fan girls ft. Cameron Dallas and Nash Grier

Hoofdstuk 5

Meghan Court POV
Cameron rukt het raam met al zijn kracht open, maar het geeft niet mee.
Er zit een slot op.
"Serieus!" Roept hij boos. Ik kijk haastig om me heen voor een sleutel, maar zonder resultaat.
"Er is-"
"AAAH!" Gilt Cameron terwijl hij opzij springt. Zijn mouw staat in brand.
Ik begin op zijn mouw te slaan, om het vuur te doven, als ik ook een vlam raak.
"AUUWW GODVER DE TYFUS!" Roep ik terwijl ik sis van de pijn.
Normaal zeg je, ik zag door de bomen het bos niet meer. Toch?
Nou is het, ik zag door de rook de hele kamer niet meer.
De tranen branden achter mijn ogen. Ik had zo'n gevoel dat ik dit niet zou redden.
Maar nog erger, dat Cameron dit niet zou redden.
(Cameron POV)
Oke Cameron, denk na.
Het raam wilt niet open, en de vlammen komen dichterbijer.
Mijn arm brand nog na en door de rook begin ik te hoesten.
Dan heb ik een idee.
Niet het beste idee, maar beter dan dood gaan, of, Meghan laten doodgaan.
"Meghan houd je adem in en hou je goed vast." Zeg ik met een schurende keel. Ze klampt zich bang aan me vast.
"Klaar?" Vraag ik, en ik kijk in haar prachtige, enorme groene ogen.
Ze knikt, en klampt zich nog beter vast. Ik sla mijn armen nog wat beter over haar heen, en bescherm haar met mijn lichaam.
"Daar gaattie dan..." mompel ik, en ik ren op mijn allersnelst met een strijdkreet door de brand heen.
Ik duw de deuren open, en als ik buiten ben, komen er net brandweermannen het gebouw in rennen.
"DAT HAD WEL WAT EERDER GEKUNT!" Roep ik boos. De brandweermannen negeren me.
"Pfff... Klootzakken..." maar dan herinner ik me het weer.
"Meghan?" Vraag ik paniekerig, terwijl ik haar in het gras leg.
"Meghan? Meghan word wakk-"
"Aan de kant!" Roept een dokter, en hij duwt me aan de kant. "Dankjewel voor het vra-" "Tim, check hem even, ik breng haar naar een ambulance!" Roept de dokter door me heen.
Pfff, niemand luistert nog naar me.
Als Meghan dit niet red, sla ik die dokter in elkaar.
(Meghan Court POV)
Cameron is gek.
Leuk.
Maar gek.
Hij heeft zijn leven geriskeerd voor mij. Dat is gewoon te schattig!
Vaag hoor ik Cameron mijn naam roepen, en ik word op iets zachts gelegt.
Dan voel ik dat iemand me optild en dat ik even later op iets van een bed word gelegd.
Dan word ik wakker, en kijk ik recht in de ogen van een dokter.
"Pfff je bent wakker! Gaat het goed? Niet misselijk?"
Wow, déjà vu, niet?
"H-het," Ik wil verder praten, maar het lijkt wel alsof ik stik. De dokter doet een zuurstofmaskers om mijn mond en ik begin er rustig door te ademen.
Zou Cameron oke zijn? Die vraag Spookt de hele tijd door mijn hoofd.
Maar ik kan het antwoord niet vinden.
----------------------------------
Yeeeeeesss hoofdstuk 5!!!
En wow Cameron.
Cameron is een superheld.
Jup.

TADAAAAH jullie zijn weer up to date! (met een extra hoofdstukje erbij omdat we zolang niet meer hadden geupdate hihi)
Tomato