Wattpad 24/7 Presents
Title: AMNESIA
By: @sirkenaj
Genre: Sad story
Edited by: @PogingAuthor19
-----------
-Grahn's POV-
Tatlong taon na din ang lumipas. Tatlong taon ng pagpapakasakit, tatlong taong pagdurusa at tatlong taong siya lang ang
minamahal.
Tatlong taon na din pala ang lumipas simula ng kalimutan ko siya.
Nagka-amnesia ako.
Mali nagpanggap akong may amnesia para kalimutan siya
at lahat ng nakaraan namin pero hanggang ngayon mahal ko pa din siya. Mahal na mahal pero wala akong
magagawa kundi ang tingnan na lang siya.
"Good morning Hagan." masayang bati niya sa akin.
Magkasabay naming binubuksan ang kanya-kanya naming unit.
Hagan? Napangiti na lang ako ng mapakla.
Nagnod lang ako nang hindi tumitingin sa kanya at pumasok sa unit ko ng hindi man lang siya nililingon. Masakit, oo. Pero wala naman akong magagawa kung hindi ang magtiis. Kahit kailan hindi na pwedeng maging kami.
Lahat ng bagay na pinagdaanan namin
ay kailangang malimutan ko para din sa kanya.
Alam ng lahat na may Amnesia ako at nakalimutan ko na ang lahat. Kung sino ako, kung anong pagkatao ko at kung sino siya? Pero kahit kailan hindi ko malilimutan ang pinakamamahal ko.
Hinding-hindi.
I drove by all the places we used to hang out getting wasted I thought about our
last kiss, how it felt the way you tasted And even though your friends tell me you're doing fine.
Lahat ng pinagdaanan ko kasama siya. Lahat ng iyon ay ang mga pinakamasasaya kong araw. Ang mga araw na wala pa akong iniintind kung
hindi ang pasayahin lamang siya. Dahil nang mga panahong iyon tanging ngiti
lamang niya ang nagpapagalaw sa mundo ko.
Are you somewhere feeling lonely even though he's right beside you? When he says those words that hurt you, do you read the ones I wrote you? Masaya ka ba ngayon? Masaya ka bang kasama siya? Inaalala mo pa ba ang lahat ng pinagdaanan natin? O kinalimutan mo na din gaya ng ginawa ko?
Sometimes I start to wonder, was it just a lie? If what we had was real, how could you be fine?
Alam kong iniisip mo na baka lahat ng pinagdaanan natin isang malaking kasinungalingan lang. Pero maniwala ka man o hindi lahat iyon totoo. Lahat iyon pinahahalagahan ko. Alam kong masaya ka na ngayon kasama siya pero sana hindi mo malimutan ang kagaya ko, ang kagaya kong nagmamahal pa din sa iyo.
'Cause I'm not fine at all I remember the day you told me you were leaving I remember the make-up running down your face And the dreams you left behind you didn't need them Like every single wish we ever made I wish that I could wake up with amnesia And forget about the stupid little things Like the way it felt to fall asleep next to you And the memories I never can escape.
Naalala ko pa kung paano ka nasaktan nung nalaman mong isa ka din sa mga taong nalimutan ko. Masakit, masakit makitang umiiyak ka sa harap ko at nagmamaka-awang alalahanin ka pero
