This Is My Story~ Orcus

#Hoofdstuk 1

Eerste Hoofdstuk😁

{Allison}

Ik kijk men wiskunde toets nog even na om te zien of alles wel is ingevuld, om vervolgens mij toets af te geven. Ik loop naar voor naar de bureau van meneer janssens.

"Mijn toets" zeg ik en overhandig mijn toets aan hem.

"Dankje, Mis Grey" Zegt meneer janssens en neemt mijn toets aan.

Ik glimlach en loop dan terug naar mijn tafel. Als ik bij mijn tafel ben stop ik al mijn spullen in mijn tas. Ik kijk rond in de klas en zie dat Owen weer naar me kijkt. Owen is een meeloper van Dylan. Dylan is een zak. Waarom ik Dylan haat? Nou gewoon, hij denkt dat hij elk meisje kan krijgen en maakt altijd van meisjes misbruik. Ik loop het klaslokaal uit -met mij tas op mijn schouder richting de kluisjes.

Als ik bij mijn kluisje ben leg ik de spullen die ik niet meer nodig heb er in. Ik draai me met een ruk om als ik ineens iemand zijn keel hoor schrapen. Ik rol met mijn ogen als ik zie dat het dylan is die achter me stond. Ik til mijn tas op en doe hem over mijn schouder. Als ik weg wil stappen houd dylan me tegen. "Laat me toch met rust." Zeg ik geïrriteerd en maak mezelf los uit zijn greep.

Ik loop naar de schoolpoort en wacht dan even op Lindsey. We gaan elke middag samen een broodje halen. Als Lindsey er is begroet ik haar en lopen we de school uit.

We lopen richting een broodje zaak en zuchten diep als we de rij zien staan. Oke zo lang is hij nou ook weer niet. Ongeveer 5 mensen voor ons.

Als het eindelijk aan ons is bestellen we onze broodje. Als we onze broodjes hebben betaalt, lopen we weer terug naar school. Als we op school zijn loop ik naar de achterkant van school. Lindsey weet dat ik daar graag zit maar zij zit liever aan een bankje. Ik ga op het gras zitten tussen de bomen en leun tegen een grote boom aan, ik ben dol op natuur. Ik heb vroeger altijd in de thuis gespeeld tussen bloemen en planten. Ik hielp mijn moeder ook altijd heel graag met het planten van bloemen, het was niet echt perfect gedaan maar dan hielp mijn moeder me wel. Een glimlach vormt zich rond mijn lippen als ik weer aan vroeger denk.

Maar al snel verdwijnt hij weer als ik denk waarom het nu niet meer zo is. Mijn vader verliet ons voor een andere vrouw toen ik 4 jaar was. Waardoor mijn moeder ander werk moest zoeken omdat ze niet meer alles alleen kon betalen of toch moeilijk met haar loon. Van mijn Negen jaar ben ik vaak alleen thuis omdat mijn moeder een groot aanbod had gekregen van een groot en succes vol bedrijf. Mijn moeder aarzelde dan ook geen momente -Je zou gek zijn als je het wel deed- en nam de job aan. Ik ben heel blij voor mijn moeder dat ze die job heeft, maar ik mis haar wel. Ik krijg alles wat ik wil, maar als ik vraag achter mijn moeder heeft ze nooit tijd.

Ik schrik uit mijn gedachten door een getik op mijn schouders. Als ik op kijk zie ik derek staan. Wie derek is? Ik heb geen flauw idee. Ik heb hem voor het eerst gezien -tot zo ver ik me kan herinneren- toen ik 4 was. Eigenlijk toen mijn vader weg ging heb ik hem voor het eerst gezien. Met alles wat ik doe of meemaak is derek er wel altijd. Ik zie hem overal. Het is soms zelfs eng, maar als ik hem zie voel ik me gelijk veilig. Ik weet niet hoe het komt maar derek voelt vertrouwd, waarschijnlijk omdat ik hem al zo lang ken. 'ken' Is ook weer een groot woord. Ik ken hem alleen van zien en van in mijn klas. Ik weet basis dingen zoals zijn leeftijd -18- , zijn naam -Derek Mills -, Dat hij bij mij in de klas zit. Dat zal het dan ook weer zijn. Niet veel dus.

"Hey" begint hij zacht.

Ik kijk hem glimlachend aan. "Hey. Is er iets?" Vraag ik zacht.

"Mag ik er bij komen zitten?" Vraagt hij beetje ongemakkelijk waardoor hij dan ook aan zijn nek haren krabt.

Ik kijk hem even raar aan. Hoezo vind hij dit ongemakkelijk? "Euh.. ja tuurlijk." Zeg ik met een glimlach. Ik wist niet echt wat ik er anders op moest antwoorden. Misschien ben ik dit even vergeten te melden. Hij maakt me vaak sprakeloos.

Derek komt naast me zitten en staart me aan. Ik draai mijn hoofd naar hem en kijk hem fronsend aan. "Bevalt het uitzicht je?" Vraag ik lachend. Hij schud even verward zijn hoofd. "Euhh.. wat?" Vraagt hij verward. Ik begin zacht te lachen. "Of het uitzicht je bevalt?" Vraag ik dan lief. Hij krijgt lichte blosjes op zijn wangen wat hem best schattig maakt. Ik schud snel de gedachten uit mijn hoofd. Nee dit kan niet. Hij is eng overal waar ik ben is hij ook. "Derek?" Begin ik zacht. Hij kijkt op en glimlacht naar me. "Ja allison." "Waarom?" Vraag ik verward. "Wat waarom?" Vraagt hij en kijkt me raar aan. "Waarom dat ik je overal zie met alles wat ik doe of meemaak?" Vraag ik dan ook maar. Derek kijkt me raar aan. "Ik zit bij je op school allison." Zegt hij simpel. Ik kijk hem doordringend aan. Hij liegt. Ik weet niet waarom maar mijn gevoel zegt dat hij liegt. Ik zucht diep als ik uit mijn gedachten word gehaald door de school bel. Ik kijk op en zie dat derek al weg is. Er klopt iets niet aan die jongen. Hij verschijnt en verdwijnt steeds zonder je het door hebt. Of ik let gewoon niet goed op.

Ik sta op en loop naar mijn volgende les waar Lindsey en de rest van mijn vriendinnen al staan.