[Chapter 02]
"Baby, come here kakain na tayo." Pagtawag ko kay Dariel na kasalukuyang nanonood ng tv sa sala.
"But Mommy I want to eat with Daddy." Rinig kong sagot nito habang tutok parin sa telebisyon ang atensyon.
"Alright just call me when you're hungry na okay?"
"Yes Mommy." Naghanda na ako ng kakainin ko dahil mukhang wala talagang balak na kumain si Dariel hanggat hindi pa nadating ang ama niya. Nilingon ko muna ang nakasabit na orasan sa pader bago maupo sa upuan. 8:55 na ng gabi, madalas na saktong 8 ng gabi ang uwi ni Darwin at kapag nalelate siya ng uwi ay alam ko na ang ibig sabihin nito. It's either nasa motel siya o kaya naman ay balak niyang mag uwi ng babae mamayang madaling araw.
I know it's stupid. It is very stupid for me to let him do whatever shit he does. I love him and if that's the only way to make him stay then i will endure everything. For our marriage, for my child.
Hindi ko maiwasang malungkot para sa anak ko habang pinagmamasdan siyang inosenteng naghihintay kay Darwin. Ayokong masaktan siya at ayokong kasuklaman niya ang ama niya kapag nalaman niya ang ginagawa nito sa kanyang likod. He looks up to him like he was the best in his eyes and i don't want to ruin that.
"Dariel halika na sumabay ka na kay Mommy baka kase gabihin na masyado si Daddy." I tried to pursue him but he just looks at me and pout his mouth.
"Remember what your teacher told you?" Nakita ko ang pagkinang ng lungkot aa kanyang mga mata.
"Bawal magpuyat ang mga bata. It's very bad for their health." Malungkot na sagot niya.
"Do you want to get sick?" Nagbuntong hininga siya at umiling. Bumaba siya ng sofa habang hawak parin ang remote ng tv at nakayuko. Parang kaunting pitik ay iiyak na siya dahil unti unting namumula ang ilong niya. Nang makarating siya sa tabi ko ay yumakap siya sa akin at doon na umiyak.
"I want to eat with Daddy, Mommy!" Kaagad kong binitawan ang kutsarang hawak ko at binuhat siya paupo sa binti ko.
"Shh yes next time kakain ka with Daddy. There is still a lot of chance to eat with Daddy, don't cry." Pinunasan ko ang mga luha niya pero patuloy lang siya sa pag iyak habang nakayakap sakin, rinig na rinig ko ang pag iyak niya sa tapat ng tenga ko.
"Stop crying na, Mommy will tell Daddy to eat with you tomorrow." Bumitaw siya sa pagkakayakp sa akin at humihikbing pinupunasan ang mga luha niya gamit ang likod ng kanyang kamay.
"R-really mommy?" Tanong niya na sinagot ko ng pagtango habang pinupunasan ang luha niya ng kamay ko.
"Yup kaya wag kana iyak, kain kana sabay kana kay Mommy?" Tumango siya sa akin. Tumigil na siya sa pagluha ngunit humihikbi parin ito nang paupuin ko siya sa upuan sa tabi ko.
I can feel how my son was longing for his father, even if i wanted to tell Darwin to come home, he won't come home. He might curse and raised his voice at me in the phone.
Pagkatapos kong mag hugas ng plato nang matapos kong mapakain si Dariel ay pumunta ako sa sala at nakita ko ang anak kong nakatulog na sa pag hihintay kay Darwin. Napapabuntong hiningang lumapit ako dito at binuhat ito patungo sa kwarto niya.
Nang maihiga ko na ito sa kanyang kama ay siya ring pagkarinig ko ng kotse mula sa labas ng bahay. Kaagad ako napatayo ng tuwid at nagtungo sa pinto. Nilingon ko muna saglit si Dariel bago ako tuluyang lumabas ng kanyang kwarto. As i took my steps to the stairs i heard a unfamiliar voice downstairs. I was stunned in surprise when i reached the end of the stairs.
"Nah, don't touch me there." It was Darwin with his drunk voice.
I heard the flirtous laugh of the woman, clinging her arms on my husband. "Alright, alright you're the boss."
Kumuyom ang palad ko at humigpit ang pagkakahawak ng isang kamay ko sa railings ng hagdan. I felt how my blood boils on the scene of my husband and his whore. Dala ng galit ko ay nagmadali akong lumapit sa mga ito at walang salitang itinulak ang babae ng buong lakas. Nakita ko ang gulat nito lalo pa't bumagsak ito sa sahig at tumama ang balakang nitong sing kapal ng mukha niya.
She looks at me in horror as she endured the pain in her back. Tila natauhan ako sa ginawa kong iyon. Naramdaman ko ang presensya pa mula sa likuran ko at ramdam ko ang matinding galit noon.
"Sarah get up." Malalim ngunit mababakas parin ang kalasingan sa boses na iyon ni Darwin. Napairap ang babaeng si Sarah at halos batuhin na ako ng sapatos nito habang tumatayo mula sa pagkakasalampak niya sa sahig.
"Who the hell is this crazy woman? She ruined my mood." Inis na saad noong Sarah bago ako nito binangga sa balikat at bumalik sa tabi ni darwin sa likuran ko.
Hinugot ko ang buong lakas na natitira sa akin bago ako umikot paharap sa mga ito.
"Who is—" Natahimik ako't napabaling ang ulo sa kanang direksyon dahil sa malakas na sampal na inabot ko mula sa kamay ni Darwin. Naramdaman ko ang pansamantalang pagkabingi dahil sa sobrang lakas nito.
"Who do you think you are?" He said in a very mad tone. Nanatiling nakabaling sa kanan ang ulo ko hanggang sa pareho nila akong tinalikuran. Nangilid na lamang ang mga luha ko nang haplusin ko ang ngayo'y kumikirot kong kaliwang pisngi.
Hindi ko na muli pang tinangka pang lingunin ang dalawa hanggang sa tuluyan silang makapasok sa dulong bahagi ng sala. Kung nasaan ang guest room or should i say, his pleasure room. Because of the misunderstanding sin from the past he became a beast. A wild beast that can devour me anytime.
We're not like this before. We're different five years ago.
Tahimik akong napaupo sa sofa at mariing tinakpan ang dalawang mata ko gamit ang mga daliri. Pilit kong pinipigilan ang pagluha ko pero hindi ko ito magawa gawang pigilan. Muli nanamang may bagay na namuo sa lalamunan ko dahilan para maramdaman ko ang pagkabara nito rito.
Yes, Darwin hurt me not only mentally but also physically. He never intend to listen in whatever i say or tried to explain. He never gave his trust to me. He never looked at me without the disgust visible on his eyes. He never talked to me without cursing and raising his voice. It looks like seeing me making his blood boil in anger.
Minsan naiisip ko kung para saan pa nga ba ang pananatili ko? Para saan pa ang paghawak ko sa mga salitang pareho naming isinumpa sa harap ng diyos?
How much pain does he want to give me for a sin i never wanted to commit?
Halos ilang minuto akong nanatili sa pagkakaupo hanggang sa marinig ko na ang pamilyar na boses mula sa guest room. Mas pinili ko na lamang tumayo at magkunwaring walang kahit na anong naririnig.
Everything will end. Those noises will soon end, their lust will soon be fulfilled until they got tired. Tomorrow will be another day, this is just a temporary. Yes, just a temporary pain.
BINABASA MO ANG
Countless Tears (UNEDITED)
General Fiction[Completed] I was lucky enough to marry the man of my dreams. Darwin Riguel Santos. He's my life, my strength and my everything. But everything between us collapsed in a glimpse of an eye. Everything shattered into pieces and we got lost. The marri...
