes op haar deur. "Meg kan ik even met je praten? Het is belangrijk."
"Ja tuurlijk kom binnen, je kan me echt alles zeggen."
"Nou toen vorige week met die brand... euhm... damn hoe moet ik dit zeggen... nou oke Nash en ik hebben dus gezoend e-" "OMG ECHT GEWELDIG HEBBEN JULLIE NU WAT!?" onderbreekt ze me. "Nee! Niet echt... Kijk hij raakte in paniek toen we jullie niet konden vinden en ik was hem aan het geruststellen en toen BOEM het gebeurde, hij drukte zijn lippen op de mijne." Ik stop even met praten om adem te halen. "Maar oke nu ontloopt hij me steeds en praat niet meer tegen me. Of als ik hem zie en naar hem glimlach kijkt die weg, op de 1 of andere manier maakt het me helemaal kapot." zeg ik.
"Rustig June niet huilen, ik zorg er wel voor dat hij normaal tegen je doet anders vermoord ik hem." zegt ze. Wauw ik had niet door dat ik aan het huilen was. "Dankje Meg."
"No problem girl." Misschien is het goed om ff te gaan wandelen naar het park, wat afleiding. Dat deed ik vroeger in Ubbergen ook altijd.
Als ik in het park ben ga ik in een grote boom zitten. Mijn ogen vallen langzaam dicht...
Langzaam open ik mijn ogen. Het is donker, en waar ben ik... Owjaa ik zat in een boom in het park. Dat Meghan me nog niet is komen zoeken... Ach ik blijf gewoon lekker zitten, ik heb namelijk nog geen zin om weg te gaan, daar is het veel te warm voor.Nash Grier POV
Sinds dat ik thuis ben praat ik al met Meghan ze was echt boos. Nee serieus, toen ik een beetje lacherig over het onderwerp (June) deed gaf ze me een bitchclap en die was niet zacht. Ow en ze keek echt super boos. Eindelijk zijn we klaar met praten maar nu moet ik June onderogen komen, dus ja we lopen nu naar hun huis, "JUNE WIL JE EVEN KOMEN." schreeuwt Meghan naar boven. Geen antwoord, ze zal toch niet al slapen ofzo. "Oke jij wacht daar op de bank en ik kijk waar June is." zegt ze.
"Is goed." zucht ik en ga zitten op de bank, na een paar minuten komt Meghan naar beneden stormen. "GODVER DE TERING, ze is weg." zegt ze waarna ik haar lichtelijk geschokt aankijk. Ja ik ben gelovig opgevoed dus dat wat ze zei is best erg voor mij. Het schelden dan. "Owjaa sorry jij bent best heel gelovig, maar we moeten nu June zoeken want ze zou vanmiddag naar het park gaan en misschien is ze de weg wel kwijt of ONTVOERD."
"Rustig maar hier word bijna nooit iemand ontvoerd het gaat vast goed met haar.".----------------------------------------------
ZOUDEN NASH EN MEGHAN JUNE VINDEN EN ZOU NASH ECHT WEER NORMAAL TEGEN HAAR GAAN DOEN
Xxx Potato❤️
JE LEEST
fan girls ft. Cameron Dallas and Nash Grier
FanfictionMeghan Court en June Davidson. Beste vriendinnen voor het leven, het leven dat voor hun maar een lolletje is. Yolo, toch? Elke avond tot de volgende ochtend waren ze te vinden in de party-clubs. Drank? No problem. De meest gore, gênante, vieze, rep...