The Montemayor Brothers

Part 40

Taylor's point of view

Pagkauwi namin nagdabog agad ako "Why did you do that?!" Sigaw ko kay Kuya Philip "I had no choice Taylor!" Pero hindi parin ako kumalma sa sinabi nya sakin "You should have ask Lolo a help, and ask us! Kaya naming irisk ang trust funds namin! Kapatid mo kami! Kung ano ang disisyon mo maiintindihan namin yun!" Then biglang naglabasan ang mga kapatid namin sa kani-kanilang kwarto.

Tinanong agad kami ni Toph sa nangyayare sa pagkalabas nila "Kuya anong nangyayare dito?" I look at them at nakita ko na si Nic lang ang wala dahil hindi sya dito tumitira because of what happened to him and Toph "Just stay out of this Toph, ipasok mo si Austin sa kwarto nya" pero pinigilan ko siya "No! It's time na din na malaman nila ang totoo!" Nakita ko na naguguluhan sila "Totoo saan Kuya Tay? Anong nangyayare Kuya Philip?" Pero napapikit lang si Kuya Philip dahil naipit na din sya at ramdam ko na wala na syang choice "I made Don Agustin the acting CEO of the company".

Sa pagsasabi ni Kuya Philip ng totoo nakita ko ang gulat sa mukha nilang lahat, pwera lang kay Austin dahil hindi pa nya masyadong naiintindihan lahat dahil wala pa syang memorya "What?! Paano na tayo Kuya? Paano kung mawala ang MonteCorp. satin?! Anong gagawin natin?!" Pagtatanong sa kaniya ni Henry. I know this will come, una palang na maspinili sya si Rebecca over the meeting with the investors! Ako na dapat ang nagdecide for the company! "Maybe we can look for some investors Kuya para mabawi natin ang shares natin" Do they really believe na mababawi pa natin yun?! "Yun na nga ang gagawin ko . . ." "Stop it Kuya!" Napatingin sila sakin dahil napasigaw ako "Ayoko na magtiwala! Because the moment you pick your girlfriend of yours nagkagulo tayo! You lost your focus!" At tumaas ako sa kwarto ko para mag-impake. Nic is right Kuya has a favoritism, and it will never be us, he lost his focus because of that girl, at sana maintindihan nya kung ano ang dapat gawin this time.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Rebecca's point of view

Upon hearing the words from Taylor, napaisip nalang ako at nanlumo, as soon as Taylor run to his room nakita agad ako ni Austin "Ate Becca" patay . . . At napatingin sila saakin lalo na si Philip "Rebecca . . ." Bigla nalang tumulo ang luha sa mga mata ko, Philip was about to walk towards me pero tumakbo na ko palabas ng bahay nila.

As soon as i ran, i was about to open the door of my car pero ponigilan ako ni Philip "Rebecca please, don't mind what happened, wala lang yun okay?" But im still not saying a word dahil masakit para sakin na ako ang rason ng pag-aaway nilang magkapatid "Rebecca please, listen to me first please" pero hindi parin ako humarap sa kaniya "Always remember na kahit anong mangyare at kahit anong pagsubok pa yan hindi ako bibitaw satin, mahal kita Rebecca, and you're the best thing that ever happened to me, becaus eof you i learned how to love again, because of you i learned how to see how beautiful this world is, because of you i learned how to live again, i become alive again" pero sad to say, umiikot parin sa utak ko ang nangyare kanina * Flashback * I was about to walk to the Monte-mayor brothers ng bigla kong narinig na sumigaw si Taylor "Stop it Kuya!" Anong nangyayare dito? And it made me shock hearing what Taylor said "Ayoko na magtiwala! Because the moment you pick your girlfriend of yours nagkagulo tayo! You lost your focus!" * End of Flashback*

"Rebecca please, talk to me" pinunasan ko ang mga luha na tumulo sa mata ko, pero hindi parin ako tumingin sa kaniya "Tama si Taylor, Philip, maybe you have to find your focus first, dahil hindi mo na makita sa sarili mo kung ano ba talaga ang responsibility mo" i told him those words in a cold voice, binuksan ko ang pintuanng sasakyan ko, pinaandar ito at pinaharurot palabas ng mansion ng Monte-mayor, and for me thats the hardest thing that i did, i let go and hurt the person that i love. "Im sorry Philip . . ."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Philip's point of view

As soon as Rebecca left nawalan na din ako ng tiwala sa sarili ko, sumunod pa sa pag-alis si Taylor kaya ito ako ngayon nag-iinom sa bar section ng mansion "Kuya nakakarami ka na" pagsesermon sakin ni Paul pero hindi ko siya pinansin at tuloy parin sa pag-inom. Iniwan na nya ko, like what Mom and Dad did to me, they left me "Kuya please . . ." Inaagaw ni Paul sakin ang baso pero naitulak ko lang sya at natumba sya "Pabayaan nyo na ko! Umalis nalang kayo! Iwanan nyo na din ako!" And i saw Paul left me.

As soon as im already drunk sa bar nalang ako nakatulog, at sa pagpikit ko bigla akong nagkaron ng panaginip * dream * i saw Rebecca looking at me, crying "Rebecca . . ." Pero iniiwas nya ang tingin sakin "Im sorry Philip . . ." At bigla nalang akong nahulog na parang kinakain ng kumunoy.

"Rebecca!" Nagising ako na nasa kwarto ko and Paul is sleeping in the couch in my room, mga ilang minuto lang ay nagising na din sya "Kuya . . . Mabuti naman okay ka na, you had a hangover" hindi ko pinansin si Paul dahil sa sakit ng ulo ko, pero inabutan nya lang ako ng biogesic at ng tubig "Kuya drink this, makakatulong yan" sinunod ko nalang ang kapatid ko at hindi na umangal, and i just look at him "May dumi ba sa mukha ko Kuya?" Napangiti nalang ako sa sinabi nya "Im sorry i lost my focus" pero umupo lang sya sa tabi ko "Kuya hindi naman masama na nawalan ka ng focus, naghangad ka lang na maging masaya, all this time you were the one who's always on our side, ikaw ang tumayong Nanay at Tatay namin, you never failed us to be the head of this family, alam mo kuya bilib panga ako sayo kasi biruin mo nuon nung sinaktan ka ng ex mo nakaya mo parin na bumangon at kami ang atupagin. Kaya Kuya wala kang dapat ipagsorry, karapatan mo din na magkaroon para sa sarili mo, karapatan mo din na maging masaya" it really shocked me hearing those words come out to my brother dahil naiintindihan nya ko, kaya inakbayan ko nalang sya "Don't worry ngayon sa inyo na muna ulit ang focus ko, time will come maayos din ang lahat, dadating din ang oras para samin ng ate Rebecca mo at kung hindi man ay magiging masaya din ako at dadating din ang oras na magkakaron ako ng para sakin" then i hug my brother. Taylor is right, i lost my focus, mas-inuna ko ang ibang bagay kesa sa pamilya ko, kaya dapat pamilya ko muna ngayon ang priority ko.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Nicholas' point of view

As soon as my friend told me na im gonna be his co-director and actor un ang rason kaya napauwi ako ng pilipinas kaya eto ako ngayon kasama si Gwen papuntasa set, pagkadating namin ay nabigla nalang ako na nakita ko si Chloe sa set "What are you doing here ms. Hutcherson?" Nakita ko na nagulat din sya sa pag-aapproach ko "There you are mr. Newman" and ricky walk towards me and shook hands with me "I see you know your co-star/leading lady" what?! "what?!" Napareact nalang si Chloe, at napatingin sa kaniya si Ricky "Is there a problem here? 'Cause if there you should have told me earlier" agad naman akong nagreason out kay Ricky na wala namang problema at pinapunta ko na muna sya sa crew.

Since Gwen is as well the director of this movie wala akong choice kundi gawin ang part ko "Here's your line" binigay nya sakin ang isang booklet and i open it to see my lines "Do i really have to do this?" At napatingin lang sakin si Gwen "You never ask like that before, what seems to be the problem?" I haven't told her na ex ko si Chloe "Nothing" at nagpaalam na sakin si Gwen na pupuntahan nya muna si Ricky.

Relax Nic! You can do this, tama si Gwen wala kang inaayawan, Chloe is your ex, wala ka ng feelings para sa kaniya kaya stop being so nervous. Bigla namang bumukas ang pintuan ng restingarea ko "Mr. Newman, Sir Ricky said that the 1st scene will start in 5 mins." Tumango nalang ako sa kaniya at kinuha na ang booklet of lines ko at binasa ang linya ko, and it made me shock seeing the lines, the story is base on our past.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

A/N: Enjoy guise