Şekiller İçinde İncinir Ruhlar(Ş İ İ R)

Bizim Çocukluğumuz

Bizi bırakmanın mahcupluğuyla
Al al olurdu güneşin yanakları
"Akşam,
ağır ağır çökerdi bizim memlekete..."
Ufku izler, hayaller kurardık
Şehrin afilli ışıklarına karşı,
Sanki kuşlar bile
ortak olmak isterdi oyunlarımıza,
Gökkuşağını yakalamak için
yağmurun altında
nasıl da koşuştururduk öyle
güle oynaya...
Yeşili doya doya öper anlından
Çiçeğe, böceğe,
uçan kuşa selam yollardık...
Şarkılar söylerdik alabildiğine,
Dağlar yankılanırdı sesimizden,
Eşlik ederlerdi Türkülerimize...
Bizim çocukluğumuz
çocukluktu hani,
Gülmeyi de o zaman öğrendik
Sevmeyi de...