Şekiller İçinde İncinir Ruhlar(Ş İ İ R)

Zaman ve İnsan

Zaman esip geçti üzerimizden...
Umutlar da tek tek hayale döndü...
Süpürdü düşleri gözlerimizden...
Hayat anlaşılmaz bir hale döndü...

Küçükken dünyayı oyun görürdük...
Büyüdükçe en zor suale döndü...
O dolunay gibi aydınlık kalpler...
Bir fenere muhtaç hilale döndü...

Haramdı çocukken boş geçen zaman...
Yorulan bünyede helâle döndü...
Else de kardeşti muhtac-ı aman...
Değiştikçe ilk sırtı sülale döndü...