İyi okumalar..
■■■
"İşte burasıda bundan sonra okuyucağınız okul. Bitişik kurt okulu ve cadı okulu var. Oraya geçmemeye dikkat edin. Pek hoş karşılanmıyorsunuz. Okulun içinide yarın keşfedersiniz. Evlerinize dağılabilirsiniz artık."
Adamın son olarak söylediklerini duyduğumda göz devirdim. "Okulun içini gezmiceksek niye geldik? Adresi verseydin yarın biz bulurduk. Tövbest ya. Her neyse. Hadi eve gidelim Masal." Emre tek kaşını kaldırmış bana bakıyodu. Gözlerimi kıstım. "Noldu? Neden bakıyosun öyle?" Hafiften sırıttı. "Hala parti elbiseleriylesin ve hala ıslak." Göz devirdim. "Ha ha ha. Ee nolmuş bunda gülünücek ne var ki? Şükür ki üşümüyoruz." Karizmatik bir bakış yolladı. "Merak etme üşüseydin bile sana ceketimi verirdim." Masal arada huhuu gibi sesler çıkarttığında yüzümü buruşturdum. "Ayy ne kadarda centilmen bir erkek. Ne yazık ki üşümüyoruz canım ya." Omuz silkti. "Şaka yapıyodum zaten."
Ona dil çıkarttıktan sonra telefondan tipime bakmıştım. Evet çok şükür ki kırmızı gözlerden kurtulmuştuk. O sinirlenince çok açsak yada canımız acırsa oluşuyomuş. Gözlerimin gri olduğunu gördüğümde omuz silkip telefonu kapattım. Eve geldiğimizde büyük bi beğeniyle süzdüm. Vay be.
Ev 4 katlı ve fazla lüks görünen bi villaydı. Emre'lerle beraber villayı keserken bazılarımızdan ıslık sesleri bile çıkıyodu. İbne sırıtışımı yüzüme taktım. Evin bahçe kapısına yürüyüp yüzümü onlara döndüm.
"Eh bana layık olmasada idare eder. Neyse Masal. Gel hadi biz gidelim artık."
"Şşş. Orda dur işte. Eve gidip napıcaksın? Yani napıcaksınız?" Göz devirdim. "Sanane!" Emre pis pis baktığında Masal dürttü. Omuz silktim. "Ne var yani. Ciddi ona ne? Tamam taş meteor vb olabilirde bu ona benim özelime girme yetkisi vermiyo sonuçta." Masal bana gözleri açık bakarken Mert onu çağırdı. Onun gidişini gözlerimle takip ettikten sonra bahçeye girdim. Bahçenin kapısınıda geçtikten sonra kendi kapısına geldim. Anahtarı sokup çevirdim. Kapı açıldığında sonuna kadar itip ayakkabılarımı almak için önüme döndüm ki..
Vampir hızıyla Emre gelip belimden kavrayıp evin öbür duvarına kadar ittirip duvara sırtımı yapıştırdığında çok acımasada refleks olarak hafiften küçük bi ses çıkardım. Karanlıkta salak gibi bakışırken sinirle fısıldadı. "Laf sokmayı ne zaman bırakmayı düşünüyosun?"
"Haklı olduğunda sana laf sokmicam." Şirin şirin gülümsedim. "Ne yani evde napıcağını öğrenemicek kadar bile değerim yok mu?" Hala dipdibe duruyoduk. Sanırım gittikçe yaklaşıyodu. Soğuk bedenini bedenimde , nefesini dudaklarımda hissediyodum. Sertçe yutkundum. "Hayır , fazlası var."
Bi süre sessizlik oldu. Kimseden ses çıkmadı. Yüzünüde karanlıkta pek göremediğim için ne tepki verdiğini bilemiyodum. Elinin teki belimden yanağıma çıkıp yanağımı kavradığında nefesim kesilmişti. Dudaklarıma çarpan nefesi gittikçe dahada yakınlaşıyodu. Derken..
Birden ışık açıldı. Hafiften kapanmış gözlerimi açtığımda karşımda Masal'la Mert'i gördüm. "Aaoo. Yanlış bi zamanda geldik heralde biz." Emre'de aniden çekilip duvara yaslandı. "Yoo , bende dışarda neden laf soktuğunu soruyodumda." Şirince gülümsedim. "Bende cevap veriyodum."
Masal dudağını ısırıp şirince gülmeye çalıştı. "Neyse zaten bende bişey sorucaktım." Tek gözümü kırptım. "Ya şeeyy..Mert'ler bizde kalabilir mi?? Zaten uyumuyoruz etmiyoruz. Takılırız işte sabaha kadar." Gözlerimi kocaman açtım. Emre'ye döndüğümde dudağını yalayıp piç piç sırıtıyodu. "Yo..yo..yok artık!" Masal gelip sarıldı. "Nolur nolur noluuurr!" Masal'dan ayrıldım. "Masal napıcaksın Mert'le tövbe tövbe saçmalama!" Masal bileğimden tutup mutfağa çekti. Gözlerini kocaman açıp baktı. "SENİ GEBERTİRİM! KAÇ AYDIR YILDIR BÖYLE ŞEYLERİN HAYALİNİ KURUYORUZ! SEN GURUR YAPIYOSUN! YAPMA!" Ofladım. "Ama ilk günden meraklı gibi o ne ya öyle." Göz devirip "iyi gitsinler" dediğinde arkasını dönmüştü. Ofladım "iyi tamam kalsınlar. Yeter ki tribine marus bırakma." Sevinçle arkasına dönüp sarıldı. İstemsizce güldüm. Mal ya bu.
İçeri geri döndüğümüzde Emre sırıttı. "Toplantınız bittiğine göre biz artık gidelim." Tatmin olmuş şekilde gülümsedim. "Bencede yani siz artık gid.." ağzımı kapatan Masal yüzünden cümlemi bitirememiştim. Masal gülümseyip "burda bizimle kalsanıza. Zevkli olur" dediğinde Emre kahkahayı patlattı. "Bence bu eve 2 melez fazla. Ama yin.." ağzımda ki eli çektim. "Bana kalsaydı zaten sizinle kalmayı bırak adınızı bile bu evde andırmazdım canım ya merak etme egon yükselm.." yine ağzımı kapatmasıyla sustum. Emre ibnece sırıttı. "Masal ya senin bu kardeşin ne kadarda çok konuşuyo." Ağzımda ki eli sertçe çekip kollarımı bağladım. Emre'ye pis bakışlar attığımda Masal dürttü. Ya ben böyle istemiyodum ki ama..
"Of tamam iyi napıyoruz." Masal sevinçle el çırptı. "Ben yukarda film izleyelim derim. Sizce?" Hepsi onayladığında omuz silktim. "Peki."
Yukarı çıkıp film koleksiyonunun olduğu çekmeceyi açtım. "Hmm hangi tür bi film izlesek acaba? Korku mu? Aksiyon mu? Komedi mi? Yoksa şu iğrenç şey mi?" Masal göz devirdi. "İğrenç dediğin şey romantik oluyo ikizim." Omuz silktim. "İğrenç şey işte." Elime bi korku filmi aldım. "Tamam , bunu izleyelim!" Masal dışında hepsi onayladığında Masalda isteksiz olsada kabul etti. Filmi taktıktan sonra arkamı döndüm. "Tamam bu hazır. Biriniz benimle aşağıya cipsleri koymaya gelin taşıyamam hepsini." Arkamı dönüp vampir hızıyla aşağıya indim. Mutfaktaki dolabın içinden cipsleri çıkardım. 2 büyük kapta çıkardığımda cipsi açıp içine boşalttım. Arkamda birini hissettiğimde yavaşça arkamı döndüm. İbnece sırıtan ve kollarını tezgaha dayamış olan bir adet Emre gördüğümde nedense şaşırmadım. "Neye gülüyoruz? Dursana ya. Aslında merak etmiyorum. Önümden çıkarsan dolaptan kolaları çıkarıcam." Göz devirip çıktı. Dolaptan kolayı çıkarıp bardaklarada koydum. İlk cipsi 2 elimle tuttum. Emre'de diğer cipsi almıştı. Yukarı çıktığımızda Masal ve Mert ayrı oturmuş ve Masal battaniye koymuştu. Tebrik eder bakışlarımı attığımda oda gülümsedi. Cipsi ona verip aşağıya indim. Emre'de arkamdan geliyodu. Kolalarıda alıp arkamı döndüm. Emre'yle dip dibe kalmıştık. Öksürüp yanından geçtim. Yukarı çıkıp kolasınıda Masal'a verip yanına yerleştim. Arkamdan gelen Emre'de yerini aldığında filmi başlattık..
¤¤¤¤¤¤
"AAAAAAAYYYYYHHHHHH!" Masal'la bilmem kaçıncı çığlığımızdan sonra battaniyenin altına girdik. Masal nefes nefese çıkıp filmi durdurdu. "Yeter ya. İkizim kusura bakmada biz ikimiz olmicaz burda böyle." Kafamı battaniyeden çıkarıp onu izliyodum. Kalkıp Mert'in yanına gitti. Emre'yi yerinden kaldırıp oraya oturdu ve Mert'e sarıldı.
Emre benim yanıma gelirken sesimi çıkarmadım. Yanıma oturup filmi başlattı. 10 saniye sonra çığlık atıp ona sarılıp başımı boynuna gömdüm. Gülmeye başladığında ona pis pis baktım. Göğsüne bi tane vurup ayrıldığımda kollarımı kavuşturup önüme döndüm. Emre hala bana bakıyodu. Filme odaklandım. Artık korkmuyodum.
Film bittiğinde ayağa kalktım. "Ee şimdi napıyoruz." Emre omuz silkerek ayağa kalktı. "Bence dışarı çıkalım. Şu okulun çevresine bakalım. Hatta girelim. Belki birileri vardır. Yada sadece okulu keşfedip geliriz. Sonra kurtların tarafına geçip bi it varsa hırpalarız." Göz kırpıp işaret parmağımla onu gösterdim. "Güzel fikir. Seni beğendim pikaçu. Ee hadi gidelim." Masal'la Mert'te omuz silkip onayladı. "Bi saniye! Önce üstümü değiştirmeliyim." Emre güldüğünde bende hafiften güldüm ve odama ilerledim. "Gelmemi ister misin" diyen Emre'ye göz devirdim. "Ehehehe komik çocuk. Tabikide gelmeni istemem." Güldüğünde hafiften gülüp odama girdim.
¤¤¤¤¤¤
Okulun önüne geldiğimizde hep beraber bi kez daha süzdük. Hm ürkütücü görünüyodu. Omuz silkip demir kapıdan bi zıplayışla atladık. Bahçesinde yavaş yavaş yürürken kapısını gördük. Masal'lar oraya ilerlerken biz Emre'yle göz göze geldik ve en üst katta açık olan pencereye göz diktik. "Önce giden kazanır. 3 dediğimde." Başıyla onayladığında zıplayıp aniden "3!" Dedim. Oda peşimden zıpladı. Tabi ilk ben girdiğimde ibnece baktım ve havalı havalı saçlarımı savurdum. "Ben yendim. Ayh ne harikayım ayoll."
Okulda Masal'larıda bulup gezmeye başladık. Kimse yoktu. Sıkılıp durdum. "Azcık ekşına ne dersiniz?" Masal yutkunduğunda Emre ibnece sırıttı. "Taş kağıt makasa ne dersin? Tekte biter. Yenilen itlerin okuluna önden girer." Gözlerimi kısıp elimi yumruk yaptım. "Beni küçük itlerle korkutamazsın!"
■■■
Baya sıkıcı olduğunu biliyorum. Ama 7 kere silindi. O yüzden bıktım. Özür dilerim..
