The Montemayor Brothers

Part 37

Ashley's point of view

"Talaga kuya?!" * Yes, Ashley kaya tell me kung kailan ka uuwi dito ng manila para naman mabisita mo si Austin * "I'm on my way to manila right now Kuya" * That's good, come here in the house Kuya Philip organize a lunch for everyone* "O sige Kuya i'll be there"

I grab my phone on my pocket and call my assistant "Lucy, please remind Mr. Abdul na minove ko yung meeting bukas, and buy me a cake at dalhin mo yun sa mansion ng mga Monte-mayor, papunta na ko dun" * yes Mam * at agad ko ng binaba ang tawag pero napadako ako sa wallpaper ng cellphone ko, picture namin ni Austin "I miss you so much Austin"

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Chloe's Point of view

"Nic . . . Ano . . . Uhm . . ." Hinabol ko siya palabas ng condo pero hindi ko na naituloy ang sasabihin ko dahil agad na syang nagsalita "Look Ms. Hutcherson let's just be professionals here shall we?" Ramdam ko sa kaniya ang coldness. Hindi na ko nakapagsalita dahil tumungo na sya sa elevator at umalis na ng tuluyan. Hindi na sya ang dating Nic na nakilala ko.

As im on my way to go back to my condo bigla nalang nagtunog ang cellphone ko kaya kinuha ko un sa bulsa ko at sinagot "Hello, Toph?" * can you com here in the house? * "Bakit anong meron?" * actually nagising na si Austin, so we like to have a lunch with everyone, at may gusto din ako sayong sabihin * para saan kaya yun?. Napaisip nalang ako pero hindi ko na namalayan na kanina pa pala imik ng imik si Toph * okay ka lang ba? * "Yeah im good, may naisip lang, basta pupunta nalang ako dyan, bye" at naputol na ang usapan namin.

Pagkababa ko ng condo pumunta agad ako ng parking lot and grab my car, i started it and agad ko itong pinatakbo papunta ng mansion ng Monte-mayor at duon palang sa rotonda ay nakita ko na agad si Toph "We need to talk first" halata sa kaniya ang pagkakaba "What's with you? you look so pale" pero hindi ko na siya pinakinggan dahil binati na agad ako ni Nic "You're here as well" pero hindi siya mag-isa, may kasama siyang blonde na babae at sa nakikita ko mukang girlfriend niya.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Christopher's Point of view

wala na kong nagawa hindi ko na nasabi kay Chloe agad dahil naunahan na ko ni Nic "You're here as well" nakita ko kung paanong nabigla si Chloe sa nakita nya kaya agad ko siyang hinawakan sa kamay at hinila papasok ng bahay "Come with me"

iniwan namin si Nic at ang girlfriend nya sa labas, dinala ko si Chloe papunta sa garden "Huli na pala ko?" i actually understand her, i know how it hurts dahil napagdaanan ko ang napagdadaanan nya ngayon "Im sorry Chloe, im really sory" at nakita ko na tinawanan nya lang ako pero kita ko ang lungkot sa mga maya nya "Ano ka ba? wala kang kasalanan" at sinuntok nya ko ng mahina sa dibdib "I know how you feel Chloe! I do! dahil ganyan din ako!" nakita ko siya na nagulat sa sinabi ko and tears started to fall from her eyes, wala akong nagawa kundi ang yakapin lang sya at sa pagyakap ko narinig ko at nadama ko na nilalabas na niya lahat ang hinanain nya "Kung hindi ko siya sinaktan edi hindi sana ganito, kasalanan ko lahat Toph, kasalanan ko" "Shhh . . . Tahan na" masminabuti ko nalang na yakapin parin siya para pakalmahin sya.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nicole's Point of View

"Bes nakita mo ba si Toph?" pagtatanong ko kay Rebecca "Hindi e, siguro tingnan mo sa labas baka nandun" sinunod ko ang sinabi ni Rebecca at lumabas ako, at nakita ko lang dun ay si Nicholas at ang amerikanang girlfriend nya "Nic nakita mo ba si Toph?" pagtatanong ko kay Nic, buti nalang alam nya "He's in the garden . . ." hindi ko na pinatapos si Nic agad na kong pumunta agad ng Garden.

Pagkadating ko sa Garden hindi ko inasahan ang nakita ko "Im sorry Chloe, im really sory" pero nakita ko na tinawanan lang sya ni Chloe "Ano ka ba? wala kang kasalanan" at sinuntok pa ito ni Chloe sa dibdib nya. Ano ba tong nakikita ko? Ano ba Nicole diba sinabi naman ni Toph na mahal ka niya kaya siguro may dinadamdam lang si Chloe. Pero narinig ko na napasigaw na si Toph "I know how you feel Chloe! I do!" He do? what does he mean? "dahil ganyan din ako!" at nakita ko na niyakap nya si Chloe.

Bigla nalang tumulo ang mga luha mula sa mga mata ko, pero wala akong lakas ng loob na puntahan sila, kaya tumakbo nalang ako papunta sa sasakyan ko. "Ano ba Nicole?! mali yung nakita mo okay?!". Wala akong ginawa kundi ang punasan parin ang mga luha ko, pero may biglang kumatok sa salamin ng sasakyan ko "Nicole okay ka lang ba?" si Kuya taylor pala "Yeah im fine" at nakita ko siya na parang hindi parin naniniwala sa mga sinabi ko "The Lunch will start, tara na sa loob" pero hindi ako sumama sa kaniya, nagdahilan nalang ako ng kung ano-ano dahil ayaw ko munang makita sila "Tumawag kasi si Lolo, Kuya importante daw, so i have to go" "Ah ganun ba? sige sabihin ko nalang sa kanila" at hinayaan na nya kong umalis. Gusto ko munang lumayo, mapag-isa. Upang makapag-isip ng maayos.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Philip's point of view

Lumabas ako saglit para tawagin na ang lahat ng makita ko si Nic na kausap ang girlfriend nya "Nic . . ." Pero iniwasan nya lang ako at pumasok na sya sa loob "I'm really sorry for that, he just need some time to think" at iniwan na din ako ng girlfriend nya.

Kesa magstay dito sa labas nagpasya na ko na samahan ang mga kapatid ko pero bago ako lumapit sa kanila someone tap my back "Kuya kumpleto na tayo" Taylor is right, sa wakas kumpleto na kami, pero why can't i cheer up? Dahil ba sa hindi kami ayos? Dahil ba sa mga problema na dinanas namin? Then biglang lumapit sakin si Rebecca "Austin is here" at tumingin ako sa itinuro ni Rebecca, lumapit ako kay Austin to greet him "Okay ka lang ba?" Pagtatanong ko sa kaniya "Yes . . . Ku . . Kuya?" Nakakatuwang pakinggan, dahil pumayag na ulit syang tawagin akong Kuya

* Flashback * "Sino kayo? Nasan ako? Anong nangyayare dito?" Lumapit ako sa kaniya upang pakalmahin sya "Relax Austin, yun ang pangalan mo, at kami . . . Kami ang mga kapatid mo" nakita ko ang pauli-uli nyang mata, halata sa kaniya ang pagkagulo ng isip "Wala akong alam sa sinasabi nyo, Wala akong maalala, sino ba talaga kayo?" Lumapit si Paul sa amin at inexplain nya din kay Austin lahat "Kuya you have to believe us, kapatid mo kami, he is Kuya Philip, our Kuya Philip" nakita ko naman ang pagkakalma nya at tumingin sya sakin "Totoo ba yun?" Tumango ako sa kaniya at biglang Bumalik si Toph na kasama ang doktor, pinagtatanong nya muna ng kung ano-ano si Austin at saka inexplain samin ang lahat lahat "He has a comma Mr. Monte-mayor, normal lang yan sa mga naaksidente, but you don't have to worry, we have 2 options accept the fact that Austin will start a new memories or we will wait for him to remember everything" at bigla akong napatingin kay Austin "Just take care of him, and make him safe Mr. Monte-mayor, i have to go, i still have some patient to attend to" tumayo ako at kinamayan na ang doctor and let him leave * End of Flashback *

"So shall we have lunch everyone?" At nagstart na kami na magsiupuan, then someone came with a cake on her hand "Im not late am i?" At lahat napatingin sa pagdating nya.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

A/N : Sorry talaga sa late update, saka sa wrong numbering ng chapter 😂😂😂