Şekiller İçinde İncinir Ruhlar(Ş İ İ R)

Gönül Çilesi

Bu gönül elinden çektiğim derdi
Dağlar kar elinden çekmiş değildir
Nerde güzel görse hep gönül verdi
Bir kere de doygun bakmış değildir

Ezilir, üzülür giden güzele
Verir kendisini şarkı, gazele
Ey gönül, engin ol ümit tazele
Sabreden eli boş çıkmış değildir

Sen eğer gerçekten gönülsen bende
Gönülden gayriye aşk olmaz sende
Ağlasan, üzülsen, yaşlar döksende
Ten için akan yaş, akmış değildir

Kuraldır her canlı cinsini sever
Sen cisme âşıksın akıl mı erer
Toprağı bırakta manaya el ver
Gönül hiç manadan bıkmış değildir