This Is My Story~ Orcus

#Hoofdstuk 14

{Allison}

Ik word wakker van een zacht gerinkel. Kreunend open ik mijn ogen en kijk rond. Het gerinkel komt van de voordeur. Ik sta voorzichtig op zodat ik derek niet wakker maak. Ik trek mijn broek en shirt aan om dan naar de deur te lopen. Zachtjes open ik de deur en staat emma er voor.

"Heey!!" Begint ze vrolijk.

Ik kijk haar fronsend aan. Juist zij was ook een ochtend mens. Ik grinnik even en sluit dan de deur achter me.

"Heey, derek slaapt nog." Zeg ik dan tegen haar. Ze knikt.

"Is niks ik heb jou nodig." Begint ze. "Ik heb een beetje zitten denken, Ik denk dat het beste voor jou en orcus is dat we er vandaag al gelijk in vliegen met oefenen. Vind ik je dat goed?"

Vraagt ze. Ik denk even na, ik weet niet waarom we er anders niet zouden in vliegen. Ik denk dat ik anders toch alleen maar me zit te vervelen en te wachten, plus dan zijn we Regina ineens voor. Hoe sneller Regina geen leider is hoe beter voor orcus.

"Ja ik vind het goed. Hoe sneller Regina weg is hoe beter voor iedereen." Zeg ik. "Ik ga nog even een briefje schrijven voor Derek zodat hij zich niet ongerust gaat maken." Zeg ik en draai me op.

Plots verschijnt er even licht op tafel waardoor het volgende moment een geschreven briefje klaar ligt. Ik kijk er fronsend naar. Oke ik was even vergeten wat je allemaal kon doen met magie.

"Ik denk dat we kunnen." Hoor ik emma lachend zeggen.

We zijn naar een rustige plek gegaan zodat ik me beter kan concentreren. Want daar net in het feeën dorp kon het echt niet. Ik was veel te veel afgeleid door de feeën. Ik kijk een beetje rond en vind wel dat het hier moet lukken. Het is een rust gevende plek en ben blij da Regina niet alles heeft vernietigd.

"Oke Allison. Ik leg het nog een keer allemaal uit. Ik begin gewoon vanaf het begin." Zegt ze waardoor ik knik en meteen naar haar luister.

"Feeën magie werkt niet met spreuken. In sprookjes en fantasie boeken meestal wel, maar het is niet zo. Feeën magie werkt met gevoel zoals liefde, haat, pijn, verdriet, woede, afschuw,... . Het is dus zeer belangrijk dat je het goed onder controle hebt en dat je jezelf niet laat leiden door je gevoelens." Zegt ze dan.

"Oke dat begrijp ik. Niet laten lijden door je emotie's." Zeg ik dan. Emma knikt goedkeurend.

"Met magie kan je erg veel, zoals je wel weet. Je kan er de elementen mee besturen: lucht, water, aarde en vuur. Je kan ook vliegen, kleine dingen tevoorschijn toveren, iets laten verdwijnen,... . Er zijn eindeloze optie's wat je met magie kan doen. Niemand buiten de feeën, jij en Regina hebben deze kracht." Zegt ze nog. Ik knik weer als teken da ik het snap.

"Goed laten we maar meteen beginnen. Laten we beginnen met iets te laten verdwijnen, je moet dus alleen maar denken aan dat object te laten verdwijnen." Zegt ze en kijkt rond. Ze vliegt naar een boom en neemt een appel, die ze vervolgens aan me geeft.

"Oke allison, denk dat de appel moet verdwijnen." Zegt ze.

Ik knik nogmaals en concentreer me dan op de appel. Hoe moet ik dit doen? Hoe moet ik een appel laten verdwijnen door er aan te denken dat hij moet verdwijnen? Ik denk dat dit nog een lange dag word. Wacht, ik denk dat ik me wel wat kan herinneren van in begin toe ik het leerde. Ik weet niet echt meer super veel van de dingen die ik leerde van magie enzo maar nog net wel genoeg. Oke goed, laten we dit maar even proberen. Ik kijk goed naar de appel.

Verdwijn, verdwijn, verdwijn, verdwijn, verdwijn, ver.... Hij is... weg. Ik kijk even op de grond om te zien dat ik hem niet perrongeluk liet vallen. Wat? Dat kan toch. Ik kijk goed op de grond en draai me even in een rondje voor de zekerheid.

"Allison het is je echt gelukt! Je doet het super, we gaan nog dingen laten verdwijnen en dan gaan we verder met het volgende." Zegt ze. Ik knik.

Zo gaat het een hele tijd door met dingen te laten verdwijnen. Ik hoef het zelfs niet meer te zeggen in mezelf het gaat gewoon vanzelf. Het is me ook al gelukt om dingen tevoorschijn te toveren. Het gaat echt super goed en ik maak goede voor uitgang. Al zeg ik het zelf. Ik wil net weer een appel laten verdwijnen tot ik plots een tak hoor dat breekt. Ik kijk met een ruk op en kijk rond. Emma komt voorzichtig naar me toe.

"Wat moeten we doen emma?" Vraag ik fluisterend.

"Ik heb geen idee, wie het ook is ik weet niet hoe hij ons gevonden heeft." Fluistert ze terug.

Ik kan niet ontkennen dat dit me even geen kippenvel geeft. Ik kan mezelf niet verdedigen. Ik weet alleen hoe ik iets tevoorschijn moet halen en hoe ik iets moet laten verdwijnen, ik weet niet hoe ik met iemand moet vechten. Oke wel een beetje maar niet helemaal. Plots komt er een gedaante te voorschijn. Het komt dichterbij en blijft in de schaduw staan. Ik slik even als het gedaante steeds dichterbij komt. Als hij in het licht komt zie ik dat het derek is. Ik kijk hem boos aan.

"Jij bent echt een sukkel! Waarom besluip je ons?! Hoe heb je ons zelf gevonden?" Vraag ik boos aan hem. Ik zie hem grinniken waardoor ik hem een duw geef.

"Rustig rustig. Het was niet mijn bedoeling om jullie te laten schrikken maar ik zat vast. Ben je serieus allison? Hoe ik jullie gevonden heb?" Vraagt hij fronsend. Ik knik. "Ik ben een weerwolf weet je nog." Zegt hij dan.

"Oeps.." Zeg ik onschuldig. Oke sorry dat was ik vergeten. Wat ik onthou niet alles.

Dan hoor ik opnieuw weer gekraak. Wat is dit nu weer? "Derek haal je weer een grap uit?" Vraag ik zuchtend. Ik herinner me dat derek van flauwe grappen houd dus dit kan wel wat voor hem zijn.

"Nee, ik meen het, ik ben dit echt niet alli." Zegt hij dan. Ik kijk hem aan en zie dat hij het meent. Oke als derek er niet achter zit wie dan wel? Op dat moment komen er enkele mannen tevoorschijn. Ik kan niet echt zien wie ze zijn om wat ze zijn. Ik zie twee mannen met elkaar praten waardoor ik probeer mee te luisteren.

"Heb ik het mis of is dat allison?" Vraagt een man.

"Ik denk het wel, maar leider Regina had haar toch weg gestuurd?" Vraagt de andere man.

"Veel maakt het niet uit, maar ik denk wel da Regina haar graag wilt zien." Zegt de eerste man. Gelijk richt ik me op derek en emma.

"We moeten weg, dat zijn mensen van Regina." Zeg ik tegen hen waardoor ze meteen opkijken.

"Dat betekend... Rennen." Zegt emma. We knikken en beginnen te rennen waardoor die soldaten dat ook beginnen te doen. En ik dacht dat ik nog wel even tijd had om te oefenen en alles te leren... niet dus.

Sorry er was iets mis gelopen met het update gisteren.

Laat weten wat jullie er van vinden! :)

lots of love xx