Şekiller İçinde İncinir Ruhlar(Ş İ İ R)

Yağmur

Şu yağmurdan gönlüme düşmez mi tek bir damla?
Şerha şerha yarıldı dil-i suzanım benim
Yüreğinden tutuşmuş dünya dahi bu gamla
Dostum, nasıl yanmasın şu cılız canım benim

Gök yüzü ağlamasa yeryüzü güler miydi?
Hiç neşe sunmaz oldu gamlı asumanım benim
Saadeti bilenler yalnız öyküler miydi?
Bu esrarı çözmeye yetmez irfanım benim

Duş almış bir kız gibi kokuyor sanki toprak
Bu kokuya müptela oldu her yanım benim
Esridi bu kokudan salınan herbir yaprak
Yapraklar gibi dizde bitti dermanım benim

Ey gusleden yeryüzü gel tövbe eyle benden
Tuttu dört bir tarafı zira efganım benim
Ben tövbeliyim sana el çek benim gövdemden
Bilirim sende değil sonsuz iskanım benim...