The one who stole my heart

Hoofdstuk 7: Nora's trouwerij

Heb jij niets meer van Marouan gehoord Nadia?" zegt Nora vragend. "Nee, helemaal niets" zegt Nadia een beetje terleurstellend. Nora pakt haar handen vast. "Nadia, als hij je mektab is, komt hij wel." zegt Nora. "zoals je zelf zei: Qadr Allah" zegt Nora. "Weet je waar ik gewoon van baal? dat er ondertussen een stuk of 3 mannen naar me vader zijn gekomen voor mij. Hij kwam er elke keer mee maar ik heb geweigerd en als smoes gebruikt dat ik nog niet wou trouwen. Ik dacht natuurlijk aan Marouan. Maar subhana Allah, als of hij "pats" is verdwenen." zegt Nadia verdrietig. Nora geeft haar een dikke knuffel. "Khair in sha Allah, vertrouw op Allah lieverd. Hij heeft mooie plannen voor jou klaar staan. Zijn plannen zijn mooier dan jou hartje begeert!" zegt Nora. Nadia kijkt haar aan en glimlacht. "Ameen lieverd, i love you my dear" zegt Nadia.

*1 week later*
Het is zaterdag. De dag dat Wassim Nora's hand komt vragen. De woonkamer staat al helemaal gereed met eten en lekkernij, nu alleen de gasten nog. Nora zit boven met Nadia. Nora ziet er heel mooi en classy uit. Ze heeft een beige jurk aan die tot haar knie komt. Hij accentueert mooi haar vormen. Daarbij heeft ze een dun riempje bij aan met zilvere diamantjes en bijpassende oorbellen en armbanden. Ondertussen maakt Nadia haar subtiel op en stijlt haar haren. Ze maakt een mooie zijscheiding in haar haren. Nora is prachtig ma sha Allah. Zonder hoofddoek is ze gelijk een ander persoon, ze heeft heel lang haar.

"Oh Nadia, ik lijk niet meer op mij zelf! ik voel me zo mooi!" zegt Nora enthousiast. "Wat zou ik toch zonder jou moeten Naad" zegt Nora en ze geeft haar een dikke knuffel. "Je ziet er uit als een prinses Noor, ma sha Allah" zegt Nadia met een glimlach. "Heb het met plezier gedaan lieverd" zegt Nadia en ze geeft haar een kus.  "En nu hop naar beneden want je gasten komen er zo al aan!" zegt Nadia lachend. "Kom je mee naar beneden Naad?" zegt Nora. "Ga jij maar alvast, ik kom er zo aan" zegt Nadia.

Terwijl Nora met haar familie klaar zit op haar aanstaande man en schoonfamilie, zit Nadia boven in Nora's kamer. Nadia voelt haar niet zo lekker. Ze denkt aan alles, er gaat van alles op het moment door haar heen. Ze wordt een beetje duizelig. Ze besluit op Nora's bed te gaan liggen en valt meteen in diepe slaap..
Na ongeveer 1 uur schiet ze wakker. Ze was onbewust in slaap gevallen. Ondertussen hoort ze van beneden uit een hoop geklets. Dat moet vast haar schoonfamilie zijn. Nadia schaamt zich. Waarom is ze nou in slaap gevallen terwijl haar beste vriendin haar hard nodig heeft.. Wat zit haar toch zo dwars? Nadia twijfelt om naar beneden te gaan.. Ze besluit toch te gaan, voor Nora. Ze doet de
deur van de woonkamer open en alle ogen zijn meteen op Nadia gericht.

"Salam wa alaikoum" zegt Nadia verlegen. "Wa alaikoum salam wa rahmatollahi wa barakatoe" zeggen de gasten in koor. Nadia gaat na het groeten meteen naar Nora toe in de keuken. "Trut! waar was je nou!" zegt Nora lachend. "Hij ziet er goed uit Nora, en je hebt een geweldige schoonfamilie. Allahouma bareek lieverd" zegt Nadia stilletjes. Nora merkt meteen dat er wat dwars zit bij Nadia. "Naad, wat is er aan de hand met je? zegt Nora bezorgt. "Niets lieverd, voel me alleen niet zo lekker. Was in je kamer in slaap gevallen" zegt Nadia. "Wat is er dan met je schat?? vraagt Nora bezorgt.

"Nora.. semhai maar ik kan niet langer blijven. ik wil gewoon het liefst nu naar huis gaan als je het niet erg vind." zegt Nadia stil. "Je kunt me toch nu niet alleen laten? Hallo, dit is ontzettend belangrijk voor me Naad en ik wil dat je hier gewoon bij blijft." zegt Nora verward. "sorry Nora maar ik moet gaan.." zegt Nadia en ze verlaat de keuken en stormt de gang in. Ze doet haar schoenen aan en verlaat Nora's huis.

Nadia kan haar gevoelens niet in bedwang houden. Ze heeft het een lange tijd geprobeerd maar het lijkt erop dat ze teveel haar gevoelens heeft opgekropt en het er nu allemaal uitkomt. De tranen beginnen weer te vloeien over haar wangen. Ze veegt met het onderste deel van haar khimaar haar tranen weg. Als ze de onderkant loslaat, zie je een grote natte vlek. Ze begint door haar tranen heen toch nog te lachen. Wat ben ik toch ook een gevoelige huilebalk he.. denkt Nadia. Stupid me, het lukt me maar niet om hem uit me hoofd te krijgen. Ze mist hem enorm. Ze heeft hem al maanden niet gezien. Hij is gewoon weg.