hoofdstuk 10.

7.3K 229 15
                                    

P.o.v. leah

Ik ben al de hele dag superdruk. Vanavond hebben we de logeerparty. Claudia en Timo zitten al de hele tijd geheimzinnig te doen, maar ik krijg geen woord uit ze. Als ik het vraag zeggen ze: "is een verassing voor vanavond." Ik zucht, en geef het op. Ik krijg het toch niet te zien of te horen tot vanavond. Ik probeer een beetje op te letten, maar het is zo saai. We hebben maatschappijleer, maar die vent is zo oud als het uitsterven van de dodo's. Plotseling wordt er op de deur geklopt. Ik kijk op, blij met de afleiding. Tot ik zie wat die afleiding is. Axel en Pieter staan voor de deur, en zodra ze me zien zitten beginnen ze allebei breed te grijnzen. Meneer meerman kijkt geiriteerd op. " ja, wat kan ik voor u doen heren?"

"Wij moesten een uur bij u nakomen omdat we te laat waren meneer."

"Dus toen dachten jullie, kom laten we te laat komen op ons strafuur omdat we te laat waren?"

Ik grinnik zachtjes om zijn sarcastiche toon. Maar ik stop met lachen als meneer Meerman zegt: Claudia en Timo kom maar vooraan zitten, Axel en Pieter gaan allebei aan een kant van Leah. Mijn mond valt open en Claudia en Timo kijken me schuldbewust aan als ze naar voren lopen. Axel kijkt alsof hij de loterij heeft gewonnen en ploft naast me neer. Ik zie de meisjes in de klas jaloers naar me kijken, en een fluistert er: "zij heeft ook altijd geluk." Ondertussen hebben Axel en Pieter zich allebei aan een kant van me geinstaleerd en kijken me allebei aan. Ik negeer het en concentreer me op de les. Dat probeer ik iniedergeval, totdat Axel briefjes naar me begint te schrijven.

Dus, vond je mijn berichtje nog leuk?

Zuchten pak ik mijn pen en schrijf terug: wat denk je zelf?

Als hij het leest lacht hij. Snap ik wel, ik ben grappig. Ik probeer me weer te concentreren, maar binnen een minuut wordt het briefje weer onder mijn neus geschoven. In negeer het, tot hij me aantikt en gebiedend naar het briefje wijst. Ik haal mijn wenkbrauw op, wat denk hij zelf? Hij kijkt me terug aan en haalt ook zijn wenkbrauw op. Aan de andere kant naast me hoor ik Pieter lachen. Ik zucht weer, pak blaadje en lees:

Geweldig natuurlijk, ik ben lekker.

Stiekem vind ik het wel grappig, maar dat ga ik dus echt niet zeggen. Daarom schrijf ik terug:

als jij het zegt. Laat me nu maar weer met rust, ik probeer op te letten.

Ik schuif het briefje naar hem toe, maar hij negeert het expres. Ik haal mijn schouders op en concentreer me weer. Ik krijg het briefje niet terug, en als de bel gaat sta ik snel op. Als ik weg wil lopen houdt hij me opeens tegen. Ik trek mijn wenkbrauw op en sla mijn armen over elkaar. Hij lacht en steekt me het briefje toe. Ik pak het aan en loop vlug naar Claudia en Timo zonder te lezen wat erop staat. Claudia trekt me in een omhelzing als ze me ziet en fluister: "hoe ging het met mister badboy?" Ik antwoord sarcastisch: "geweldig, we hebben een kopje thee gedronken en gepraat over het weer." Timo hoort het en barst in lachen uit. Terwijl we met z'n drieen keihard lachend het lokaal uitlopen, lees ik het briefje. En dan word ik stil. Er staat:

als je die tatoeage gaat laten zetten, overweeg dan is mijn naam. Die doet het altijdt goed.

Note:

heyy, ik hoop dat jullie allemaal prettig kerstdagen hebben gehad! En een gelukkig nieuwjaar! Liefs x

fuck the rules, I'm going to be badassWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu