This Is My Story~ Orcus

#Hoofdstuk 9

{Allison}

De vakken vlogen letterlijk voorbij. Of ik iets van de lessen heb kunnen volgen? Nope, geen enkel woord. Ik zat de hele tijd bij derek met mijn gedachten. Zijn woorden spoken nog in mijn hoofd. 'Dat alles deed ik omdat ik van je hou.' Ik steek de sleutel in het slot en open de deur. Ik schop pijn schoenen uit en leg mijn sleutels op het kastje. Mijn tas gooi ik tegen de trap aan en loop naar de keuken. Ik smeer een boterhammetje met choco en eet hem op. Ik berg alles weer op en loop met mijn tas naar boven. Ik gooi mijn tas ergens de kamer in en laat me zuchtend op bed vallen.

Die zoen... die was geweldig. Toen ik zijn lippen voelde het alsof er een bom vol vlinders ontplofte in mijn buik. Zijn lippen voelde niet nieuw of vreemd. Zijn lippen voelde vertrouwd en veilig. Net hoe ik me voel hij hem. Toen hij me zoende voelde ik ook een steek in mijn hoofd maar dat ligt vast aan mezelf.

Ik schrik op uit mijn gedachten door mijn telefoon die afgaat. Zonder te kijken wie het is neem ik op.

"Met allison." Zeg ik.

"Heey allison, met derek. Zouden we even kunnen praten?" Vraagt zijn warme stem door de telefoon.

Over wat wilt hij praten? Het is vast niks ergs toch? Ik knik maar bedenk me net dat hij me niet kan zien. "Ja is goed. Kom maar naar mijn huis als je wilt." Zeg ik dan. We zeggen elkaar nog gedag en hangen op. Ik staar nog even genietend naar mijn plafond, maar dan hoor ik de bel. Het kan niet dat hij er nu al is. Dat is onmenselijk snel. Net als hij onmenselijk vaak plots verschijnt en verdwijnt. Inmiddels hebben mijn benen me al baar de deur gedragen. Ik open de deur en zie derek staan.

"Oke je bent echt een creep. Dit is gewoon onmenselijk snel!" Zeg ik dan ongelovig.

"Gewoon goede conditie." Zegt hij snel, en knipoogt naar me. Ik rol met mijn ogen en doe een stap opzij zodat derek binnen kan.

"Welkom ik mijn nederig stulpje." Zeg ik grinnikend. Derek begint te lachen en komt naar binnen. Hij doet zijn schoenen uit terwijl ik de deur weer sluit.

"Wil je iets te drinken?" Vraag ik zacht. Derek knikt.

"Doe maar cola als dat hebt." Ik knik, en loop naar de keuken.

Ik neem twee glazen uit de kast en neem de cola uit de koelkast. Als ik me terug omdraai staat derek plots voor mijn neus waardoor ik schrik. Ik slaag op zijn borst. "Verschijn niet steeds zo plots!" Zeg ik en loop langs hem heen. Ik hoor derek grinniken waardoor ik met mijn ogen rol. Ik schenk de twee glazen in om vervolgens de fles cola weer in de koelkast te zetten. Ik geef derek zijn glas met cola. "Alsjeblieft." Zeg ik met een glimlach. Derek glimlacht terug. Ik neem mijn glas cola en stel voor om naar mijn kamer te gaan. Hij knikt en loopt achter me aan naar boven. Ik open de deur van mijn kamer en loop naar binnen, derek komt ook binnen en sluit vervolgens de deur. Ik ga op mijn bed zitten en derek op mijn bureau-stoel. 

"Is je moeder niet thuis?" Vraagt Derek. Ik schud mijn hoofd, en kijk hem dan aan. 

"Neen, ze is bijna nooit thuis door haar werk." Zeg ik dan. Derek kijkt me onderzoekend aan. 

"Vind je dat niet erg?" Vraagt hij lief. Ik haal mijn schouders op en kijk hem nog steeds aan. 

"Valt wel mee, in begin vond ik het wel erg maar het is nu al 8 jaar zo dus ben het wel gewend." Zeg ik schouder ophalend. Derek knikt en schuift met de bureau stoel mijn kant op,  waardoor ik hem fronsend aan kijk. Derek stopt een kleine meter voor mij en kijkt me aan. Hij maakt geen aanstelling om te beginnen met praten dus begin ik wel. 

"Maar je kwam hier om te praten... dus waarover wouw of wil je praten?" Vraag ik dan maar aan derek. 

"Over deze ochtend." Zegt hij, ik kijk hem niet begrijpend aan. "Die kus." Zegt hij voor de duidelijkheid. Meteen knik ik naar hem als teken dat ik hem begrijp. "Nou... Uhh... Ik heb geen spijt van die kus, ik meende ook wat ik zei Allison. Ik hou van je." Zegt derek en schuift dichter naar me toe. Ik sta helemaal verstijft naar hem te kijken. Hij houd van me, een kleine glimlach siert mijn lippen. Mijn bedoeling was om uit zijn buurt te blijven, wat me dan ook een week was gelukt, die week was dan ook minder leuk. Ik miste zijn glimlach, zijn lach, zijn rare grappen, zijn ogen dat zoveel onbekende dingen zeggen,... . Ik open mijn mond om wat te zeggen maar er komt geen geluid uit. Ik weet niet wat ik moet antwoorden. Ik vind hem lief, leuk, aantrekkelijk, knap, grappig,... Maar is dat genoeg om een jongen leuk te vinden? Ik zou hem dan toch ook niet zo missen na een week?

"Ik denk dat ik ook wat voor jou voel." Zeg ik dan eerlijk. Derek kijkt meteen op, en zie ontelbare glinsteringen in zijn ogen. Niet veel later voel ik twee zachte lippen op die van mij. Derek zijn lippen lijken perfect op die van mij te passen -Zo cliché-. Ik ga al snel mee in de zoen. 

Ik trek meteen terug als er ineens beelden door mijn hoofd heen flitsen. De beelden gingen over een bepaalde deur in één of ander verlaten huis.

"Wat is er?" Vraagt derek bezorgd. 

"Nou er flitste ineens rare beelden door mijn hoofd."  Zeg ik beetje verward. 

"Wat voor beelden?" Vraagt derek nieuwsgierig. Ik hoor nog iets anders in zijn stem maar ik kan niet plaatsen wat. 

"Over een bepaalde witte houten deur in een verlate huis of zo iets." Zeg ik dan een beetje verward. Derek kijkt me gelijk met grote ogen aan, je ziet gewoon dat hij iets meer weet. "Waarom kijk je me met zoon grootte ogen aan?" Vraag ik dan maar een beetje verbaast. 

"Ooh niks hoor, maar komt die plek je dan niet bekend voor? Je hebt het vast al eens gezien ofzo. Misschien als je goed denkt komt het misschien weer boven?" Zegt derek beetje dwingend dat ik er over moet na denken ofzo. Ik haal mijn schouders op. 

"Weet ik niet, maar ik heb er nu ook geen zin om er over na te denken, het is vast niks." Zeg ik, derek knikt begrijpend en staat op. "uhh.. Derek?" Begin ik zacht. "Ja?" "Zou je misschien willen blijven slapen? anders ben ik zo alleen." Vraag ik zacht aan derek. Derek knikt gelijk. "Tuurlijk wil ik dat, Ik laat mijn engeltje toch niet alleen." Zegt hij dan lief. Ik voel mijn wangen langzaam rood worden. ik sta op en zeg dat ik me even omkleed in de badkamer. 

Als ik terug kom zie ik derek op mijn bed zitten in alleen zijn boxer. Zijn lichaam is zo gespierd! Hij is gewoon zo perfect! Zo perfect voor mij. "Bevalt het uitzicht je?" Vraagt derek grijnzend. Ik voel gelijk mijn wangen weer rood worden. "Ik.. Uhh... Mag ik..." Ik kan mijn zin niet afmaken of derek gooit zijn shirt al. Ik kijk hem raar aan. "Hoe wist je dat ik dit ging vragen?" Vraag ik verbaast. "Gewoon voorgevoel." Zegt derek snel. Ik knik en draai me met mijn rug naar hem toe. Ik laat het shirt vallen die ik voor mijn liggen had gehouden en trek het shirt aan.

Ik kruip dicht tegen hem aan in mijn bed. Derek slaat de dekens om ons heen en vervolgens zijn armen om me heen. Ik glimlach en sluit mijn ogen. Ik voel al snel dat ik vermoeid ben. Langzaam voel ik me dan ook weg zakken. Ik sta op het punt om naar dromenland te vertrekken tot ik derek wat hoor zeggen.

"Ik hou van je alli, ik ben blij dat ik je terug heb." Hoor ik hem zeggen. Hoezo 'terug'? Niet veel later val ik in een diepe slaap met die gedachten.