Şekiller İçinde İncinir Ruhlar(Ş İ İ R)

Kim Anlar Seni

Güneş çoktan çekti perdelerini
Ay da eskisi gibi yar bakışlı sayılmaz
Geleceğin karanlığında yol bulabilmek
yıldızlar evlat gibi tutsa da ellerimden
sandığım kadar kolay olmayacak

Bu kış kıyamet duyguların ortasında
İçten bir bakışın sıcaklığına
nasıl da muhtacım bir bilebilsen
Bir sıcak bakışta ölmek isterim
Namertçe yaşamayı beceremedim
olduğum gibi bari mertçe ölmek isterim.

Bir insan kaç kere gelir dünyaya
Kaç kere bir yürek gerçekten sever
Bir baca tüttürüp, yar nefesiyle
Isınmazsam yaşamak ne işe yarar

Neşeli çocuk sesleriyle çınlamazsa sokaklar
Kuşlar eskisi kadar şen değilse semalarda
Umutlarımızı hangi kucakta büyüteceğiz
Gökyüzü tutmazsa ellerimizden

Hangi yağmur serinletebilir
ölümle ahitleşmiş insanın yüreğini
Konuşmak kor yüreklerin imdatlarıdır
Yaşamak daha kim bilir kaç çıkmaz savruluşta
Nerde, nasıl, ne zaman kim bilebilir.